Οι Δράκοι της αγοράς

Πέπε, Αντερσον, Μεϊρέλες, Καρβάλιο, Λισάντρο, είναι μερικά από τα ονόματα της βιομηχανίας της Πόρτο. Με αφορμή την πώληση του Φαλκάο, το gazzetta.gr αναλύει τα super deals του Πίντο ντα Κόστα.

Όποιος παρακολουθεί στενά την ευρωπαϊκή αγορά, δεν εξεπλάγη από το deal της Πόρτο για τον

Ρανταμέλ Φαλκάο. Ο πρόεδρος των Δράκων, Πίντο ντα Κόστα, έχει βρει τη μαγική συνταγή των μεταγραφών και την ακολουθεί πιστά έχοντας γεμίσει με παικταράδες την Ευρώπη αλλά και τα ταμεία με πολλά εκατ. ευρώ, γνωρίζοντας πολύ καλά πότε πρέπει να πουλήσει. Το 2004, μετά την κατάκτηση του Champions League, ήρθαν χρήματα ακόμα και από την πώληση προπονητή, αφού η Τσέλσι ξόδεψε 6 εκατ. ευρώ για να πάρει τον Ζοζέ Μουρίνιο στο «Στάμφορντ Μπριτζ».

Τα τελευταία οκτώ χρόνια οι Δράκοι χτενίζουν την αγορά τόσο καλά όσο καμία άλλη ομάδα και έχουν πάρει τη θέση των Άγιαξ, Αϊντχόφεν αλλά και της Λιόν. Το σκηνικό με τον Special One επαναλήφθηκε με τον Αντρέ Βίλας-Μπόας, τον οποίο ο Ντα Κόστα ρίσκαρε και από αρχισκάουτ, μόλις πριν έξι μήνες, τον έκανε πρώτο προπονητή σε ηλικία 33 ετών. Ο Πορτογάλος κατέκτησε τέσσερις κούπες σε μία σεζόν και ανάγκασε τους Μπλε να πληρώσουν ρήτρα 15 εκατ. ευρώ για να τον κάνουν δικό τους.

2002-03
Το καλοκαίρι του 2002 η Πόρτο προχωρά στην πώληση του Ζορζ Αντράντε στην Ντεπορτίβο Λα Κορούνια αντί 16 εκατ. ευρώ. Ο Πορτογάλος κεντρικός αμυντικός ανήκε στην Πόρτο από το καλοκαίρι του 2000, όταν οι «δράκοι» ξόδεψαν κάτι λιγότερο από ένα εκατ. ευρώ για την απόκτησή του από την Αμαδόρα...

2003-04
Έναν χρόνο αργότερα οι Κυπελλούχοι UEFA παραχωρούν τον γνωστό μας από τη θητεία του στον Παναθηναϊκό, Έλντερ Πόστιγκα, στην Τότεναμ έναντι 12 εκατ. ευρώ. Ο Πορτογάλος επιθετικός ξεκίνησε την καριέρα του από τις ακαδημίες της ομάδας, ενώ ύστερα από έναν χρόνο επέστρεψε στην Πόρτο έναντι 7,5 εκατ. ευρώ, πριν πουληθεί, μετά τους δανεισμούς του σε Σεντ Ετιέν και Παναθηναϊκό, στη Σπόρτινγκ.

2004-05
Μετά την κατάκτηση του Champions League και την αποχώρηση του Μουρίνιο για την Τσέλσι, με τους Άγγλους να πληρώνουν 6 εκατ. ευρώ για την ελευθέρας του, οι «δράκοι» έκαναν ριζικές αλλαγές στο ρόστερ τους. Ο Ντέκο παραχωρήθηκε στην Μπαρτσελόνα έναντι 20 εκατ. ευρώ και τον Ρικάρντο Κουαρέσμα να ακολουθεί το αντίστροφο δρομολόγιο ως έμψυχο αντάλλαγμα, ενώ ο Ντερλέι μετακόμισε στη Μόσχα και τη Διναμό έναντι 9 εκατ. ευρώ. Ο πρώτος είχε κοστίσει στην Πόρτο περίπου 8 εκατ. ευρώ, ερχόμενος από τη Σαλγκέιρος, ενώ ο δεύτερος περίπου 500.000 ευρώ από τη Λεϊρία. Ο Βραζιλιάνος είχε ακολουθήσει τον Μουρίνιο στους «δράκους».

Ο Πέδρο Μέντες μετακόμισε στο Λονδίνο για λογαριασμό της Τότεναμ αντί 4 εκατ. ευρώ, ως μέρος της συμφωνίας που βρήκε τον Πόστιγκα πίσω στο Οπόρτο, ενώ οί επόμενοι που ακολούθησαν τον Μουρίνιο ήταν οι Ρικάρντο Καρβάλιο και Πάουλο Φερέιρα, στην Τσέλσι όμως. Η συμφωνία και για τους δύο έκλεισε στα 56 εκατ. ευρώ και ενώ ο πρώτος είχε αποκτηθεί ως ελεύθερος από τη Λέσα και ο δεύτερος έναντι 3 εκατ. ευρώ από τη Σετούμπαλ.

2005-06
Το επόμενο καλοκαίρι βρήκε και τους υπόλοιπους πρωταθλητές Ευρώπης να αποχωρούν για άλλες... πολιτείες. Κοστίνια, Μανίς και Γιούρκας Σεϊταρίδης έφυγαν «πακέτο» για τη Μόσχα και τη Διναμό έναντι συνολικά 33 εκατ. ευρώ. Η Πόρτο είχε αποκτήσει τον Κοστίνια για 2,5 εκατ. ευρώ από τη Μονακό το 2001, ενώ τον πούλησε για 5, ο Μανίς ήταν ανακάλυψη του Μουρίνιο και των συνεργατών του στη δεύτερη ομάδα της Μπενφίκα με ελεύθερη μεταγραφή και για την παραχώρησή του πήρε 18 εκατ. ευρώ, ενώ για τον Γιούρκα Σεϊταρίδη έβγαλε καθαρό κέρδος ύψους 6,5 εκατ. ευρώ, καθώς τον πούλησε 10, ενώ ένα καλοκαίρι νωρίτερα είχε πληρώσει 3,5 εκατ. ευρώ στον Παναθηναϊκό.

Ο τελευταίος που παραχωρήθηκε εκείνο το καλοκαίρι ήταν ο Λουίς Φαμπιάνο. Η Πόρτο είχε αγοράσει το 50% των δικαιωμάτων του Βραζιλιάνου επιθετικού (το άλλο 50% ανήκε σε εταιρία μάνατζερ) το καλοκαίρι του 2004 από τη Σάο Πάουλο έναντι 5 εκατ. ευρώ και μέσα σε έναν χρόνο πούλησε το αντίστοιχο ποσοστό στη διπλάσια τιμή, καθώς η Σεβίλλη πλήρωσε 10 εκατ. ευρώ. Ο Κάρλος Αλμπέρτο, που είχε αποκτηθεί μόλις πριν από έναν χρόνο από τη Φλουμιμένσε έναντι 3,5 εκατ. ευρώ και βρήκε δίχτυα στον τελικό του Champions League με τη Μονακό, αποχαιρέτισε τον Ιανουάριο του 2005, επιστρέφοντας στην πατρίδα του και την Κορίνθιανς, με την Πόρτο να βάζει στα ταμεία της περίπου 10 εκατ. ευρώ...

2006-07
Το καλοκαίρι του 2006 η Πόρτο έβαλε κάτι περισσότερο από 10 εκατ. ευρώ στα ταμεία της, με δύο πωλήσεις να φέρνουν κυρίως τα μετρητά στο «Ντραγκάο». Ο Βραζιλιάνος playmaker Ντιέγκο, έπειτα από μόλις μία σεζόν στους Δράκους πωλήθηκε αντί 6 εκατ. ευρώ στη Βέρντερ Βρέμης, ενώ ο Μπένι Μακάρθι έφερε 4,5 εκατ. ευρώ και πήγε στην Μπλάκμπερν.

2007-08
Μετά τη φτωχή κινητικότητα της σεζόν 2006-07, την επόμενη η Πόρτο έκανε χρυσές δουλειές κερδίζοντας σχεδόν 70 εκατ. ευρώ από την πώληση τεσσάρων παικτών. Ο 18χρονος Βραζιλιάνος Άντερσον, που είχε αποκτηθεί το 2004 αντί 5 εκατ. ευρώ, πωλήθηκε 30 εκατ. στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ενώ ο Πέπε, ο οποίος κόστισε 2 εκατ. παραχωρήθηκε στη Ρεάλ Μαδρίτης έναντι 29 εκατ. ευρώ! Οι συμφωνίες με τους Ούγκο Αλμέιδα (σε Βέρντερ για 4 εκατ.) και Ρικάρντο Κόστα (σε Βόλφσμπουργκ για 4,5 εκατ.) δεν προκαλούν καμία εντύπωση.

