Τα θεμέλια του ΠΑΣΟΚ πατούν πάνω στην κοινωνία και τον ίδιο το λαό

Κάθε εποχή που κλείνει τον κύκλο της σηματοδοτεί ταυτόχρονα και την έναρξη της επόμενης, με το αίσθημα και την πρόθεση της ανανέωσης στο απόγειό τους, αλλά και με τα φαντάσματα του παρελθόντος να καραδοκούν για να σπείρουν το μικρόβιο του οπορτουνισμού στη νέα προσπάθεια.

Αδιαμφισβήτητα η πρωθυπουργία Παπανδρέου έκανε τον κύκλο της, με αρχή την ελπίδα, μέση την ακατάπαυστη μάχη κατά των συμφερόντων και τέλος την σηματοδότηση της πορείας του έθνους στο εξής, με μια νέα πολιτική κουλτούρα εμπεδωμένη και με την φοβία των συντεχνιών ξεπερασμένη.

Η αρχή της νέας εποχής πρέπει να ξεκινήσει από τα σπάργανα του ΠΑΣΟΚ, όπως έχει κάνει κατά κόρον στη μεταπολίτευση. Το κλειδί εδώ είναι τα εσωκομματικά του ΠΑΣΟΚ και ο ρόλος που πρέπει να παίξει ο Γιώργος Παπανδρέου και τα .....

υπόλοιπα κορυφαία στελέχη του κινήματος.

Είναι η βασική πρόκληση που αντιμετωπίζει ο Παπανδρέου σήμερα, η ενότητα του κόμματος και η απεμπόληση των βαρυδίων που θα το τελματώσουν στη νέα του προσπάθεια. Αυτή η πρόκληση θα προταθεί ενάντια στα συμφέροντα που τον πολέμησαν μέχρι σήμερα και που τώρα προτάσσουν σενάρια διάσπασης. Τους διαφεύγουν, όμως, ότι τα θεμέλια του ΠΑΣΟΚ πατούν πάνω στην κοινωνία και τον ίδιο το λαό, ο οποίος δεν αφήνει το αίσθημα αυτοσυντήρησης του κινήματος να ξεχαστεί και την επιβεβαιώνει συνεχώς σαν την ύψιστη πολιτική διεργασία στην ελληνική κοινωνία.

Η πρόθεση του Παπανδρέου για την επανεκκίνηση της κοινωνικής αυτής διεργασίας περνάει μέσα από την ανασύσταση των τοπικών και περιφερειακών οργανώσεων, από τον επαναπροσδιορισμό της πολιτικής έκφανσης του κόμματος με αδιάρρηκτες τις αναφορές στην σύγχρονη κεντροαριστερά και από την επικαιροποίηση της πολιτικής ατζέντας. Εδώ δεν χωρεί κανένα δαιμόνιο του παρελθόντος, κανένας που στάθηκε λίγος μπροστά στα συμφέροντα και τις συντεχνίες, κανένας που διείδε μέσα από τη πρόσφατη προσπάθεια για συναίνεση την ανούσια ματαιοδοξία για διαδοχή στο τιμόνι κινήματος.

Μόνο ένας άνθρωπος που έχει επιδείξει την πολιτική του ανυστεροβουλία και στο βωμό της εθνικής συνεννόησης ξέχασε καρέκλες και αξιώματα μπορεί τώρα να εγγυηθεί την ενότητα και το μέλλον του κινήματος και αυτά τα χαρακτηριστικά δεν φωτογραφίζουν άλλον από τον Γιώργο Παπανδρέου. Για τις προκλήσεις που βιώνει το κίνημα σήμερα κανένας άλλος δεν μίλησε πιο στοχευμένα από τον ιστορικό ηγέτη και ιδρυτή του ίδιου του κινήματος τον Ανδρέα Παπανδρέου: