Την Κυριακή επιλέγουμε δρόμο..

Φίλες και Φίλοι,

Άυριο οι Έλληνες παίρνουμε την τύχη στα χέρια μας, αύριο αποφασίζουμε όλοι μαζί για την πορεία της χώρας στέλνοντας μήνυμα δημοκρατίας, μήνυμα αισοδοξίας, μήνυμα ενότητας και ελπίδας σε όλη την Ευρώπη.

Στο χέρι μας είναι να αποδείξουμε ότι η «πολιτική» μπορεί να καθορίσει την οικονομία, κι όχι οι τραπεζίτες την τύχη και τη μοίρα των λαών.

Όλοι μαζί μπορούμε να χτίσουμε μια Ελλάδα, όπου οι αποφάσεις θα παίρνονται από τον ίδιο το Λαό της χώρας χωρίς ξένες εξαρτήσεις, επιρροές και επεμβάσεις. Μια κοινωνία δίκαιη, όπου θα σταματήσει η εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο και η αποξένωσή του από το προϊόν του μόχθου του. Έναν άνθρωπο που θα ολοκληρώνεται πνευματικά και πολιτιστικά και θα αναπτύσει δημιουργικά τις πρωτοβουλίες του σε μια πραγματικά ελεύθερη κοινωνία, δίχως άγχος, χωρίς καταπίεση.

Στόχος μας είναι να ξανακάνουμε τον άνθρωπο να ενδιαφέρεται για τον συνάνθρωπο και για τη ζωή του και να αντιμετωπίζει τους πάντες ως ίσος προς ίσο, με πρόταση, με άποψη και με σχέδιο. Πρέπει να δώσουμε βάρος στον άνθρωπο, να σταματήσουμε να μιλάμε με αριθμούς, να σταματήσουμε να μιλάμε για την τιμή των πραγμάτων αλλά για την αξία τους.

Ας στείλουμε λοιπόν το μήνυμα. Καθαρό και απλό όπως η αλήθεια. Θα χρειαστεί αγώνας, κόπος, αντοχή, πείσμα και επιμονή. Η μάχη θα είναι δύσκολη και χρονοβόρα. Θα αναμετρηθούν για άλλη μια φορά τα συμφέροντά τους με τα όνειρά μας. Και γνωρίζουν πως τα όνειρα μας είναι οι εφιάλτες τους. Γιατί κατά βάθος ξέρουν ότι στο τέλος τα όνειρα εκδικούνται. Σε όσους μας κατηγορούν για ονειροπόλους τους δίνουμε μια ξεκάθαρη απάντηση. Εμείς πιστεύουμε στο όραμα, πιστεύουμε στο όνειρο, στο σοσιαλιστικό όνειρο. Ξέρουμε ότι αυτό δεν θα γίνει επί ημερών μας, ξέρουμε ακόμα ότι ίσως αυτό αγγίξει τα παιδιά των παιδιών μας αλλά πιστεύουμε σ'αυτό. Λένε ότι το μέλλον της ανθρωπότητας και της Ελλάδας είναι απρόσμενο, εμείς πιστεύουμε ότι απρόσμενο είναι το μέλλον γι' αυτούς που δεν προβλέπουν και γι' αυτούς που δεν προσβλέπουν, γι αυτούς που δεν έχουν όνειρο. Θέλουμε να είμαστε από αυτούς και είμαστε από αυτούς που έχουν όνειρο, που έχουν όραμα και θέλουμε να γίνει πράξη το όραμά μας. Και πιστεύουμε πως το σοσιαλιστικό όνειρο δεν χάθηκε. Μπροστά στην σκληρή πραγματικότητα, που γίνεται σκληρότερη μπροστά σε ένα απρόσμενο μέλλον, η Αριστερά έχει πολλές «Βαστίλες» να αλώσει όπως έλεγε και ο Γίωργος Γεννηματάς.

Ήρθε η ώρα του αγώνα για το αυτονόητο και γι’ αυτό δεν απευθυνόμαστε σε ένα στενό κομματικό ακροατήριο αλλά σε μια ευρεία πλειοψηφία προοδευτικών ανθρώπων που μπορεί να έχουμε διαφορετικές πολιτικές καταβολές, έχουμε όμως κοινές ανησυχίες, κοινές αξίες και κοινά οράματα. Καλούμε όσους πιστεύουν στις αρχές μιας ενωμένης Ευρώπης των ισότιμων κρατών και λαών και όχι στην Ευρώπη των δανειστών και των οφειλετών που επιθυμούν οι καπιταλιστές της σκληρής νεοφιλελεύθερης γραμμής. Όσους πιστεύουν και θέλουν ενεργά να συμβάλλουν στην ανάγκη δημιουργίας ενός ισχυρού πολιτικού πόλου ενάντια στις δυνάμεις της συντήρησης και του νεοφιλελευθερισμού, αλλά κι ενάντια στον ανεύθυνο λαϊκισμό και μηδενισμό του mediaκου κατεστημένου και να στρατευτούμε στον κοινό αγώνα.

Την τελευταία πενταετία η χώρα μας κινείται στον αστερισμό μιας διλληματικής επιλογής με άξονα αναφοράς την αποδοχή ή την απόρριψη του μνημονίου. Στο εύθραυστο σκηνικό, για την οικονομία και τη διοίκηση του τόπου, που έχει διαμορφωθεί από την προβληματική λειτουργία των κυβερνήσεων, η χώρα χάνει διεθνώς ό,τι απέμεινε από την αξιοπιστία της. Η πορεία εξόδου από την κρίση προϋποθέτει κατανόηση του προβλήματος. Όταν όμως η διάγνωση είναι λανθασμένη, είναι σαφές ότι δίνεται λάθος θεραπευτική αγωγή. Στην περίπτωση της Ελλάδας οι μικρομεσαίοι, οι μη προνομιούχοι πολίτες δεν διαπιστώνουμε απλώς, αλλά βιώνουμε αιματηρά ότι η νεοφιλελεύθερη και νεοσυντηρητική - υφεσιακή συνταγή που επιβάλλεται από την ισχυρή χώρα της Ευρωζώνης οδηγεί στην καταστροφή της παραγωγικής μας βάσης, της μικρομεσαίας επιχείρησης, και απειλεί την κοινωνική μας συνοχή με τη διόγκωση της ανεργίας. Το δίλημμα συνεπώς δεν ΝΑΙ ή ΌΧΙ στα νέα μέτρα. Το δίλημμα είναι εάν θα εμμείνουμε στη λάθος πολιτική ύφεσης, που οδηγεί σε μεγαλύτερη εξάρτηση, ή εάν θα αλλάξουμε πολιτική!

Το πρόβλημα βέβαια δεν περιορίζεται στα ελληνικά σύνορα, έχει ευρωπαϊκές διαστάσεις. Και όχι μόνο δημοσιονομικές. Στην Ευρώπη σήμερα πρέπει να ξανασυζητήσουμε τη θεσμική συγκρότησή της και τη δημοκρατική λειτουργία. Αγωνιστήκαμε για την είσοδο στην Ευρώπη των ισότιμων κρατών και λαών και βρισκόμαστε στην Ευρώπη των δανειστών και των οφειλετών! Η προτεραιότητα της δημοκρατικής πολιτικής τίθεται στο τραπέζι και όχι η επανάληψη των εκβιασμών για νέα μέτρα.

Άλλοτε αγωνιζόμασταν για την εθνική μας ανεξαρτησία, για την πατριωτική μας υπερηφάνεια, για την αξιοπρέπεια του λαού μας. Για μια Ελλάδα που ανήκει στους Έλληνες.

Οργανώναμε το κοινό αμυντικό δόγμα Ελλάδας-Κύπρου. Είχαμε τη δίκαιη καύχηση ότι ευωδόθηκε ο κοινός στόχος για την ένταξη της μεγαλονήσου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Χτες συνεπαρμένοι από το όραμα μίας ενωμένης Ευρώπης – που καλούταν να ξεχάσει δύο παγκόσμιους πολέμους – συνταχθήκαμε στο χτίσιμο μιας ενωμένης ομόσπονδης δημοκρατικής Ευρώπης, Ευρώπης ανάπτυξης, προόδου, αλληλοσεβασμού, πολιτισμού, Ευρώπης των λαών και των πολιτών.

Σήμερα το έλλειμμα δημοκρατικής νομιμοποίησης της σκιώδους υπερκυβέρνησης των Βρυξελλών, η εξαφάνιση της θεσμικής ισοτιμίας των κρατών μελών από το δίκαιο του ισχυρότερου δανειστή που επιβάλλει η Γερμανία των Μέρκελ-Σόϊμπλε δεν αποτελεί απλώς πρόβλημα για την Ελλάδα.

Η αλαζονική επιβολή των υφεσιακών, νεοφιλελεύθερων πολιτικών από την ισχυρότερη οικονομία της ευρωζώνης πάνω στις χώρες του νότου, με αποκορύφωμα την αντιμετώπιση της Ελλάδας, υποσκάπτει τα θεμέλια της ευρωζώνης και της ίδιας της ευρωπαϊκής ένωσης. Και βέβαια κορυφώνει την απογοήτευση σχετικά με την προοπτική ευρωπαϊκής ενοποίησης και ολοκλήρωσης της νομισματικής ένωσης!

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο απαιτείται η συγκρότηση ενός σοσιαλδημοκρατικού μετώπου του Νότου, μια κεντροαριστεράς που θα διαχωρίσει τη θέση της από την εκφυλισμένη σοσιαλδημοκρατία του Βορρά που σαγηνεύτηκε από τον παρασιτικό καπιταλισμό της Γερμανίας που εποφθαλμιούσε εξ αρχής μια ενωμένη Ευρώπη για το άνοιγμα των αγορών στις βιομηχανίες της, οι οποίες με τη σειρά τους βρήκαν βορά σε παραπλανημένες υπερκαταναλωτικές κοινωνίες από φαύλους πολιτικούς.

Μεγάλη στροφή προς την κατεύθυνση της κοινωνικής πολιτικής είναι κατάρρευση της τραπεζολαγνείας και της αντίληψης ότι οι αγορές λειτουργούν αυτόνομα και ενέχουν συστημικούς κινδύνους. Το κράτος πρέπει να θεμελιωθεί ξανά πάνω στις ανάγκες του λαού και να πάψει να είναι ένα απλός διαχειριστής των τραπεζικών αναγκών.

Είναι πλέον εμφανείς η ανάγκη να ανοίξει ένας νέος ιστορικός κύκλος για την Ελλάδα που θα συνοδεύεται από σοβαρές μεταρρυθμίσεις και ολοκληρωμένο σχέδιο ανασυγκρότησης της χώρας.

Η χώρα έφτασε στο χείλος της χρεοκοπίας εξ αιτίας της κατάρρευσης του μοντέλου διοίκησης και παραγωγής που δομήθηκε μετεμφυλιακά και λειτούργησε, με διάφορες παραλλαγές, ως τις μέρες μας. Με ερμηνευτικό κλειδί αυτή τη θεμελιώδη παραδοχή του προβλήματος της χώρας, η εμμονή στο δίπολο μνημόνιο vs αντιμνημόνιο δεν εξυπηρετεί παρά τη μετάθεση των ευθυνών στους άλλους, την αποφυγή κάθε αυτοκριτικής για τις συλλογικές αστοχίες των τελευταίων 70 ετών και βέβαια την αδράνεια και την απόλυτη αδυναμία εξόδου από την κρίση. Όσο η συζήτηση θα εξαντλείται στα επιφαινόμενα του προβλήματος, δηλ. στη δανειακή σύμβαση και στις υποχρεώσεις της, και όχι στο αίτιο που τα παράγει, τόσο θα είμαστε αντιμέτωποι με το φαύλο - κύκλο του δανεισμού και της ανεπάρκειας, ποσοτικής και ποιοτικής, της παραγωγικής και διοικητικής βάσης της χώρας.

Οι επιπτώσεις της κατάρρευσης του διοικητικού και παραγωγικού μοντέλου της χώρας είναι σήμερα εμφανείς:

α) τα υψηλά δημόσια ελλείμματα και ο υπέρμετρος δημόσιος δανεισμός και

β) η εξαιρετικά χαμηλή ανταγωνιστικότητα.

