Είκοσι μέρες από τις προηγούμενες
εκλογές και σχεδόν άλλες τόσες ως τις επόμενες και από την πλευρά του
ΠΑΣΟΚ το μόνο αξιοσημείωτο γεγονός είναι η επίσκεψη του Βαγγέλη
Βενιζέλου στο προεδρικό μέγαρο των Παρισίων. Στα υπόλοιπα είτε υπάρχει
είτε δεν υπάρχει το ΠΑΣΟΚ είναι το ίδιο πράγμα. ...
Ο Βενιζέλος δείχνει να δυσκολεύεται στο ρόλο του ηγέτη σοσιαλιστικού κόμματος. Από πλευράς παραγωγής πολιτικής έχει συνεισφέρει μόνο την πρόταση με τα έξι σημεία επαναδιαπραγμάτευσης του Μνημονίου. Ενδιαφέρον αλλά λίγο. Και σε τελευταία ανάλυση αυτές τις παρεμβάσεις θα μπορούσε να τις έχει κάνει κι ένας κοινός τεχνοκράτης, ή… ο Σαμαράς!
Ο πολιτικός που ηγείται ενός κόμματος σαν το ΠΑΣΟΚ πρέπει να κάνει κάτι περισσότερο, για να το αναστήσει. Αυτό που δεν κάνει δηλαδή ο Βενιζέλος.
Για παράδειγμα δεν έχει οριοθετήσει ακόμη τις σχέσεις του με τον προκάτοχό του. Όχι σε προσωπικό επίπεδο- εκεί οι δυσκολίες του δείχνουν ανυπέρβλητες. Αλλά στα θέματα πολιτικής και γενικότερης διαχείρισης των πραγμάτων. Μέχρι τώρα δεν ακούστηκε από την πλευρά του η παραμικρή κριτική για την περίοδο Παπανδρέου.
Ή ο Γιώργος καλώς έκανε ότι έκανε, οπότε κακώς πήρε τη θέση του ο Βαγγέλης, ή τα έκανε θάλασσα όποτε ο σημερινός αρχηγός του ΠΑΣΟΚ πρέπει να πάρει αποστάσεις. Όσο δεν το κάνει απλώς ακολουθεί την πορεία συρρίκνωσης του ΠΑΣΟΚ, έτσι όπως την προεξόφλησε η πολιτική που άσκησε τα τελευταία χρόνια.
Άλλο παράδειγμα είναι η διαχείριση των προσώπων. Επί των ημερών του Βενιζέλου στο ΠΑΣΟΚ δεν εμφανίσθηκαν νέα πρόσωπα επί σκηνής- πλην δυο τριών ανθρώπων του γραφείου του. Πού είναι η συνεισφορά του σε ανθρώπινο δυναμικό; Ακόμη και το ψηφοδέλτιο Επικρατείας όπως δομήθηκε, παρέπεμπε κατευθείαν στο παρελθόν, στην οικογενειοκρατία και σε μια Ελλάδα που δημιούργησε τα σημερινά προβλήματα. Αυτό το ψηφοδέλτιο πρέπει να αλλάξει . Πχ η τοποθέτηση του Αλέκου Παπαδόπουλου ως επικεφαλής θα παρέπεμπε σε ένα ΠΑΣΟΚ που ήξερε να φέρνει αποτελέσματα. Η παρουσία του Κώστα Λαλιώτη θα έδειχνε ένα ΠΑΣΟΚ που ξέρει πώς να κινηθεί στο δημόσιο χώρο και να ανακάμπτει.
