Στο όνομα της Ευρώπης, η Ελλάδα κυβερνάται με τον πλέον αντιευρωπαϊκό τρόπο

Θα ήταν κανείς υπερβολικά επιεικής αν δεν παρατηρούσε ότι το πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα των τελευταίων μηνών ταυτίζεται και με ένα ευδιάκριτο πρωτογενές έλλειμμα δημοκρατίας.

Το υπουργικό συμβούλιο δεν συνεδριάζει πια ποτέ, οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου διαδέχονται η μια την άλλη και οι μείζονες πολιτικές αποφάσεις λαμβάνονται από δυο-τρείς ανθρώπους σε ένα κλειστό δωμάτιο του Μεγάρου Μαξίμου. Εκεί αποφασίστηκε μέχρι και η αλλαγή του εκλογικού νόμου, μόλις λίγες εβδομάδες πριν τη διεξαγωγή των ευρωεκλογών, εκεί έλυνε και έδενε μέχρι πρόσφατα και ο απίθανος κύριος Μπαλτάκος με τις «εκλεκτικές φιλίες», τον οποίο όλοι σήμερα κάνουν ότι δεν ξέρουν.

Σήμερα, η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με έναν κίνδυνο, που κατά τη γνώμη μου έχει υποτιμηθεί από την κοινή γνώμη. Η Ελλάδα κινδυνεύει να καταφέρει να παραμείνει στον στενό πυρήνα της Ευρώπης με έναν τρόπο διακυβέρνησης εντελώς αντιευρωπαϊκό, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των υπολειμμάτων του παλαιού πολιτικού προσωπικού, που έλαβε συγκυριακά ψήφο εμπιστοσύνης από τη συνειδητά εκφοβισμένη ελληνική κοινωνία τον Ιούνιο του 2012.

Η συνέχεια στο Protagon.gr