Χρειάζεται τώρα μια πρόταση που, με βάση τη διαπιστωμένη ανάγκη για αλλαγή του διοικητικού και αναπτυξιακού παραδείγματος της χώρας, θα θεμελιώσει τις προϋποθέσεις για μια άλλη πορεία. Χρειάζεται πρόταση για ένα άλλο κράτος με διαφάνεια στη λειτουργία του, αποτελεσματικότητα στην εξυπηρέτηση του πολίτη. Μια πρόταση που θα επανανοηματοδοτήσει τη λειτουργία της παραγωγικής βάσης της χώρας, του πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα συναρθρωμένου στις απαιτήσεις της ποιότητας και της καινοτομίας.

Για να ανοίξει όμως ο νέος κύκλος της ιστορίας της Ελλάδας και να είναι επιτυχής πρέπει να αλλάξουμε πολλά και να τα αλλάξουμε γρήγορα. Χρειαζόμαστε κόμματα και πολιτικούς που θα γεφυρώνουν και δεν θα χωρίζουν τους Έλληνες. Ας μην αφήσουμε άλλους να μας διχάζουν. Ας μην ξαναφτιάξουμε την ιστορία για να φτιάξουμε καινούργιους νικητές και καινούργιους ηττημένους.

Σύγκλιση των δημοκρατικών δυνάμεων χρειαζόμαστε, βασισμένη σε πολιτικό σχέδιο εκτάκτου ανάγκης.

Η δημοκρατία σαν ιδέα και εφαρμογή δεν υστερεί από μόνη της, απλά απαιτεί ενάρετους πολίτες, αυτή είναι η μόνη προϋπόθεση σε αντίθεση με τα καθεστώτα που βασίζονται στον τρόμο και την ένστολη βία. Κανείς δεν δικαιούται να ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχει δημοκρατία στην Ελλάδα.

Γι’ αυτό είναι άμεση αναγκαιότητα η σύγκλιση στο δημοκρατικό χώρο πάνω σε ένα πολιτικό σχέδιο έκτακτης ανάγκης, έξω από προσωπικές στρατηγικές. Σχέδιο σύγκλισης για τη συνεργασία στο μεσαίο - κεντρώο χώρο με στόχο:

α) να στηριχτεί άμεσα η παραγωγική βάση της χώρας,

β) να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας,

γ) να διασωθεί η κοινωνική συνοχή,

δ) να αντιμετωπιστεί η πρόκληση μιας αποτελεσματικής και διάφανης δημόσιας διοίκησης,

ε) να προταχτεί η δημοκρατική λειτουργία της χώρας,

στ) να ξανακερδηθεί διεθνώς η αξιοπρέπειά της χώρας ώστε να αντιμετωπιστούν με υπερηφάνεια και ρεαλισμό τα εθνικά μας ζητήματα.

Ήρθε η ώρα να εκπονήσουμε το δικό μας Στρατηγικό σχέδιο που θα μας οδηγήσει στο 2030 με όχημα νέες δομές κομμάτων, νέες αντιλήψεις και συντελεστές εμάς, τη νέα γενιά που οφείλουμε να σταθούμε ενώπιόν των ευθυνών μας και να διεκδικήσουμε (καθώς τίποτα δε θα μας χαριστεί) τις λύσεις για το μέλλον μας.

Αναμφίβολα, ο μέσος Έλληνας πολίτης έχει φτάσει στα όριά του αλλά για να αντιμετωπίσουμε την πολυπρόσωπη κρίση χρειάζεται να έχουμε την σωστή διάγνωση του προβλήματος, την στοχευμένη πρόταση επίλυσης και βούληση για την επίλυση. Η αναδιάρθρωση του δημόσιου τομέα για να λειτουργεί με διαφάνεια και αποτελεσματικότητα και η στήριξη του παραγωγικού τομέα για να έχουμε προϊόντα και υπηρεσίες ποιοτικά πρέπει να είναι οι συνιστώσες του πολιτικού σχεδίου που θα εγγυηθεί την έξοδο από την κρίση. Η ριζική αλλαγή του τρόπου λειτουργίας των κομμάτων, η περίφημη άλλη αντίληψη με στόχο τη σύναψη ενός Κοινωνικού συμβολαίου που θα μας επιτρέψει να δημιουργήσουμε ένα νέο δρόμο για το μέλλον είναι επιτακτική ανάγκη. Ώστε να μπει η χώρα στον δρόμο της πραγματικής και όχι εικονικής ανάπτυξης, για να γίνει αυτό χρειαζόμαστε: α) να αναταχθεί ο δημόσιος τομέας με σοβαρές διαρθρωτικές αλλαγές, για να υπάρχει αποτελεσματικό κράτος, διαφάνειας, που υπηρετεί τον πολίτη, με σεβασμό και ανταπόδοση στους φόρους που καταβάλλει. Ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα που θα κατανέμει αναλογικά τα βάρη και θα καταστήσει την Ελλάδα ασφαλή φιλοεπενδυτικό προορισμό. Ένα πραγματικό κοινωνικό κράτος που θα λειτουργεί ως ασπίδα στήριξης στις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες. β) να στηριχθεί η παραγωγική διαδικασία στη χώρα, να παραχθεί στον τόπο αυτό, προϊόν ανταγωνιστικό, εξαγώγιμο έτσι μόνο θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε παραγωγικό τομέα δημιουργικό, ανταγωνιστικό, ποιοτικό με εξωστρέφεια και καινοτομία.

Και πάνω απ’ όλα να δομήσουμε εκ θεμελίων μια ολιστική αντίληψη για την παιδεία, που θα πρέπει να δομεί ενάρετους δημοκρατικούς πολίτες, που θα αντιλαμβάνονται την πολιτική και την κοινωνία σαν συλλογική οντότητα που φέρει διαρκώς τα προτερήματα και τα ελαττώματα των μελών του. Μιλάμε κυρίως μια πρωτοβάθμια εκπαίδευση που θα βάζει τα θεμέλια της γνώσης και θα  δομεί χαρακτήρες, μια μέση εκπαίδευση που θα δομεί πολίτες και θα επιβραβεύει τη γνώση και την δημιουργικότητα και τέλος μια ανώτατη εκπαίδευση που θα κοινωνικοποιεί πλήρως ενάρετους πολίτες και θα δίνει βάση στην καινοτομία, απεμπολώντας τον κατασπαρακτικό ανταγωνισμό στη γνώση και την αντίληψη της «επιστήμης» του κέρδους.

Αυτό είναι το στίγμα της λύσης στο οποίο δεν αρκεί μόνο η αριστερή πολιτική μας πυξίδα, αλλά χρειαζόμαστε και τον προοδευτικό πολιτικό μας βορρά. Με σεβασμό στην ιστορία και τις αξίες του ελληνισμού. Στους λαούς και σ' όλους τους εργαζόμενους, στον καθένα από εμάς ανήκει η ευθύνη και το χρέος του ασταμάτητου αγώνα για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για τη δημιουργία μιας νέας κοινωνίας ειρήνης, ισότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης. Έχουμε τα συγκριτικά πλεονεκτήματα, τη γεωστρατηγική θέση και νέα παιδιά με γνώση και πείσμα για δουλειά και επιτυχία. Σωστό σχέδιο χρειαζόμαστε για να έχουμε ελπίδα !!

Καλή δύναμη σε όλους, πρωτΑΓΩΝΙΣΤΗΣ.

Στις σκληρές νεοφιλελεύθερες πολιτικές της Λαϊκής Ευρωπαϊκής Δεξιάς απαντάμε με Ευρωπαϊκό Προοδευτικό Μέτωπο. Όχι με λιποταξία.

Στις 26 Ιανουαρίου ο Ελληνικός λαός έστειλε μήνυμα για αλλαγή πολιτικής. Αποφάσισε περίφανα και κυρίαρχα τερματισμό της λιτότητας και επιστροφή σε αναπτυξιακές πολιτικές, ενίσχυση του κράτους πρόνοιας και ανασυγκρότηση της παραγωγικής διαδικασίας.

Η νέα κυνέρνηση όλους αυτούς τους μήνες μας είπε:

η Μέρκελ θα δεχθεί τις προτάσεις της και θα είναι μέρα μεσημέρι

θα βαράει το νταούλι και το ζουρνά και οι αγόρες θα χορεύουν

θα υλοποιήσει το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης,

θα καταργήσει το μνημόνιο με ένα νόμο και ένα άρθρο,

δεν θα πληρώσουμε ΕΝΦΙΑ για το 2015, 

δεν πρόκειται να γίνει δημοψήφισμα,

δεν θα επιβληθούν capital controls,

δεν θα κλείσουν οι τράπεζες,

θα φέρουμε λεφτά από τη Ρωσία,

θα φέρουμε λεφτά από την Κίνα,

θα αξιοποιήσουμε τον ορυκτό μας πλούτο,

είμαστε κοντά σε συμφωνία,

καθαρογράφουμε την συμφωνία,

θα καταβληθούν κανονικά οι συντάξεις.

ΤΏΡΑ ΜΑΣ ΛΈΝΕ ΌΤΙ ΜΕΤΆ ΤΟ ΌΧΙ:

οι Ευρωπαίοι θα δεχτούν τις προτάσεις της,

οι τράπεζες θα ανοίξουν την Τρίτη,

δεν θα γίνει κανένα κούρεμα καταθέσεων

οι μισθοί και οι συντάξεις θα καταβληθούν κανονικά

ΚΑΙ ΌΤΙ ΤΟ ΌΧΙ ΔΕΝ ΣΗΜΑΊΝΕΙ ΈΞΟΔΟ ΑΠΌ ΤΟ ΕΥΡΏ

Γιατί να τους πιστέψουμε ;;;;

Το ερώτημα της Κυριακής ΔΕΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΠΡΌΤΑΣΗ ΤΩΝ ΘΕΣΜΏΝ. ΑΦΟΡΆ ΤΟ ΑΠΟΤΈΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΆΤΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΓΙΆΝΝΗ ΜΕ ΈΝΑ “Ν”.

Στο προκείμενο τώρα. Αυτοί όπως και ΌΛΟΙ ΟΙ ΠΡΟΗΓΟΎΜΕΝΟΙ, δεν έκαναν καμία μεταρρύθμιση για να προλάβουν την καταστροφή, δεν αξιοποίησαν το δημόσιο πλούτο και τη δημόσια περιουσία, δεν έκαναν τις απαραίτητες αποκρατικοποιήσεις, δεν ενίσχυσαν τους ελεγκτικούς και εισπρακτικούς μηχανισμούς για να πατάξουν τη φοροδιαφυγή, δεν δημιούργησαν ένα ασφαλές φορολογικό περιβάλλον για να ενισχύσουν την επιχειρηματικότητα, έπαιξαν με τα ασφαλιστικά ταμεία, δεν παρουσίασαν καμία πρόταση για ένα νέο παραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης, δεν ενίσχυσαν τις εξαγωγές, δεν αξιοποίησαν την γεωστρατηγική θέση της χώρας, δεν πάταξαν την γραφειοκρατία, δεν ενδιαφέρθηκαν για την αγροτική ανάπτυξη, δεν επένδυσαν στην καινοτομία και την επιχειρηματικότητα, δεν έκαναν καμία βελτιωτική αλλαγή στην δημόσια διοίκηση, δεν προστάτευσαν την ιδιωτική επιχείρηση, δεν προσέλκυσαν ξένες επενδύσεις, δεν επένδυσαν στην παιδεία και το ανθρώπινο δυναμικό της χώρας..

Με αποτέλεσμα να μας φέρνουν συνεχώς νέα μέτρα και νέους φόρους ΦΟΡΤΏΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΔΙΚΉ ΤΟΥΣ ΑΔΥΝΑΜΊΑ ΚΑΙ ΑΝΕΥΘΥΝΌΤΗΤΑ ΣΕ ΕΧΘΡΟΎΣ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΎΣ ΚΑΙ ΜΗ (Γερμανοτσολιάδες, τρόικα εσωτερικού, θεσμοί, Ευρώπη, Αμερική, ΔΝΤ, κτλ), ΕΞΥΠΗΡΕΤΏΝΤΑΣ ΔΙΚΆ ΤΟΥΣ ΣΥΜΦΈΡΟΝΤΑ ΚΑΙ ΣΚΟΠΙΜΌΤΗΤΕΣ..

ΚΑΙ ΤΏΡΑ ΘΈΛΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΣΏΣΟΥΝ ΞΑΝΆ.

ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΉ ΛΟΙΠΌΝ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΆΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΧΆΡΗ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΊΞΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΉ ΜΑΣ ΣΤΑ ΖΆΡΙΑ. 

Κυρίαρχα, περίφανα, χωρίς φόβο και διχαστικές εξάρσης δίνουμε την δική μας απάντηση.

ΛΕΜΕ ΟΧΙ στο αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης του Βαρουφάκη.

ΛΕΜΕ ΌΧΙ στα ψευτοδιλλήματα του δημοψηφίσματος και τη πολιτικής ανηθικότητας.

ΛΕΜΕ ΌΧΙ στους ιδεοληπτικούς, διχαστικούς, λαϊκιστές, ψεκασμένους, ψευτοπατριώτες.

ΛΕΜΕ ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΉ ΠΟΡΕΊΑ ΤΗΣ ΧΏΡΑΣ ΓΙΑΤΊ ΕΊΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΣΤΑΘΕΡΆ ΣΕ ΑΥΤΉ ΤΗ ΓΕΝΙΚΕΥΜΈΝΗ ΑΣΤΆΘΕΙΑ.

ΛΕΜΕ ΝΑΙ στην ΠΑΤΡΙΔΑ και στους ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΥΣ, ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΥΣ και ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ της.

ΛΕΜΕ ΝΑΙ στους ΕΛΛΗΝΕΣ !!!

Υ.Γ. Γιατί περίφανος, κυρίαρχος και ανεξάρτητος λαός είναι αυτός που στέκεται στα πόδια του, διορθώνει τις δικές του αδυναμίες και αποτινάσει τις δάνειες δυνάμεις. Όχι αυτός που βαράει πιστόλι και μεταθέτει τον λογαριασμό στις επόμενες γενιές.

"Κουράστηκε και πάει να κοιμηθεί”

Γράφει ο Παναγιώτης Κεΐσογλου

Κουράστηκε ο Βαγγέλης από την κοινωνία μας, την κοινωνία του ήθους, των αρχών, των αξιών και είπε να μας αφήσει. Κουράστηκε από την συμπαράσταση, την κατανόηση, την αλληλεγγύη και θέλησε να φύγει μακριά μας.

Άλλωστε στο δικό του κόσμο η ψευτομαγκιά, το δήθεν αντριλίκη, η νοοτροπία του μεγάλου ψαριού που τρώει το μικρό δεν είχαν και δεν θα έχουν θέση ποτέ.

Άδικος λοιπόν ο θάνατος για τον Βαγγέλη.

Κοιμηθείτε τώρα ήσυχα κ.Σφουγγοκωλάριε πολιτικέ της Κρήτης. Άς κοιμηθούμε όλοι ήσυχα, έτσι και αλλιώς δεν μας πέταξαν από σκάλες ούτε μας έκλειναν εμάς μέσα σε ντουλάπες. Δεν άσκησαν βία σε μας, ούτε σε κάποιον δικό μας. Τώρα το θάνατο ακολουθεί η θλίψη και η στενοχώρια. Πριν, όλο αυτό το λέγαμε καψώνια και "για πλάκα", τι πειράζει;

Για ύπνο τώρα μέχρι τον επόμενο Βαγγέλη.

Διαβάζω σήμερα πως όλοι είναι συγκλονισμένοι από το άδικο τέλος του παιδιού. Συγκλονίστηκε λέει η χώρα με την υπόθεση του Βαγγέλη. Μα πως είναι δυνατόν ;; Μια χώρα που δε βλέπει, δεν ακούει, δε μιλάει, δε γνωρίζει, δε συγκλονίζεται...

"Κοίτα τη δουλειά σου" λέει ο κόσμος. Μια από τις πιο ανήθικες φράσεις...

Κοιτώντας την δουλειά μας λοιπόν δημιουργήσαμε μια κοινωνία που δεν σέβεται, δεν καταλαβαίνει, δεν συμπονεί και δεν υπολογίζει ούτε την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη.

Χάσαμε λοιπόν Βαγγέλη μου, χάσαμε..

Όλοι και όλες.

Εμείς χάσαμε, Εμείς ντροπιαστήκαμε.

Η λύπη και η παραδοχή της ήττας δεν θα σε φέρει πίσω, όμως, αυτό κάνει μεγαλύτερο τον πόνο μας.

Βαγγέλη, ούτε να ξεκουραστείς δεν μπόρεσες, μετά τα βάσανα. Κοιμούνται άραγε αυτοί που σε στείλανε στον θάνατο. Μπορούν; Θα μπορέσουν;

Βαγγέλη, μας νίκησες όλους.

Είμαστε τόσο λίγοι που δεν μπορέσαμε να σε σώσουμε.

Μας αξίζει αυτή η ήττα, τελικά.

Και όταν αντικρίσεις το οριστικό, συνειδητοποιείς ότι δεν ήταν αναπόφευκτο.

Πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας που κάνουμε πως δεν βλέπουμε, δεν ακούμε, αποσιοπούμε, ότι τον θάνατο τον πολεμάς ρε γαμώτο, δεν παραδίνεσαι. Όσο για τον Βαγγέλη πολύ σωστά έγραψε η Έλενα Ακρίτα "Βαγγέλη μου, την γαλήνη που έψαχνες, έπρεπε να την βρεις στην ζωή. Όχι στον θάνατο, αγόρι μου... Όχι έτσι, ψυχή μου…"

Για όλα αυτά είμαι με τον Γιώργο!

Δημήτρης Πουλτουρτζίδης(Υποψήφιος βουλευτής Ν.Σερρών)

Από την ημέρα που ανακοίνωσα την υποψηφιότητά μου έχω δεχτεί συγχαρητήρια από εκατοντάδες φίλους αλλά και γνωστούς σε όλη την Ελλάδα.Έχω ,όμως,ακούσει και πολλές ενστάσεις του τύπου:»γιατί πας μ’αυτόν;αυτός μας κατέστρεψε»,»καλά,με τον Παπανδρέου;δεν κάνει το παιδί»,»είναι δυνατόν;με τον προδότη;»Και απαντώ λοιπόν;

Είμαι με τον Γιώργο γιατί είναι ο μόνος που δεν έβαλε στιγμή το προσωπικό του συμφέρον πάνω από το εθνικό.Γιατί είναι ο πολιτικός που λοιδωρήθηκε περισσότερο από κάθε άλλον από τα συστημικά ΜΜΕ,ενώ οι πραγματικοί υπαίτιοι της καταστροφής έπεσαν αμέριμνοι playstation χωρίς να τους ενοχλεί κανείς.Γιατί είναι ο μόνος που οραματίστηκε μια σύγχρονη Ελλάδα χωρίς διαφθορά και νομικά παραθυράκια,με επίκεντρο τον πολίτη και όχι τα συμφέροντα.Γιατί είναι ο μόνος που στάθηγκε απέναντι στο κομματικό,οικονομικό και μιντιακό κατεστημλενο,και τελικά το πλήρωσε.Γιατί μέσα σε αυτό το εχθρικό περιβάλλον της δημοσιονομικής κρίσης,έκανε μεταρυθμίσεις δύσκολες,αλλά απαραίτητες για ένα σύγχρονο κράτος.Μέσα σε δυο χρόνια:Δημιούργησε τον θεσμού του οικονομικού εισαγγελέα.

Εδωσε ζωή στην τοπική αυτοδιοίκηση και φωνή στις τοπικές κοινωνίες με τον Καλλικράτη.Έφερε τη Δι@υγεια και τώρα με ένα «κλικ» ο κάθε πολίτης μπορεί να δει που πηγαίνουν τα χρήματά του( συγκυβέρνηση προσπάθηση να την καταργήσει τρείς(!) φορές).Φορολόγησε τις offshore εταιρίες.Έφερε νόμο για το ξέπλυμμα του μαύρου χρήματος.Τον νόμο για την Ιθαγένεια.Ψηφίστηκε για πρώτη φοράμε τόσο διευρυμένη πλειοψηφία,η μεταρρύθμιση-σταθμός για την Παιδεία(έπειτα ανατράπηκε από την συγκυβέρνηση).Δημιούργησε το OpenGov,μια πλατφόρμα για να έχουν τη δυνατήτα,να διεκδικούν θέσεις στη δημόσια διοίκηση οι άριστοι και όχι οι αρεστοί.Έκανε πράξη την Άρση του τραπεζικού απορρήτου,για να πάψουν να τη γλυτώνουν τα λαμόγια και είδαμε αποτελέσματα.Δημιούργησε την Ηλεκτρονική Κάρτα Αποδείξεων.

Εφάρμοσε την Ηλεκτρονική Συνταγογράφηση Φαρμάκων και σταμάτησε η απάτη εις βάρος της Δημόσιας Υγείας.Όλα αυτά σε δυο χρόνια!Τα πιο δύσκολα χρόνια της Μεταπολίτευσης.ΓΙΑ ΌΛΑ ΑΥΤΆ ΕΙΜΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ .Όταν έχεις οικογένεια κ παιδιά μπορείς πιο εύκολα να βγεις μπροστά!!!! ξέρεις τον καθημερινο αγώνα που δίνει ο καθένας για να καταφέρει να ζήσει την οικογένειά του με υπερηφάνεια κ αξιοπρέπεια….Ένα τόσο απλό πράγμα έχει γίνει τόσο δύσκολο στις μέρες μας…. Γι’αυτο κ εμείς είμαστε εδω να πάμε την Ελλάδα μπροστά….να δημιουργησουμε ένα κράτος ΑΞΙΩΝ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ Κ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ!


ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ



Γεννήθηκε στις Σέρρες το 1984.Είναι παντρεμένος,έχει δύο αγόρια (8 ετών και 4 μηνών αντίστοιχα)Έχει σπουδάσει Διοίκηση Επιχειρήσεων και δραστηριοποιείται επιχειρηματικά στον κλάδο τον κατασκευών και προσφάτως εισήλθε στον χώρο του ηλεκτρονικού εμπορίου.

Πηγή:ipen.gr

Γι' αυτό φτιάξαμε το Κίνημά μας

Βασίλης Εμμανουηλίδης 

Το ΠΑΣΟΚ κάποτε πρέσβευε ιδέες. Το ΠΑΣΟΚ μιλούσε για τομές. Το ΠΑΣΟΚ τολμούσε ρήξεις. Το ΠΑΣΟΚ ήταν αυτό που εφάρμοσε το ΑΣΕΠ, την Διαύγεια, το opengov, το Taxis, τις ηλεκτρονικές προμήθειες, την ηλεκτρονική συνταγογράφηση. Το ΠΑΣΟΚ ήταν αυτό που αποποινικοποίησε τη μοιχεία, θεσμοθέτησε τον πολιτικό γάμο, έδωσε την ελληνική ιθαγένεια στα παιδιά μεταναστών που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν εδώ, που είναι και νιώθουν Έλληνες.

Σήμερα το ΠΑΣΟΚ μιλά μόνο για διαχείριση. Προτάσσει την «εμπειρία» του στην διακυβέρνηση, απέναντι στον «πρωτάρη» ΣΥΡΙΖΑ. Το ΠΑΣΟΚ με την τελευταία του διαφήμιση μας εκλιπαρεί να το βάλουμε στη Βουλή, ώστε να καθίσει δίπλα στον «νέο πιλότο» Τσίπρα. Ό,τι ακριβώς μας λέει στη δική του διαφήμιση κι ο Καμμένος, με το τρενάκι που θα βοηθήσει τον μικρό Αλέξη να το κρατήσει στις ράγες.

Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο φτιάξαμε το ΚΙΝΗΜΑ. Γιατί το ΠΑΣΟΚ έγινε κομμάτι της συντήρησης. Δεν μπορεί πλέον να παράξει πολιτική, είναι απλά ένα διαχειριστικό κόμμα, ένα αποϊδεολογικοποιημένο όχημα προσωπικών φιλοδοξιών.

Εμείς όμως εδώ στο ΚΙΝΗΜΑ δεν μιλάμε για διαχείριση. Μιλάμε για ιδέες. Μιλάμε για τομές. Μιλάμε για ρήξεις. Ρήξη με το πελατειακό κράτος, την διαπλοκή και τη διαχειριστική λογική. Ρήξη με νοοτροπίες που μας πηγαίνουν πίσω, με τον ίδιο μας τον εαυτό. Μιλάμε για μια Ελλάδα σύγχρονη και δυνατή, με όραμα και αυτοπεποίθηση. Γι' αυτό και η ψήφος στο ΚΙΝΗΜΑ είναι αυτή τη στιγμή ίσως η πιο χρήσιμη και συνειδητοποιημένη ψήφος.