Υπάρχει ακόμη το θέμα της δημόσιας παρουσίας. Με τον ίδιο τον Βαγγέλη Βενιζέλο μόνο επί σκηνής και τη Φώφη, πορτ-παρολ, μάλλον δεν πρόκειται να γίνει πιο ελκυστικό το ΠΑΣΟΚ. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επικοινωνιακά πάσχει και πρέπει να δεχθεί ότι χρειάζεται ριζική τροποποίηση του προφίλ του. Πολιτική δεν γίνεται με στομφώδεις εκφράσεις, με ατάκες και εξυπνάδες του τύπου: να μονομαχήσει Τσίπρας με τον Σαμαρά και όποιος νικήσει να αναμετρηθεί μαζί μου. Δεν γίνεται με πολυλογία και αυτοπροβολή.
Άκουσε κανείς ποτέ τον Ανδρέα Παπανδρέου να λέει ποσό σπουδαίος είναι; Χρειάζεται ουσία, συγκεκριμένο περιεχόμενο και διαφορετικό ύφος.
Υπάρχει επίσης το θέμα της ιδεολογίας και της πολιτικής. Κανείς δεν έχει καταλάβει ακόμη τι ακριβώς σκοπεύει πιστεύει, άρα και τι σκοπεύει να αλλάξει ο νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στη φυσιογνωμία, την πολιτική και την οργάνωση του κόμματος. Μέχρι στιγμής πάντως δεν άλλαξε τίποτε, πέραν κάποιων γενικόλογων αναφορών περί «ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας». Τι σημαίνει αυτό; Σε ποιες πολιτικές προτάσεις οδηγεί στην Ελλάδα; Και σε τι είδους κόμμα παραπέμπει; Δεν έπρεπε να υπάρχουν ήδη κάποια δείγματα;
Πάνω από όλα: πού είναι ο αγωνιστικός χαρακτήρας του ΠΑΣΟΚ; Πού είναι ο ριζοσπαστισμός και η ανατρεπτική λογική που το χαρακτήριζε; Πού είναι η μαχητικότητα των στελεχών του; Πώς να μην πάρει φαλάγγι ο Τσίπρας τον Βενιζέλο, όταν το μόνο που κάνει είναι να κριτικάρει τους άλλους σαν να μιλάει σε σεμινάριο;
Συμπέρασμα; Ξύπνα Βαγγέλη! Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να αναμορφώσει τα πάντα στα επόμενα 24ωρα, αν θέλει να μην κυλήσει σε μονοψήφια νούμερα.
http://www.protagon.gr
του Γιώργου ΛακόπουλουΟ Βενιζέλος δείχνει να δυσκολεύεται στο ρόλο του ηγέτη σοσιαλιστικού κόμματος. Από πλευράς παραγωγής πολιτικής έχει συνεισφέρει μόνο την πρόταση με τα έξι σημεία επαναδιαπραγμάτευσης του Μνημονίου. Ενδιαφέρον αλλά λίγο. Και σε τελευταία ανάλυση αυτές τις παρεμβάσεις θα μπορούσε να τις έχει κάνει κι ένας κοινός τεχνοκράτης, ή… ο Σαμαράς!
Ο πολιτικός που ηγείται ενός κόμματος σαν το ΠΑΣΟΚ πρέπει να κάνει κάτι περισσότερο, για να το αναστήσει. Αυτό που δεν κάνει δηλαδή ο Βενιζέλος.
Για παράδειγμα δεν έχει οριοθετήσει ακόμη τις σχέσεις του με τον προκάτοχό του. Όχι σε προσωπικό επίπεδο- εκεί οι δυσκολίες του δείχνουν ανυπέρβλητες. Αλλά στα θέματα πολιτικής και γενικότερης διαχείρισης των πραγμάτων. Μέχρι τώρα δεν ακούστηκε από την πλευρά του η παραμικρή κριτική για την περίοδο Παπανδρέου.
Ή ο Γιώργος καλώς έκανε ότι έκανε, οπότε κακώς πήρε τη θέση του ο Βαγγέλης, ή τα έκανε θάλασσα όποτε ο σημερινός αρχηγός του ΠΑΣΟΚ πρέπει να πάρει αποστάσεις. Όσο δεν το κάνει απλώς ακολουθεί την πορεία συρρίκνωσης του ΠΑΣΟΚ, έτσι όπως την προεξόφλησε η πολιτική που άσκησε τα τελευταία χρόνια.
Άλλο παράδειγμα είναι η διαχείριση των προσώπων. Επί των ημερών του Βενιζέλου στο ΠΑΣΟΚ δεν εμφανίσθηκαν νέα πρόσωπα επί σκηνής- πλην δυο τριών ανθρώπων του γραφείου του. Πού είναι η συνεισφορά του σε ανθρώπινο δυναμικό; Ακόμη και το ψηφοδέλτιο Επικρατείας όπως δομήθηκε, παρέπεμπε κατευθείαν στο παρελθόν, στην οικογενειοκρατία και σε μια Ελλάδα που δημιούργησε τα σημερινά προβλήματα. Αυτό το ψηφοδέλτιο πρέπει να αλλάξει . Πχ η τοποθέτηση του Αλέκου Παπαδόπουλου ως επικεφαλής θα παρέπεμπε σε ένα ΠΑΣΟΚ που ήξερε να φέρνει αποτελέσματα. Η παρουσία του Κώστα Λαλιώτη θα έδειχνε ένα ΠΑΣΟΚ που ξέρει πώς να κινηθεί στο δημόσιο χώρο και να ανακάμπτει.
Υπάρχει ακόμη το θέμα της δημόσιας παρουσίας. Με τον ίδιο τον Βαγγέλη Βενιζέλο μόνο επί σκηνής και τη Φώφη, πορτ-παρολ, μάλλον δεν πρόκειται να γίνει πιο ελκυστικό το ΠΑΣΟΚ. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επικοινωνιακά πάσχει και πρέπει να δεχθεί ότι χρειάζεται ριζική τροποποίηση του προφίλ του. Πολιτική δεν γίνεται με στομφώδεις εκφράσεις, με ατάκες και εξυπνάδες του τύπου: να μονομαχήσει Τσίπρας με τον Σαμαρά και όποιος νικήσει να αναμετρηθεί μαζί μου. Δεν γίνεται με πολυλογία και αυτοπροβολή.
Άκουσε κανείς ποτέ τον Ανδρέα Παπανδρέου να λέει ποσό σπουδαίος είναι; Χρειάζεται ουσία, συγκεκριμένο περιεχόμενο και διαφορετικό ύφος.
Υπάρχει επίσης το θέμα της ιδεολογίας και της πολιτικής. Κανείς δεν έχει καταλάβει ακόμη τι ακριβώς σκοπεύει πιστεύει, άρα και τι σκοπεύει να αλλάξει ο νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στη φυσιογνωμία, την πολιτική και την οργάνωση του κόμματος. Μέχρι στιγμής πάντως δεν άλλαξε τίποτε, πέραν κάποιων γενικόλογων αναφορών περί «ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας». Τι σημαίνει αυτό; Σε ποιες πολιτικές προτάσεις οδηγεί στην Ελλάδα; Και σε τι είδους κόμμα παραπέμπει; Δεν έπρεπε να υπάρχουν ήδη κάποια δείγματα;
Πάνω από όλα: πού είναι ο αγωνιστικός χαρακτήρας του ΠΑΣΟΚ; Πού είναι ο ριζοσπαστισμός και η ανατρεπτική λογική που το χαρακτήριζε; Πού είναι η μαχητικότητα των στελεχών του; Πώς να μην πάρει φαλάγγι ο Τσίπρας τον Βενιζέλο, όταν το μόνο που κάνει είναι να κριτικάρει τους άλλους σαν να μιλάει σε σεμινάριο;
Συμπέρασμα; Ξύπνα Βαγγέλη! Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να αναμορφώσει τα πάντα στα επόμενα 24ωρα, αν θέλει να μην κυλήσει σε μονοψήφια νούμερα.
http://www.protagon.gr
.png "English"){kind=small}
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου