Μήπως το κόμμα κοιμάται…;

Η προεκλογική περίοδος έχει ξεκινήσει. Τα αποτελέσματα της 6ης Μαΐου έχουν ενεργοποιήσει τις δυνάμεις όλων των κομμάτων, προκειμένου να «πείσουν» τους ψηφοφόρους για τη δυνατότητα να ασκήσουν υπεύθυνη διακυβέρνηση, ώστε να αποσπάσουν ένα μεγαλύτερο ποσοστό που θα τους επιτρέψει να σχηματίσουν κυβέρνηση.

Η Ν.Δ έχει καλέσει σε προσκλητήριο όλη την κεντροδεξιά –και όχι μόνο. Η Ντόρα Μπακογιάννη μπροστά στον κίνδυνο να βρεθεί εκτός Βουλής συμμαχεί με τον Σαμαρά. Η δεξιά μπροστά στην ευκαιρία να επανέλθει στην εξουσία συμμαχεί και με τον διάολο τον ίδιο, αφήνοντας κατά μέρος τις αμφισβητήσεις που αφορούν το πρόσωπο του Σαμαρά και τα χαμηλά ποσοστά που έφερε.
Από την άλλη πλευρά, ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί σε συστράτευση την Αριστερά, κατεβαίνει ως ενιαίο κόμμα για να πάρει το μπόνους των 50 εδρών. Νομίζω από τους πιο πετυχημένους σχολιασμούς είναι του εκπρόσωπου Τύπου της ΔΗΜ.ΑΡ: «Ένας ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ γίνεται κόμμα και ένα κόμμα γίνεται Συνασπισμός, αλλά υπό ... αναστολή. Διαγωνισμός Μεταμφιεσμένων με έπαθλο τις 50 έδρες».

Αλλά μέσα σε όλα αυτά πού είναι το ΠΑΣΟΚ. Πού είναι η μεγάλη δημοκρατική παράταξη που εξέφρασε τον κεντροαριστερό χώρο εδώ και 30 χρόνια; Σάπισε; Την αποκήρυξαν οι ψηφοφόροι της για να την τιμωρήσουν για τα μέτρα που αναγκάστηκε να πάρει; Η αλήθεια είναι ότι πολλοί από εκείνους που δεν ψήφισαν ΠΑΣΟΚ για να το τιμωρήσουν και να διαμαρτυρηθούν, όταν ανακάλυψαν τις παλινωδίες του ΣΥΡΙΖΑ κατά τη διαδικασία των διερευνητικών, είχαν κατά νου να επιστρέψουν. Η ραστώνη όμως στην οποία φαίνεται να έχει πέσει το κόμμα δεν βοηθά.


Ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ, τα μέλη και οι όποιοι φίλοι του- που του έχουν απομείνει -περιμένουν να ακούσουν την προεκλογική γραμμή, τους στόχους που θέτει το κόμμα, την οργάνωση του. Όμως, το ΠΑΣΟΚ παραμένει αδρανές, συγκλονισμένο ακόμα από το σοκ της τρίτης θέσης (την οποία δεν περίμενε;) και του σκανδάλου του πρώην πρωτοκλασάτου υπουργού του, ο οποίος εμφανίζεται στα ημερολόγια του να πανηγυρίζει για την απομάκρυνση του πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ και πρώην πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου!

Όμως, σύντροφοι, επειδή δεν παίζουμε επιτραπέζιο στην τραπεζαρία του σπιτιού μας, όταν στην πολιτική, ένα σύστημα πιέζει να αντικαταστήσει ένα άλλο, οφείλει να είναι οργανωμένο και να έχει εναλλακτικές προτάσεις για κάθε περίπτωση. Ένα κόμμα εξουσίας δεν σοκάρεται όταν ηττάται, δεν σοκάρεται όταν το εγκαταλείπουν τα ποντίκια της εξουσίας, κατεβάζει το πρόγραμμά του και παλεύει.

http://pame-mazi.blogspot.com