Βασίλης Εμμανουηλίδης / Υποψήφιος Βουλευτής Α' Θεσσαλονίκης

Μεγάλο ενδιαφέρον για το κόμμα Παπανδρέου στις Σέρρες – Σε λειτουργία το εκλογικό κέντρο!

Μπορεί να μην έχει καμία σχέση με την παλαιότερη «αίγλη» των εκλογικών κέντρων της Παράταξης στις Σέρρες, όμως από την πρώτη εβδομάδα λειτουργίας του, ήδη το έχουν επισκεφθεί εκατοντάδες πολίτες των Σερρών.

Ο λόγος για το εκλογικό κέντρο του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών που βρίσκεται στην οδό Μεραρχίας 2 και άρχισε να λειτουργεί από την Δευτέρα το πρωί.

Μόλις μερικά 24ωρα από τη λειτουργία του, εκατοντάδες Σερραίοι έχουν επισκεφθεί το εκλογικό κέντρο, με σκοπό να μάθουν περισσότερες πληροφορίες για το πρόγραμμα του νέου κόμματος του Γιώργου Παπανδρέου, για τους υποψήφιους βουλευτές στις Σέρρες, αλλά και για να θέσουν τον εαυτό τους στη διάθεση του Κινήματος και να συμβάλλουν ενεργά στην προεκλογική του δραστηριότητα.

Μάλιστα όπως μαθαίνουμε, πληθώρα ανθρώπων έχουν ήδη γραφτεί στην επιτροπή στήριξης εκλογικού αγώνα του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών.

«Οι πολίτες των Σερρών έχουν αρχίσει να εκδηλώνονται και η τελευταία εβδομάδα θα είναι καθοριστική. Θα πετύχουμε τον στόχο μας, την είσοδο του Κινήματος στο Κοινοβούλιο», είπε σε δημοσιογράφο του prwtagwnistis.blogspot.com φίλος του κόμματος.

Για πληροφορίες σχετικά με το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών στις Σέρρες μπορείτε να επικοινωνήσετε στο 23210 – 56611 και στο https://www.facebook.com/tokinima.serres

ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ...

...πως πρέπει να εμπιστευτούμε τους νέους, δηλαδή τους εαυτούς μας πριν 30-40 χρόνια.



Ένα από τα προβλήματα που θα πρέπει να λύσει σε λίγο καιρό ο Γιώργος Παπανδρέου θα είναι αυτό του συνωστισμού. Όχι αυτόν της Σμύρνης αλλά του πολιτικού συνωστισμού γύρω από το πρόσωπό του, τις προτάσεις του και τις πρωτοβουλίες του. Γιόμισαν με Παπανδρεϊκούς οι ρούγες και τα μεϊντάνια. Αυτό όμως είναι δικό του πρόβλημα, «ας πρόσεχε» που λένε και στο χωριό μου το Μενίδι. Αν καθόταν «ήσυχος» όπως τον συμβούλευε ο Βαγγέλης, ούτε ο ΔΟΛ ούτε ο Μπόμπολας ούτε ο Γρηγοράκος θα τον έβριζαν. Άσε που θα είχε νεκρή φύση γύρω του και θα έμπαινε ζωγραφιστός και δοξασμένος στα Μουσεία. (πληροφόρηση ΔΕΝ έχω σχετική αλλά υποψιάζομαι ότι θα πρέπει να ήταν πολύ άτακτος στο σχολείο ο ΓΑΠ…)

Είναι προφανές όμως και στον πλέον αδαή ότι η επιστολή Παπανδρέου στον Βενιζέλο πυροδότησε εξελίξεις χωρίς επιστροφή. Χιλιάδες πολίτες σε όλη τη χώρα, μέλη, οπαδοί, ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ και όχι μόνο προσβλέπουν σε ένα νέο ξεκίνημα. Μια καινούργια αφετηρία που θα δώσει νόημα στην συλλογική δράση και θα φέρει και πάλι στην επιφάνεια όνειρα, ελπίδες και σχέδια για μια καλύτερη πατρίδα ένα πιο φωτεινό αύριο με δικαιοσύνη και αλληλεγγύη για όλους.
Για να γίνει όμως το αύριο πραγματικό και όχι εικονικό χρειάζεται φαντασία, φρεσκάδα, ορμή, ανιδιοτέλεια και κάποιες φορές ακόμα και πολιτική αποκοτιά. Χαρακτηριστικά που σε γενικές γραμμές μιλώντας εντοπίζονται στους νέους.

Εμείς οι παλαιότεροι, οι –ηντα plus εννοώ, έχοντας ζήσει πολλά και αντιφατικά και αμφιλεγόμενα σε κάποιες περιπτώσεις έχουμε την κατανοητή και φυσική τάση να θέλουμε να «σιγουρέψουμε» τα πάντα. Και είναι αυτός ο λόγος που αντιμετωπίζουμε με υφέρπουσα καχυποψία νέους ανθρώπους που παίρνουν πολιτικές πρωτοβουλίες.
Η αλήθεια ωστόσο είναι πως η θεμιτή αγωνία μας για την ενδεχόμενη υπονόμευση της όποιας προσπάθειας μπορεί αν κακοφορμίσει να μετατραπεί σε παράγοντα ανάσχεσης και ακύρωσης μιας νέας αφετηρίας.

Θέλω να καλέσω τους συντρόφους και τις συντρόφισσες της γενιάς μου και τους μεγαλύτερους να θυμηθούμε και να σκεφτούμε.

Να θυμηθούμε πως το ΠΑΣΟΚ γεννήθηκε από την ανταπόκριση μας, νέων παιδιών τότε, στο κάλεσμα του Ανδρέα. Δεν ξέραμε πολλά πράγματα, δεν μας ήξερε κανείς, ανταποκριθήκαμε στο κάλεσμα και φτιάξαμε τις οργανώσεις. Ασφαλώς και υπήρχαν μεγαλύτερες ηλικίες αλλά ήταν πολύ μικρότερος ο αριθμός τους στα πρώτα βήματα.

Να θυμηθούμε τη φαντασία, το κέφι, τα όνειρα, το πείσμα, το θάρρος, την «ασέβεια» σε κάθε τι κατεστημένο, τις μικρές επαναστάσεις, τις πρωτοβουλίες ακόμα και απέναντι κάποιες φορές στην καθοδήγηση του Κινήματος.

Να θυμηθούμε τα λάθη που έφερνε ο υπερβολικός ζήλος και η βιασύνη να τα αλλάξουμε όλα.
Να θυμηθούμε ότι ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ μας τότε στα 16 χρόνια μας, στα 18, στα 25 και στα 30 αποτελέσαμε την αιχμή του δόρατος για την μεγάλη και λυτρωτική για την πατρίδα και τον λαό μας εξέλιξη του ΠΑΣΟΚ.

Να θυμηθούμε ότι και τότε οι μεγαλύτεροι πότε γκρίνιαζαν, πότε μας αμφισβητούσαν και καμιά φορά μας υποπτεύονταν. Κι όμως η συντριπτική πλειοψηφία όλων των νέων και άγνωστων αγοριών και κοριτσιών τότε ήταν αυτή που τροφοδότησε και δημιούργησε την ή δυναμική του ΠΑΣΟΚ .

Να σκεφτούμε ότι και σήμερα, όσο κι αν η ιστορία ΔΕΝ επαναλαμβάνεται, βρισκόμαστε σε συνθήκες που κυοφορούν το νέο. Την συνταγή την ξέρουμε. Έχουμε τον ηγέτη που έχει βάλει το καθοριστικό περίγραμμα των αναγκαίων θέσεων και προτάσεων για μια νέα αρχή.

Να σκεφτούμε και πάλι όπως τότε και να εμπιστευτούμε τους νέους ανθρώπους, να εμπιστευτούμε ο ένας τον άλλο, έξω και πέρα από ηλικία, καταγωγή, χρώμα, φύλο, επάγγελμα, μόρφωση.

Να σκεφτούμε και πάλι όπως τότε και να δούμε μόνο τις πολιτικές θέσεις και την πολιτική και κοινωνική δράση και πράξη του καθένα μας και με αυτό να αξιολογήσουμε και να εμπιστευθούμε ο ένας τον άλλον.

Να σκεφτούμε πως αν τότε το 1974 η νεολαία της εποχής, ΕΜΕΙΣ ΔΗΛΑΔΗ, είχαμε υποταχθεί στα κελεύσματα και τις συντηρητικές «συμβουλές» των παλιότερων συντρόφων, αν δεν είχαμε σύμμαχο την εμπιστοσύνη και την αγάπη του Ανδρέα στους νέους ανθρώπους, το ΠΑΣΟΚ ποτέ δεν θα γινόταν αυτό που έγινε.

Να τα θυμηθούμε λοιπόν όλα αυτά και να σκεφτούμε ότι τελικά πρέπει να εμπιστευθούμε τις νέες γενιές που διεκδικούν να μπουν με το δικό τους τρόπο, με τη δική τους ψυχή και μυαλό και να αλλάξουν τον κόσμο γύρω τους. Γιατί στο κάτω κάτω έχουν το δικαίωμα να έχουν έναν λόγο παραπάνω για έναν κόσμο στον οποίο εκείνοι και εκείνες θα ζήσουν αντικειμενικά πολλά χρόνια μετά από μας.

Και βεβαίως η εμπιστοσύνη που πρέπει να δείξουμε πρέπει να συμβαδίζει με την ειλικρίνεια. Γιατί θα πρέπει ταυτόχρονα να είμαστε ειλικρινείς σε αυτό που σκεφτόμαστε και να καταθέτουμε την άποψή μας με νεανική ορμή και πάθος όταν διαφωνούμε.

Να εμπιστευτούμε λοιπόν τους νέους που παίρνουν πολιτικές πρωτοβουλίες και σταθούμε δίπλα τους.

Να εμπιστευτούμε δηλαδή τους εαυτούς μας και αυτό που κάναμε κάποτε.

alekos.blogspot.gr/

Βαγγέλης Βενιζέλος: το πρόσωπο..

Η πορεία του Βαγγέλη Βενιζέλου στο ΠΑΣΟΚ μέχρι και σήμερα, με αφορμή και τις τελευταίες εξελίξεις

Στις αρχές του 2008 ο Βαγγέλης Βενιζέλος, έχοντας ηττηθεί κατά κράτος από τον Γ. Παπανδρέου, μελετούσε το ενδεχόμενο να αποχωρήσει από το ΠΑΣΟΚ επικεφαλής μιας ομάδας βουλευτών. 

Στον αριθμό αυτής της ομάδας κρίθηκε η απόφαση. Στιςσυγκεντρώσεις τους στο σπίτι της Ελένης Κούρκουλα, στον περιφερειακό του Λυκαβηττού, για να συζητήσουν το θέμα της αποχώρησης, ξεκίνησαν από 25 και μέρα με τη μέρα μειώνονταν, για να καταλήξουν λιγότεροι από δέκα και το σχέδιο εξόδου να ακυρωθεί.

Λογικό. Τι να την κάνει την αποχώρηση όταν δεν τον ακολουθούσε π.χ. ο Αλέκος Παπαδόπουλος; Ή δεν συμφωνούσαν όλοι από όσους τον είχαν στηρίξει την αναμέτρηση με τον Παπανδρέου. Έτσι παρέμεινε στο ΠΑΣΟΚ με τη γνωστή συνέχεια.

Δεν έφυγε από το ΠΑΣΟΚ τότε που δεν είχε κανένα ρόλο, κινδυνεύει να φύγει σήμερα που είναι… πρόεδρος. 

Δεν έφυγε από το ΠΑΣΟΚ τότε που δεν είχε κανένα ρόλο, κινδυνεύει να φύγει σήμερα που είναι… πρόεδρος. Τα παράδοξα της πολιτικής. Οι επιλογές του μετά την κίνηση Παπανδρέου να ζητήσει ευθέως την αντικατάστασή του στενεύουν.

Στην πραγματικότητα έχει δυο δρόμους. Είτε εγκαταλείπει το ΠΑΣΟΚκαι ηγείται νέου σχήματος, αφήνοντας στον Παπανδρέου το λογότυπο, τους οπαδούς του και τα χρέη του! Είτε οχυρώνεται στο ΠΑΣΟΚ και εγκαταλείπει το σχέδιο απορρόφησης του στη «Δημοκρατική Παράταξη» - οπότε το πρόβλημα το έχει ο Παπανδρέου.

Δυο δρόμους έχουν και οι υπόλοιποι στο ΠΑΣΟΚ. Σε κάθε περίπτωση, όλα τα στελέχη πρέπει να επιλέξουν πλέον με ποιον θα πάνε και ποιον θα αφήσουν. Αυτό είναι πρόβλημα για τους πιο φιλόδοξους. Γιατί στη δική τους ατολμία οφείλεται ότι δεν υπάρχει λύση ανάμεσα στον Παπανδρέου και τον Βενιζέλο σήμερα.

Όλο και περισσότεροι στο ΠΑΣΟΚ ψιθύριζαν από καιρό ότι ο «Ο Βαγγέλης δεν τραβάει»

Η φύση απεχθάνεται το κενό - και στην πολιτική. Όλο και περισσότεροι στο ΠΑΣΟΚ ψιθύριζαν από καιρό ότι ο «Ο Βαγγέλης δεν τραβάει». Ότι υπό την ηγεσία του το κόμμα δεν έχει τύχη.Ακόμη και οι δικοί του τον χρέωναν με συμπεριφορά που δεν συνάδει με ηγέτη. Δεν μπορείς π.χ. να αρπάζεσαι προσωπικά με τα στελέχη του κόμματος στις συνεδριάσεις. Αυτή η έλλειψη ηγετικότητας ήταν διάχυτη ακόμη και όταν μεταξύ τους αυτοπαραμυθιάζονταν για «επιτυχία», όπως βαφτίσθηκε το 8% της «Ελιάς».

Υπήρχε κενό ηγεσίας, αλλά κανείς δεν έπαιρνε την πρωτοβουλία να το δηλώσει καθαρά. Διατυπώνονταν απλώς υπαινιγμοί και  μισόλογα, δίκην ανταρτοπόλεμου. Αλλά καθαρά θέμα αλλαγής προέδρου «εδώ και τώρα», δεν έθετε κανείς από τα κεντρικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Πήγαιναν με βαριά καρδιά, όσοι πήγαιναν, στις εκδηλώσεις του Βενιζέλου, μιλούσαν για την ανεπάρκεια του σε αυτόν το ρόλο, αλλά ούτε του ζητούσαν να αποχωρήσει, ούτε έκαναν κίνηση να τον αντικαταστήσουν.

Ο λόγος ήταν απλός. Δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν στο διάδοχο του. Ο Μιχ. Χρυσοχοϊδης το έψαχνε αλλά δεν είχε συσχετισμό δυνάμεων για να το προχωρήσει και το φλερτ με τους παπανδρεϊκούς δεν απέδωσε. Ο  Κ. Σκανδαλίδης χάθηκε στις παλινωδίες του: μια κατά του Βενιζέλου και την άλλη υπέρ για να τον διασώσει. Οι σκέψεις για την επώνυμη Φώφη έμεναν σε ένα στενό κύκλο. Ο Α.Λοβέρδος με τα σλάλομ του αυτοακυρώθηκε. Και οι νεώτεροι δεν έχουν τα προσόντα.

Στους παλιούς, στο ιστορικό ΠΑΣΟΚ, υπάρχει αγωνία, αλλά αποστάσεις και διστακτικότητα. 

Στους παλιούς, στο ιστορικό ΠΑΣΟΚ, υπάρχει αγωνία, αλλά αποστάσεις και διστακτικότητα. Ο Κ. Λαλιώτης δεν μιλάει… Ο Αντ. Λιβάνης δεν έχει αντοχές για να κινήσει τα πράγματα όπως το 2007.  Η Βάσω, ο Μιλτιάδης Παπαϊωάννου, ο Χρήστος Πολυζωγόπουλος, Θανάσης Τσούρας συζητούσαν αλλά ως εκεί.  Ο Γ. Ραγκούσης, η Άννα Διαμαντόπουλου, ο Στεφ. Τζουμάκας είναι απέξω.

Έτσι ο Βενιζέλος έμενε στην ηγεσία γιατί κανείς δεν αποφάσιζε να τον ρίξει, προφανώς γιατί κανείς δεν μπορούσε να χρεωθεί και  τους ενδεχομένους κλυδωνισμούς στην κυβέρνηση. Επικεφαλής ενός ΠΑΣΟΚ που δεν υπήρχε, ή δεν τον ήθελε, συνέχισε να αποδυναμώνεται. Ακόμη και ο γραμματέας του κόμματος Νίκος Ανδρουλάκης του γύρισε την πλάτη. Πραγματικοί παλιοί φίλοι και σύμβουλοί του, όπως ο Γιάννης Δατσέρης απελπίστηκαν και βγήκαν στην άκρη. Πεπειραμένα στελέχη, όπως ο Νίκος Σηφουνάκης, περιθωριοποιήθηκαν και στην κυβέρνηση μπήκαν  τα «λιμά».

Ωθούμενος όλο και πιο βαθειά στη συνεργασία με τον Σαμαρά αποκόπηκε από την εναπομείνασα κομματική βάση

Με  πραγματικό υπαρχηγό το Χρήστο Πρωτόπαπα και τη συνδρομή παραδοσιακών… υβριστών του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου, προσπαθούσε να εξελιχτεί σε αρχηγό νέου σχήματος. Αλλά ωθούμενος όλο και πιο βαθειά στη συνεργασία με τον Σαμαρά αποκόπηκε από την εναπομείνασα κομματική βάση, ενώ οι προσωπικές δημοσκοπικές επιδόσεις του παρέμεναν στην περιοχή της αντιδημοφιλίας.

Το ηγετικό έλλειμμα του Βενιζέλου από τη μια και την Βαβυλωνία των επικριτών του από την άλλη, προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τώρα ο Γ. Παπανδρέου, αιφνιδιάζοντας και τον Βενιζέλο και τους δελφίνους. Έκανε την κίνηση του, απευθυνόμενος πρωτίστως στα ιστορικά αντανακλαστικά της κομματικής βάσης.

Ο Βενιζέλος του την προσέφερε το πιάτο με το εγχείρημα της «Δημοκρατικής Παράταξης», για το οποίο είναι εκτεθειμένος έναντι των οπαδών του ΠΑΣΟΚ. Στην εντολή που του έδωσαν το 2012  δεν περιλαμβάνονταν η διάλυση του ΠΑΣΟΚ, ούτε η  εξουσιοδότηση να το κάνει παράρτημα της «Ελιάς», ή να το μετατρέψει σε άλλο κόμμα, με προσωπική απόφαση και χωρίς συνέδριο. Αλλά το συνέδριο θα το χάσει - αλλιώς θα σήκωνε το γάντι. 

Πολλοί δεν ξεχνούν ότι ο Βενιζέλος δεν έχει σχέση με τους ιδρυτικούς συμβολισμούς του Κινήματος. 

Άλλωστε, πολλοί δεν ξεχνούν ότι ο Βενιζέλος δεν έχει σχέση με τους ιδρυτικούς συμβολισμούς του Κινήματος. Προσχώρησε το 1989 - μέχρι τότε απλώς είχε βοηθήσει τον Άκη Τσοχατζόπουλο στη σύνταξη νέου εκλογικού νόμου το 1987, με έδρα το γραφείο του Αντώνη Βγόντζα, όσες φορές κατέβαινε γι αυτό στην Αθήνα.Στη δεκαετία του 1970 είχε στρατευτεί εναντίον του Ανδρέα Παπανδρέου στο πλευρό της «Συμμαχίας»και άλλων κεντρώων παραγόντων της εποχής. Η σύνδεση του με τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ  το 1989-93 του έδωσε συγχωροχάρτι,αλλά η ατυχής σύγκρουση του με έναν άλλο Παπανδρέου το 2007 έδειξε ότι οι ιστορικές αναφορές έχουν την αξία τους στο εσωκομματικό παρόδιο.

Αλλά και ως αρχηγός ο Βενιζέλος σε κάποιες περιπτώσεις φέρθηκε ακατανόητα – ίσως επηρεασμένος από κάτι που έλεγε ο μέντοράς του στα συνταγματικά Δημήτρης Τσάτσος : «Η Ελλάδα θα είναι τυχερή αν την κυβερνήσει ο Βενιζέλος».

Κάποιες διατυπώσεις του εξελήφθησαν από πολλούς ως προσβολή.«Έχω εγώ κανένα λόγο να είμαι πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ;», είπε πριν τις ευρωεκλογές στην Έλλη Σταη. Σαν να τους έκανε χάρη. «Δεν μου προσφέρει τίποτε η ηγεσία, έχω τη δουλειά μου», έλεγε. Ακόμη και για τα αξιώματα που απέκτησε λόγω ΠΑΣΟΚ, προέβαλε ότι «δεν έβαλα στον τόκο τα προσόντα μου αλλά στρατεύτηκα για την παράταξη και τη χώρα».

Ενίοτε έλεγε, ότι δεν τον απασχολεί αν τίθεται θέμα ηγεσίας γιατί  αυτόν «θα τον κρίνει η Ιστορία» και έκανε πολλούς ακόμη και να μειδιούν.

Ενίοτε έλεγε, ότι δεν τον απασχολεί αν τίθεται θέμα ηγεσίας γιατί  αυτόν «θα τον κρίνει η Ιστορία» και έκανε πολλούς ακόμη και να μειδιούν. Οι φραστικές υπερβολές του θύμιζαν ένα σχόλιο γι’ αυτόν που αποδίδεται στον Ανδρέα Παπανδρέου - που εκτιμούσε τη ρητορική και την ευφυΐα του: «Καμιά φορά βουτάει το μυαλό στη γλώσσα του»!

Στις Ευρωεκλογές έκρυψε το ΠΑΣΟΚ και έχασε το 33% της δύναμης του 2012, που ήταν έτσι κι άλλως το μικρότερο ποσοστό στην ιστορία του. Αυτό δυσαρέστησε πολλούς. Αλλά και για κάποιους φίλους του ήταν δυσεξήγητο. «Δεν κατάλαβε ότι αυτοί που έμειναν στο ΠΑΣΟΚ, έμειναν επειδή ήταν ΠΑΣΟΚ;» έλεγαν.   

Ανάμεσα στα λάθη του είναι και ότι συμμετείχε στην εξόντωση του Φώτη Κουβέλη από το μιντιακό σύστημα

Ανάμεσα στα λάθη του είναι και ότι συμμετείχε στην εξόντωση του Φώτη Κουβέλη από το μιντιακό σύστημα, παρ ότι το κόμμα του ήταν ανάχωμα προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν αντελήφθη ότι όσοι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ στάθμευσαν στη ΔΗΜΑΡ το 2012 μπορούσαν να επιστρέψουν. Από την Κουμουνδούρου όμως δεν δεν υπάρχει οδός επιστροφής. 

Προηγουμένως είχε ναυαγήσει το ενδεχόμενο συγχώνευσης ΠΑΣΟΚ –ΔΗΜΑΡ, πότε γιατί έπαιρνε δίπλα του όσους έδιωχνε ο Κουβέλης και πότε γιατί τον αντιμετώπιζε αφ’ υψηλού. Υποδηλώνοντας ότι σε ενδεχόμενη συνένωση δεν μπορούσε να είναι επικεφαλής ο Κουβέλης, παρ’ ότι περισσότερο δημοφιλής από τον ίδιο.

Άλλο λάθος ήταν ότι κράτησε το συρτάρι του τα πορίσματα για την οικονομική διαχείριση στο ΠΑΣΟΚ

Άλλο λάθος ήταν ότι κράτησε το συρτάρι του τα πορίσματα για την οικονομική διαχείριση στο ΠΑΣΟΚ επί των ημερών του Παπανδρέου - ο οποίος τώρα τα ακυρώνει με την πρωτοβουλία του. Καθώς το ένα λάθος φέρνει το άλλο προχώρησε στις ιδρυτικές διαδικασίες της ΔΗΠΑΡ(;), χωρίς να έχει διασφαλίσει τα νώτα του. Όχι μόνο απέναντι στα παλαιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και τον προκάτοχο του που υποβλέπουν την πρωτοβουλία, αλλά ούτε απέναντι σε όσους θεωρούσε ταγμένους με το μέρος του: π.χ. κάποιοι προτιμούν τον Κ. Σημίτη για επικεφαλής του νέου κόμματος που θα φτιάξει ο… ίδιος!  Όταν έχει τέτοιους φίλους… 

Πεπεισμένος εξ αρχής ότι θα επικρατήσει με τη δύναμη του λόγου του και μόνο, ο Βαγγέλης Βενιζέλος βλέπει να είναι ο λόγος του η βασική αιτία της αποτυχίας του σε ένα αξίωμα για το οποίο θεωρούσε ότι δεν μπορούσε να είναι κανείς άλλος καταλληλότερος από τον ίδιο - και η ιστορία τον αδικούσε όσο δεν του το έδινε.

Δυόμισι χρόνια από τότε που το απέκτησε, δυσκολεύεται να το διατηρήσει. Και από μια άποψη ο Παπανδρέου επιχειρώντας να τον ανατρέψει μπορεί και να του προσφέρει υπηρεσία: τον απαλλάσσει από το ενδεχόμενο να βγει από την επομένη κάλπη με ακόμη μικρότερα ποσοστά. Τώρα έχει κάποιον να του  φορτώσει την καταστροφή…

Ποιοι είναι οι νεολαίοι του Γιώργου Παπανδρέου

Το «ξεκίνημα» των παπανδρεϊκών νεολαίων γίνεται στη Θεσσαλονίκη την ερχόμενη Παρασκευή. Ποιοι είναι οι νέοι από 19-42 ετών που τον στηρίζουν ανά την επικράτεια.

Είναι νέοι, υποστηρίζουν τις απόψεις του Γιώργου Παπανδρέου και αιφνιδιάστηκαν από την παρέμβαση του πρώην Πρωθυπουργού, καθώς προγραμμάτιζαν σειρά εκδηλώσεων ανά την επικράτεια με σκοπό τη συγκρότηση δικτύων που θα αναδεικνύουν την άποψη και όχι τα πρόσωπα όπως αναφέρουν στο TheTOC.gr.

Όπως λένε αστειευόμενοι και οι ίδιοι εάν ζούσαν την δεκαετία του '80 στο ΠΑΣΟΚ θα είχαν διαγραφεί για… οριζόντια διασύνδεση ή για εισοδισμό στο κόμμα

Οι πυρήνες των νέων του Γιώργου Παπανδρέου, που δραστηριοποιούνται εδώ και 5 χρόνια σε όλη την Ελλάδα δεν επιθυμούν να αναδείξουν τα πρόσωπα που συμμετέχουν στις κινήσεις αλλά σε κόντρα των καιρών, προσπαθούν να αναδείξουν τις πολιτικές και τις απόψεις που βρίσκονται μπροστά από τα πρόσωπα. «Κουβαλούν» ως τίτλο τιμής την έκφραση που φέρεται να χρησιμοποίησε ο Ευ. Βενιζέλος για τα «τσογλάνια που πήγαιναν στα συνέδρια της Σύμης», αναφερόμενος σε αυτούς που φώναζαν συνθήματα εναντίον του στην εκδήλωση της 1ης του Σεπτέμβρη αν και οι ίδιοι υποστηρίζουν πως δεν θα μπορούσαν να αντιδράσουν με αυτόν τον τρόπο κατά του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ με τον οποίο διαφωνούν ριζικά.

Ορκίζονται στο όνομα του Γ. Παπανδρέου και με θρησκευτική ευλάβεια προσπαθούν να προστατέψουν τις πρωτοβουλίες τους από τη δημοσιότητα, εισάγοντας μία νέα κουλτούρα στην πολιτική που ταιριάζει με το νέο προφίλ του: οριζόντια δίκτυα που θα συνεργάζονται αλλά θα είναι και αυτόνομα που θα δίνουν βάρος στην πολιτική και όχι στα πρόσωπα. Όπως λένε αστειευόμενοι και οι ίδιοι εάν ζούσαν την δεκαετία του '80 στο ΠΑΣΟΚ θα είχαν διαγραφεί για… οριζόντια διασύνδεση ή για εισοδισμό στο κόμμα.

«Κουβαλούν» ως τίτλο τιμής την έκφραση που φέρεται να χρησιμοποίησε ο Ευ. Βενιζέλος για τα «τσογλάνια που πήγαιναν στα συνέδρια της Σύμης»

Ο βασικός πυρήνας των νέων του Γιώργου Παπανδρέου ανά την Ελλάδα, εκφράστηκε κυρίως από τις κινήσεις «Μπροστά» και «ΑΒ» οι οποίοι συμμετείχαν ενεργά στο συνέδριο της Σύμης. Σε 14 πόλεις της χώρας έχουν συγκροτηθεί πυρήνες νέων που συνεδριάζουν τακτικά. Στις κινήσεις των νέων που υποστηρίζουν τις απόψεις του ΓΑΠ και συμμετέχουν είτε στην Κίνηση «Μπροστά» είτε στην πρωτοβουλία «ΑΒ» είναι ο 20χρονος Ηλ. Πλατάκας και ο 26χρονος Κυριάκος Ντομινίκ Βασιλείου μαζί με τη Χρύσα Φωτοπούλου, τον Π. Παπαχατζή και τον Χρήστο Λόλα που αποτελούν και το νέο συντονιστικό των ΑΒ. Στην Κίνηση, συμμετέχει και ο γιος ανεξάρτητου βουλευτή που προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ Θ. Παραστατίδη, Στέφανος ο οποίος είναι 42 ετών και είναι γιατρός στη Θεσσαλονίκη καθώς και ο Θ. Κραγιάννης από τη Ρόδο. Στελέχη του «ΑΒ» σημειώνουν ότι είχαν εκφράσει παρόμοιες απόψεις με αυτές του Γιώργου Παπανδρέου από το καλοκαίρι, προκειμένου να γίνει συνέδριο του ΠΑΣΟΚ με στόχο την αλλαγή ηγεσίας.

Την ερχόμενη Παρασκευή οι πυρήνες των νέων που υποστηρίζουν τον Γ. Παπανδρέου θα συναντηθούν στο Βελλίδειο στη Θεσσαλονίκη, σε μία προσπάθεια να αναδείξουν τη συγκρότηση οριζόντιων δικτύων ανά την επικράτεια που ασχολούνται με την πολιτική και θέλουν να δημιουργήσουν τη… μεταπελατειακή Ελλάδα μαζί με τον Γ. Παπανδρέου. Η εκδήλωση τιτλοφορείται «Ξεκίνημα» και σύμφωνα με πληροφορίες θα ανακοινώσουν πλατφόρμα επικοινωνίας στο διαδίκτυο που θα αποτελεί πλέον το γνωστό site στους κόλπους των παπανδρεϊκών νεολαίωνwww.epikairo.gr.

Είναι εμφανές ότι επιθυμούν να κρατήσουν την ανωνυμία τους καθώς ακόμα και οι συντάκτες της ιστοσελίδας υπογράφουν με ψευδώνυμα. «Γράφω στο site εδώ και 5 χρόνια χωρίς να γνωρίζουν ποιος είμαι. Για μας το σημαντικότερο είναι να αναδείξουμε την δύναμη των ιδεών μας και όχι τα πρόσωπα που βρίσκονται πίσω από το epikairο»αναφέρει στο TheTOC.gr ένας από τους ιδρυτές του site που θέλει να κρατήσει την ανωνυμία του.

www.thetoc.gr

ΓΙΑΤΙ Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΑΝΑΣΚΕΦΤΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Φελνίκος

Αναμφισβήτητα η επιστολή Παπανδρέου στον Βενιζέλο με την οποίαν αξιώνει έκτακτο συνέδριο του και εκλογή ηγεσίας από τη βάση τάραξε τα νερά του ΠΑΣΟΚ και αιφνιδίασε τον Βενιζέλο, αλλά και όσους στο παρασκήνιο διεκδικούν, όπως ο Κ. Σκανδαλίδης, ρόλο "γεφυροποιού". Εκεί που ο Βενιζέλος επεδίωκε να βάλει τον Παπανδρέου στο κάδρο της Δημοκρατικής Παράταξης ή της Προοδευτικής Δημοκρατικής Παράταξης (στη Χαριλάου Τρικούπη πρέπει να αποφασίσουν αν θα λέγεται ΔΗΠΑΡ ή ΠΡΟΔΗΠ γιατί έχουμε μπερδευτεί) ο πρώην πρωθυπουργός έκανε κόντρα ρελάνς βάζοντας στο τραπέζι των συζητήσεων τα ρέστα του.

Πλέον η συζήτηση δεν είναι για το τι θα γίνει με την ΔΗΠΑΡ ή τη ΠΡΟΔΗΠ, αλλά τι θα γίνει με το ΠΑΣΟΚ. Θα τελειώσει έτσι, σβήνοντας αργά αργά και μέσω λεκτικών μεταμορφισμών, ένα ιστορικό κόμμα που κυριάρχησε στη Μεταπολίτευση και κυβέρνησε για περισσότερο από 20 χρόνια αυτοδύναμα την Ελλάδα; Ακόμη κι αν παρακαμφθεί και παραβιαστεί παράφωρα το καταστατικό του, πόσο πολιτικά και θεσμικά είναι ορθό να μην υπάρξει κάποια κομματική διαδικασία, έστω και μια τελετή για να μπει ο τίτλος "τέλος".

Εδώ γίνεται κηδεία για το θάνατο ενός και μόνου ανθρώπου, είναι δυνατόν να μην υπάρξει μια έστω τυπική μαζική διαδικασία για ένα κόμμα με ιστορία, αγώνες, ιδεολογία, στελέχη, οπαδούς, για ένα κόμμα που εξέφρασε ελπίδες, πόθους, όνειρα εκατομμυριών ανθρώπων, που δημιούργησε ισχυρά πάθη ακόμη και μίση στους αντιπάλους του. Είναι δυνατόν το ίσως πιό κραταιό κόμμα της Μεταπολίτευσης να πάει έτσι άκλαυτο; Είναι δυνατόν, αν θέλουν να κλείσουν την πόρτα του, να μην το κάνουν έστω με αξιοπρέπεια, αλλά στη ζούλα;

Και μόνον γι' αυτό θ' άξιζε όσοι αγωνίστηκαν για το ΠΑΣΟΚ και κυρίως όσοι τιμήθηκαν απ' αυτό (υπουργοί, βουλευτές, στελέχη, αξιωματούχοι κ.α.) να πουν τη γνώμη τους. Όχι όσοι συμφωνούν με την προταση του Γ. Παπανδρέου, αλλά και όσοι διαφωνούν ακόμη και όσοι συμπαρατάσσονται με τον Βενιζέλο.

Το κάθε κόμμα έχει το δικαίωμα να αλλάζει, να εξελίσσεται ακόμη και να μεταμορφώνεται αν εκτιμά ότι έτσι πρέπει να γίνει. Όμως υπάρχουν κάποιες διαδικασίες μέσω των οποίων αυτά γίνονται. Ακόμη και ο ιδρυτής του, ο Ανδρέας Παπανδρέου, δεν θα μπορούσε να διανοηθεί μιά τέτοια μείζονα απόφαση να μην τη θέσει στην κρίση των μελών και των στελεχών του κόμματος.

Εξυπακούεται πως τα ανωτέρω αποτελούν την αρνητική προσέγγιση του θέματος "ΠΑΣΟΚ τέλος". Γιατί υπάρχει και η θετική. Αυτή που προτείνει ο Γ. Παπανδρέου και πριν από αυτόν έχουν προτείνει αρκετά στελέχη. Ό,τι δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, παρά τα απογοητευτικά ποσοστά στις εκλογές του 2012 και τις ευρωεκλογές του 2014, μπορεί να αναγεννηθεί. Μέσα από κινηματικές διαδικασίες, αλλαγή πολιτικής, άλλες προσεγγίσεις, διαφορετικές προτεραιότητες και κοινωνικοπολιτικές συμμαχίες, νέα δομή ακόμη και σε επίπεδο ηγεσίας.

Ενδεχομένως τίποτε απ' όλα αυτά να μην μπορεί να συμβεί. Ίσως αυτές οι προτάσεις να είναι απλώς φαντασιώσεις. Ίσως οι προσπάθειες όσων επιμένουν ν' αλλάξουν το ΠΑΣΟΚ να μην είναι τίποτε άλλο παρά σαν των Τρώων τις συφοριασμένες προσπάθειες να μην πέσει η πόλη τους στα χέρια των Ελλήνων. Και εν προκειμένου του ΣΥΡΙΖΑ που εχει ηδη περάσει τα τα τείχη και λεηλατεί τα "πλούτη" του, δηλαδή τους ψηφοφόρους, τα προφέρειακά στελέχη ακόμη και τα συνθήματα και την παράδοση του ΠΑΣΟΚ.

Ακόμη όμως κι έτσι να είναι "πολεμικό συμβούλιο", δηλαδή συνέδριο, πρέπει να γίνει. Δεν ξέρω αν ο Βενιζέλος είναι Πρίαμος ή Έκτορας σίγουρα πάντως σήμερα είναι ο επικεφαλής της Χαριλάου Τρικούπη και σ' αυτόν ανήκει η ευθύνη να συγκαλέσει τα καταστατικά προβλεπόμενα όργανα όπου όλα αυτά θα συζητηθούν.

Όσο δεν το πράττει και το ΠΑΣΟΚ παραμένει θεσμικά οργανωμένο κόμμα με καταστατικό και προβλεπόμενες εσωτερικές λειτουργίες έχουν χρέος να αναλάβουν πρωτοβουλίες όσοι άλλοι συμμετέχουν, από θέσεις ευθύνης, σ' αυτό το κόμμα. Ακόμη και να φύγουν απ' αυτό και να φτιάξουν ή να μη φτιάξουν κάτι άλλο που θα τους εκφράζει καλύτερα. Εξάλλου τα κόμματα είναι εθελοντικές ενώσεις προσώπων.

Αν λοιπόν ο Βενιζέλος και οι συν αυτώ αρνούνται, και έχουν το δικαίωμα να το κάνουν, η ευθύνη για τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ πέφτει σ' αυτούς που διαφωνούν και δεν βολεύονται με όσα γίνονται. Διαφορετικά καθίστανται συνυπεύθυνοι. Και τούτο επειδή το ΠΑΣΟΚ είναι σε οριακή στιγμή. Ο κίνδυνος στις επόμενες εκλογές ακόμη και να μην εκπροσωπείται στη Βουλή δεν είναι αμελητέος.

Θα πρέπει λοιπόν όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Και φυσικά θα πρέπει να σταματήσουν κάτι ανάξιες λόγου παρόλες του τύπου "ο Παπανδρέου δυναμιτίζει την κυβερνητική σταθερότητα σε μια κρίσιμη στιγμή των διαπραγματεύσεων με την τρόϊκα". Υποθέτω πως αν ο Παπανδρέου ήθελε να την δυναμιτίσει θα το είχε κάνει εδώ και καιρό. Η μέχρι τούδε συμπεριφορά του δείχνει ότι δεν θέλει να ρίξει την κυβέρνηση και επιθυμεί να τελεσφορήσει, θετικά για τη χώρα, η διαπραγμάτευση με την τρόϊκα.

Κομματικό συνέδριο πρότεινε, δεν πρότεινε αλλαγή κυβέρνησης. Εκλογή ηγεσίας από τη βάση πρότεινε, δεν πρότεινε αλλαγή πρωθυπουργού. Αν η ηγετική ομάδα της Χαριλάου Τρικούπη δεν μπορεί να αντέξει δύο λειτουργίες, μία κομματική και μία κυβερνητική, αυτό συνιστά δικό της πρόβλημα. Δεν είναι πρόβλημα ούτε του Σαμαρά ούτε της Μέρκελ ούτε του Παπανδρέου και του κόσμου του ΠΑΣΟΚ.

Και βέβαια δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορεί να γίνει συνέδριο της ΔΗΠΑΡ ή της ΠΡΟΔΗΠ και δεν μπορεί να γίνει συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. Το πρώτο είναι εύκολο και το δεύτερο δύσκολο; Γιατί άραγες; Επειδή στο πρώτο είναι δεδομένη η συμφωνία του Μπίστη και του Μόσιαλου, ενώ στο δεύτερο θα ακουστούν διαφορετικές φωνές;

Δεν καταλαβαίνουν ότι είναι προτιμότερη η φασαρία στα πανηγύρια από τη σιωπή στα νεκροταφεία; Δεν καταλαβαίνουν ότι τα κόμματα τα τρέφει ο διάλογος και η αντιπαράθεση ακόμη και η πολεμική. Δεν καταλαβαίνουν ότι οι κινηματικές διαδικασίες είναι πιό ζωογόνες από τις συμφωνίες κορυφής; Δεν καταλαβαίνουν πως στην κατάσταση νεκροφάνειας που βρίσκονται περισσότερες ελπίδες έχουν να επανέλθουν στη ζωή από ένα (ηλεκτρο)σοκ παρά από το να βρίσκονται μόνιμα στην εντατική με τον αναπνευστήρα;

Όταν μάλιστα ο Παπανδρέου δεν διεκδικεί, όπως γράφει στην επιστολή του, καμμία καρέκλα ο ίδιος και προτείνει να συζητηθούν τα πάντα -από τη φυσιογνωμία και την πολιτική μέχρι το όνομα και τα σύμβολα- δεν καταλαβαίνω γιατί ο Βενιζέλος αρνείται.

Το ευφυές από την πλευρά του θα ήταν να ενσωματώσει την πρόταση Παπανδρέου στα σχέδιά του. Και να καλούσε στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και όλες τις ομάδες και τις προσωπικότητες που θα συμμετάσχουν στο νέο σχήμα που θέλει να δημιουργήσει. Εξάλλου, ας μην κοροϊδευόμαστε, αν εξαιρέσεις ορισμένους, το 90% και πλέον έχουν ή είχαν σχέση με το ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα ενδεχομένως έτσι θα μπορούσε να αποκτήσει δυναμική το ΠΑΣΟΚ ακόμη και η ΔΗΠΑΡ ή η ΠΡΟΔΗΠ που θέλει να δημιουργήσει.

Η άρνηση βλάπτει τον Βενιζέλο. Μπορεί, άμεσα, να μην ωφελεί τον Παπανδρέου όμως του παρέχει τη δικαιολογητική βάση είτε για να μην συμμετάσχει στα ψηφοδέλτια της ΔΗΠΑΡ ή της ΠΡΟΔΗΠ κάτι που δεν συμφέρει τον Βενιζέλο αφού οι παπανδρεϊκοί αποτελούν την πλέον κρίσιμη μάζα για την εκλογική του ευδοκίμηση είτε για να αποφασίσει χωρίς κομματικές δεσμεύσεις το πολιτικό του μέλλον ακόμη και να φτιάξει δικό του κόμμα, κάτι που, πιθανότατα, θα αποτελέσει και τη χαριστική βολή στα σχέδια του Βενιζέλου, θα τροποποιήσει τους όρους του πολιτικού παιχνιδιού, προεκλογικά και μετεκλογικά, αλλά και της διακυβερνήσεως της χώρας.

Νομίζω πως για το καλό του ΠΑΣΟΚ, της Δημοκρατικής Παράταξης ακόμη και του ιδίου, ο Βενιζέλος ίσως πρέπει να σκεφτεί πιό δημιουργικά την πρόταση Παπανδρέου...

Σαχινίδης: Να γίνει συνέδριο με όσο το δυνατόν περισσότερους

Βολές κατά της Χαριλάου Τρικούπη, αλλά και της κυβερνητικής πολιτικής, εξαπέλυσε μέσω του ΣΚΑΪ ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Φίλιππος Σαχινίδης, στον απόηχο της επιστολής του Γιώργου Παπανδρέου που ζητεί συνέδριο και εκλογή νέου προέδρου από τη βάση, θέση την οποία ο κ. Σαχινίδης υποστηρίζει.

Μάλιστα, ερωτηθείς αν θα διεκδικούσε την προεδρία του ΠΑΣΟΚ, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο, λέγοντας ότι «δεν έχει τεθεί ζήτημα προεδρίας» στο κόμμα, και «ότι όταν έρθει η ώρα, οι πολίτες θα αποφασίσουν».

Πάντως, ο κ. Σαχινίδης τόνισε ότι η ψήφος του για Πρόεδρο της Δημοκρατίας είναι δεδομένη, διευκρινίζοντας ότι κανείς δεν έχει πρόθεση να ανατρέψει την κυβέρνηση αυτή τη στιγμή, αλλά χρειάζεται η καλύτερη δυνατή διαπραγμάτευση.

«Πέντε χρόνια βρισκόμαστε σε «κρίσιμη διαπραγμάτευση» και την ίδια ώρα γίνονταν κομματικές διαδικασίες, δεν θα πάμε έτσι κι αλλιώς σε συνέδριο της Δημοκρατικής Παράταξης; Το συνέδριο που ζητούμε εμείς γιατί απειλεί τη σταθερότητα;» διερωτήθηκε. «Κανείς δεν προσπαθεί να δημιουργήσει προβλήματα στη σταθερότητα της κυβέρνησης. Δυο χρόνια καταθέτω τις απόψεις μου αυτές…  Δεν στοιχιζόμαστε πίσω από τον κ. Παπανδρέου, ο Παπανδρέου άνοιξε τη διαδικασία» υπογράμμισε.

«Τη σταθερότητα της χώρας απειλούν οι επιλογές της κυβέρνησης όλο το προηγούμενο διάστημα. Αναφέρομαι σε αυτούς που λένε ότι θα σκίσουν τα μνημόνια. Νόμιζαν ότι η ΣΥΡΙΖοποίηση του λόγου της κυβέρνησης θα έδινε ψήφους στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ… Δίνουν μάχη στο γήπεδο του ΣΥΡΙΖΑ… Σαμαράς και Βενιζέλος ονειρεύονται την επιστροφή σε μια κανονικότητα που μας οδήγησε στην κρίση το 2009 με επιλογές όπως η απομάκρυνση του Χάρη Θεοχάρη από τη γγ. Εσόδων» ανέφερε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ.

«Είχα προειδοποιήσει να είμαστε προετοιμασμένοι από το Σεπτέμβριο του 2013. Θέλω να βγει η χώρα μου να βγει από αυτή την κρίση με ασφάλεια, θέλω η κυβέρνηση να διασφαλίσει την καλύτερη δυνατή λύση για την επόμενη ημέρα (…) Ποιες ήταν οι προπαρασκευαστικές ενέργειες, η προετοιμασία της κυβέρνησης για την επόμενη ημέρα;» διερωτήθηκε.

«Να πάμε άφωνοι και βουβοί στις διαδικασίες του συνεδρίου της Δημοκρατικής Παράταξης; Διαπιστώνω έλλειψη συμμετοχής από την κοινωνία… Αυτές οι διαδικασίες δεν οδηγούν πουθενά έχω καταθέσει πρόταση να προχωρήσουμε σε διαφορετικές διαδικασίες μέσα από την εμπλοκή των πολιτών. Είναι αδιέξοδη επιλογή η Δημοκρατική Παράταξη» ανέφερε χαρακτηριστικά.

Σύμφωνα με τον κ. Σαχινίδι «το φιλί των ευρωεκλογών μπορεί να ήταν το φιλί ζωής η φιλί αποχαιρετισμού… Από εμάς εξαρτάται».

«Άλλο ΠΑΣΟΚ ονειρεύομαι, όχι στη διάχυση του ΠΑΣΟΚ στην Ελιά, στη Δημοκρατική Παράταξη, στη ΝΔ ή στον ΣΥΡΙΖΑ» εξήγησε.

«Αν δεν τους αρέσει η στήριξη ‘κλεφτών και λωποδυτών’ του ΠΑΣΟΚ πώς δέχονται τη στήριξή του επί δυο χρόνια; Δεν δέχομαι η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ να μην αντιδρά» σημείωσε δε ο Φίλιππος Σαχινίδης, απαντώντας σε σχετικές δηλώσεις του βουλευτή της ΝΔ Δάνη Τζαμτζή.

Επιστρατεύτηκε και ο … «κλόουν της κεντροαριστεράς» κατά του ΓΑΠ

Δεν έφταναν τα διάφορα εξαπτέρυγα της διαπλοκής και της ολιγαρχίας, οι «ξεπλυμενοι» εκδότες του πρώτου αίματος και οι συνέταιροι του Κουρή, δεν αρκούσαν τα φοβισμένα καρεκλανθρωπάκια της κυβέρνησης Σαμαροβενιζέλου για να οργανώσουν μια στοιχειώδη άμυνα απέναντι στον πολιτικό χείμμαρο που έχει προκαλέσει η πραγματική και ουσιαστική ΠΟΛΙΤΙΚΗ τοποθέτηση του Γιώργου Α. Παπανδρέου για τα τεκταινόμενα στο ΠΑΣΟΚ και την χώρα, επιστρατεύθηκε σήμερα και ο άνθρωπος που κατέχει το …ρεκορ Γκίνες στις αποχωρήσεις-δημιουργία κόμματος-διάλυσή του-επιστροφή ξανά-ίδρυση νέου-κατοχή υπουργικής καρέκλας, γνωστού και ως «κλόουν της κεντροαριστεράς» Ανδρέα Λοβέρδου. Με όποια …ελαφρότητα μπορεί να έχει η τοποθέτηση του εν λόγω γελοιοποιημένου πολιτικού γυρολόγου παραθέτουμε κάποια στοιχεία από την Ναυτεμπορική:

«Δεν είναι η ώρα» για τη συζήτηση που άνοιξε η επιστολή του Γ. Παπανδρέου, τόνισε ο υπουργός Παιδείας, Ανδ. Λοβέρδος, επισημαίνοντας ότι «κάθε εσωτερικός κλυδωνισμός μεταφέρεται στην κυβέρνηση και στη χώρα».
«Δεν ξέρω τι να συγκρατήσω απ’ αυτό το κείμενο που δημοσιεύθηκε. Κατ” αρχάς (ο κ. Παπανδρέου) είδε τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Είναι πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, πρώην πρωθυπουργός πριν από λίγα χρόνια. Το ίδιο έκανε και ο κ. Σημίτης, παλαιότερος πρωθυπουργός και παλαιότερος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Και οι δυο έβγαλαν ανακοίνωση. Το θέμα είναι ότι η μία δεν δημιουργούσε προβλήματα και η άλλη μας δημιούργησε ανησυχίες. Και αυτό δεν είναι καλό. Δεν είναι της στιγμής, δεν είναι της ώρας», είπε ο κ. Λοβέρδος μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό Σκάι, προσθέτοντας:
«Δεν είναι ώρα αυτή τη στιγμή ο καθένας μας να λέει όσο και αν είναι σπουδαίος αυτός ο καθένας, όπως είναι ένας πρώην Πρωθυπουργός και πρώην Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Είναι σπουδαίος, αναντίρρητα, αλλά δεν είναι η ώρα».
«Οι εσωτερικές μας διενέξεις και συγκρούσεις, όσο πολιτικές κι αν είναι, αυτή τη στιγμή δε βοηθάνε», συνέχισε για να συμπληρώσει ότι υπάρχει καιρός μετά την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, ν’ ανοίξουν οι σχετικές διαδικασίες.

Επίθεση του Πετσάλνικου στον Βενιζέλο!

Πλήρη στήριξη στο Γιώργο Παπανδρέου και σκληρή κριτική στον Ευάγγελο Βενιζέλο από το Φίλιππο Πετσάλνικο, ο οποίος μίλησε στο κεντρικό μαγκαζίνο του Παραπολιτικά 90,1 FM.

Ο πρώην πρόεδρος της Βουλής τόνισε ότι «ο Γιώργος Παπανδρέου είπε το αυτονόητο, ότι ο Βενιζέλος εγκαταλείπει επισήμως το ΠΑΣΟΚ και πάει να το μεταλλάξει στη ΔΗΠΑΡ. Πριν από λίγους μήνες έκανε το ίδιο όταν κατέβηκε το κόμμα ως συνιστώσα της Ελιάς».

«Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ένα κομματίδιο που δημιουργήθηκε ως διάττοντας αστέρας για να παίρνει 3 ή 4%», σημείωσε δηκτικά.

«Είναι δυνατόν αυτό το κίνημα να αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις με αυτά τα ποσοστά; Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί η πολιτική που ακολουθεί δεν πείθει τον κόσμο. Γιατί ο κόσμος πιστεύει ότι η συμμετοχή άνευ όρων το έχει κάνει παρακολούθημα της δεξιάς» είπε χαρακτηριστικά. «Μια Ελιά, μια κληματαριά, τι είναι αυτά» τόνισε.

Ο κ. Πετσάλνικος χαρακτήρισε φληναφήματα και παραμύθια της Χαλιμάς τα περί αποσταθεροποίησης που πρόβαλε η ηγεσία του κόμματος για την πρόταση Παπανδρέου για συνέδριο. Πρόσθεσε ότι δεν έχει κανένα πρόσωπο στο μυαλό του για την ηγεσία του κόμματος.

Έβαλε κατά του Κώστα Καραμανλή σημειώνοντας ότι ο πρωθυπουργός με τη ΝΔ το έσκασαν νωρίς αφήνοντας μια παραπληροφόρηση σχετικά με τα δημοσιονομικά στοιχεία:, «Εμείς αναλάβαμε ευθύνες που δε μας αναλογούσαν. Για να μην ακρωτηριαστεί η Ελλάδα κρατήσαμε εμείς τη χειροβομβίδα και ακρωτηριαστήκαμε εμείς» υπογράμμισε.

Η Β3 Νομαρχιακή ΠαΣοΚ, η μεγαλύτερη της χώρας υπέρ πρότασης Γ. Παπανδρέου

Προς:
Σύντροφο Γραμματέα Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Σύντροφο Γραμματέα Οργανωτικού
Κοινοποίηση: Σύντροφο Πρόεδρο ΠΑ.ΣΟ.Κ
Σύντροφο Γενικό Διευθυντή
Σύντροφο Υπεύθυνο Ν.Ε. Β3
Αθήνα 26-9-2014

Σύντροφοι,
Η Νομαρχιακή μας Επιτροπή στη συνεδρίασή της την Τετάρτη 24-9-2014 πήρε την παρακάτω ομόφωνη απόφαση.

Να προηγηθεί Συνέδριο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., πριν από οποιαδήποτε άλλη κίνηση διεύρυνσης, μέσω του προαναγγελλόμενου συνεδρίου της Δημοκρατικής Παράταξης.
Θέλουμε ένα συνέδριο ΠΑ.ΣΟ.Κ. αξιόπιστο, με καθαρές θέσεις και πρωτοποριακές ιδέες για να ξαναβρούμε την ταυτότητα μας.
Θέλουμε εύλογο χρόνο για πραγματικό προσυνεδριακό διάλογο για να ακούσουμε τους προβληματισμούς και τις προτάσεις όλων των μελών μας.
Θέλουμε ένα συνέδριο ΠΑ.ΣΟ.Κ. με σεβασμό στις διαδικασίες και στα μέλη μας που θα συμμετέχουν, με καθαρό και αψεγάδιαστο μητρώο μελών.
Θέλουμε ένα συνέδριο ΠΑ.ΣΟ.Κ. που θα αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους και θα αποτελέσει το κυρίαρχο όργανο που θα αποφασίσει τα πάντα.

Συντροφικά
Για την Ν.Ε. ΠΑΣΟΚ Β3 Αθήνας

Ο Γραμματέας

Ηλίας Αρβανίτης

Η ακινησία ως «σταθερότητα»

 ΠΑΣΧΟΣ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗΣ

Είχε ενδιαφέρον η ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ, ως απάντηση στην επιστολή του κ. Γιώργου Παπανδρέου για το μέλλον του Κινήματος. Να υπενθυμίσουμε ότι μετά τη συνάντηση του πρώην και του νυν αρχηγού του ΠΑΣΟΚ ο κ. Παπανδρέου δημοσιοποίησε την επιστολή προς τον κ. Βενιζέλο, ζητώντας του κατ’ ουσίαν να αποφασίσει η βάση και όχι η γραφειοκρατία του κόμματος για το μέλλον του ΠΑΣΟΚ. «Το ΠΑΣΟΚ είναι ο κόσμος του», σημείωσε ο κ. Παπανδρέου. «Υπαρξιακά ζητήματα του Κινήματος τα λύνει ο κόσμος του, κανένας άλλος. Αν το ΠΑΣΟΚ σταματήσει να υπάρχει, ή συνεχίσει να υπάρχει, ή μετεξελιχθεί σε κάτι άλλο, ή μετονομαστεί σε οτιδήποτε άλλο, αυτό είναι θέμα του κόσμου του, κανενός άλλου... Η ιστορία, η προσφορά, η πορεία του ΠΑΣΟΚ στο μέλλον, όπως και η όποια αλλαγή του, δεν μπορεί παρά να είναι υπόθεση και απόφαση δική μας, όλων μας. Από τη βάση, κινηματικά, δημοκρατικά, συμμετοχικά».

Η απάντηση της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ ήταν «άλλες διαδικασίες ν’ αγαπιόμαστε» συν πολύ γαρνίρισμα «σταθερότητας»: «Τώρα το μείζον θέμα που συγκεντρώνει την προσοχή και προκαλεί την αγωνία της κοινωνίας είναι η ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης με την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ, η ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος, η ασφαλής έξοδος από το Μνημόνιο και την τρόικα, η αλλαγή σελίδας... Το ΠΑΣΟΚ δεν δικαιούται με κινήσεις μίζερης εσωστρέφειας να προκαλεί αβεβαιότητα και αστάθεια...».

Ωραία! Να μη γίνουν πρόωρες εκλογές διότι απειλείται η «σταθερότητα». Να εκλέξουμε Πρόεδρο του Ελάχιστου Κοινού Παρονομαστή -δηλαδή άχρωμο, άοσμο και άγευστο- για να μην απειληθεί η «σταθερότητα». Να μη γίνονται και εσωκομματικές διαδικασίες από τη βάση διότι απειλείται η «σταθερότητα»; Το επόμενο βήμα είναι να μη φταρνίζεται κανείς στη χώρα διότι μπορεί να απειληθεί η «σταθερότητα». Τι στην ευχή; Από τραπουλόχαρτα είναι χτισμένη αυτή η περιλάλητη «σταθερότητα»;

Η συγκεκριμένη ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ υπερβαίνει το δόγμα Βενιζέλου, το οποίο συνοψίζεται στο «η σταθερότητα είμαι εγώ». Εντάσσεται σ’ ένα ευρύτερο πλέγμα πολιτικής ρητορείας, το οποίο σιγά σιγά μπερδεύει τη σταθερότητα με την ακινησία και -όπως πάει- τη νεκρική ακαμψία. Δεν αναφερόμαστε μόνο στους εσωτερικούς μικροπολιτικούς ή εσωκομματικούς καυγάδες, όπου η συζήτηση περί «σταθερότητας» έχει επισκιάσει τις ουσιαστικές συζητήσεις, όλα εκείνα που αφορούν το μέλλον του τόπου. Το φάντασμα της «αστάθειας» επικαλείται συχνά πυκνά η κυβέρνηση για να αποφύγει τη θεσμοθέτηση και την υλοποίηση κρίσιμων μεταρρυθμίσεων. Το ακούμε συχνά: αν ψηφιστούν κάποιες μεταρρυθμίσεις ενισχύεται ο ΣΥΡΙΖΑ κι αυτό απειλεί τη «σταθερότητα». Στην ουσία, δηλαδή, το μέσον για την επίτευξη των μεταρρυθμίσεων, που είναι η σταθερότητα, έχει γίνει σκοπός που υπονομεύει τις μεταρρυθμίσεις. Αυτό μάλλον το κατάλαβαν και οι εταίροι, αν κρίνουμε από την σκλήρυνση της στάσης τους κατά την τελευταία διαπραγμάτευση.

Υπάρχει, όμως, συντηρητική και προοδευτική σταθερότητα. Η νεκρική ακαμψία του συστήματος προσφέρει απλώς ψευδαισθήσεις σταθερότητας και εξασφαλίζει τελικώς την κατάρρευσή του. Η ζωή και η πολιτική χρειάζεται να έχουν κάποιες σταθερές, αλλά η ακινησία δεν αποτελεί λύση, αντιθέτως είναι το πρόβλημα. Και αυτό ισχύει και για την Κεντροαριστερά και για το ΠΑΣΟΚ...

www.kathimerini.gr