2008-09
Εξαιρετικό ήταν και το επόμενο καλοκαίρι για την Πόρτο όσον αφορά τις πωλήσεις. Πρώτος και καλύτερος αποχαιρέτισε το «Ντραγκάο» ο Ρικάρντο Κουαρέσμα, ο οποίος μετακόμισε στην Ίντερ αντί 27 εκατ. ευρώ. Σημειώστε: Ο Πορτογάλος έγινε παίκτης της Πόρτο το 2004, όταν η Μπαρτσελόνα τον έδωσε μαζί με 20 εκατ. ευρώ για να πάρει τον Ντέκο! Δεύτερος στη λίστα του τζίρου εκείνης της σεζόν ήρθε ο δεξιός μπακ Ζοσέ Μποζίνγκουα, για τον οποίο η Τσέλσι «έσκασε» 20 εκατ. ευρώ. Ο Πορτογάλος είχε αποκτηθεί για ψίχουλα το 2004 όταν η Μποαβίστα είχε υποβιβαστεί για οικονομικά προβλήματα. Δεύτερης κατηγορίας είναι οι πωλήσεις των Πάουλο Ασουνσάο (στην Ατλέτικο για 4 εκατ.), Έλντερ Πόστιγκα (στη Σπόρτινγκ για 3,5 εκατ.) και Μάρεκ Τσεχ (στη Γουέστ Μπρομ για 2 εκατ.) που συνολικά έφεραν 10 εκατ. ευρώ στα ταμεία.

2009-10
Το 2009 η Πόρτο έκανε business κυρίως με Γαλλία μεριά και το χρήμα για ακόμα μια σεζόν ήρθε στην Πορτογαλία και έφτασε ξανά τα 70 εκατ. ευρώ. Το μεγαλύτερο πακέτο το έφερε ο Λισάντρο Λόπες. Ο Αργεντινός είχε αποκτηθεί αντί 7 εκατ. και πωλήθηκε στη Λιόν (που είχε δώσει τον Μπενζεμά) για 24 εκατ. ευρώ. Οι Λιονέ ψώνισαν και δεύτερο παίκτη από τους Δράκους, που έκαναν ένα από τα καλύτερα deal όλων των εποχών με τον Αλί Σισοκό. Ο Γάλλος αριστερός μπακ (που δεν είχε περάσει από τα ιατρικά στη Μίλαν) κόστισε στη Λιόν 15 εκατ. και ενώ η Πόρτο τον είχε αγοράσει από τη Σετουμπάλ πριν από έξι μήνες αντί μόλις 400.000 ευρώ!

Το πάρε-δώσε με το Championnat είχε και συνέχεια, με τη Μαρσέιγ να σκάει 18 εκατ. για τον Λούτσο Γκονζάλες, που είχε έρθει για 10 εκατ. από τη Ρίβερ το 2005 και την Τουλούζ να αγοράζει αντί 4 εκατ. τον Μασάδο. Εκτός των τεσσάρων πωλήσεων στη Γαλλία, η ομάδα του Πίντο ντα Κόστα έβγαλε ακόμα ένα «δεκάρικο» δίνοντας τον Ίμπσον στη Σπαρτάκ Μόσχας και τον Μάριο Μπολάτι στη Φιορεντίνα, αμφότερους με αντίτιμο 5 εκατ. ευρώ.

2010-11
Πριν από έναν χρόνο η Πόρτο έβγαλε περίπου 35 εκατ. ευρώ, με δύο Πορτογάλους να φέρνουν το μετρητό. Ο Μπρούνο Άλβες, που έχει φορέσει και τη φανέλα της ΑΕΚ, πήρε μεταγραφή στη Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης, η οποία έβαλε στον λογαριασμό των Δράκων 21 εκατ. ευρώ και ο Ραούλ Μεϊρέλες (τον οποίο κάποτε ο Σάντος ήθελε να πάρει δανεικό στην Ένωση) πήγε στη Λίβερπουλ για αντι-Μασεράνο έναντι 13 εκατ. ευρώ.

2011-12
Το... μενού του φετινού καλοκαιριού δεν είχε πολλές πωλήσεις. Αντιθέτως, είχε λίγες και... καλές. Η Πόρτο προχώρησε στην πώληση του Φαλκάο και του Ρούμπεν Μίκαελ στην Ατλέτικο Μαδρίτης, η οποία έβγαλε από τα ταμεία της αρχικά 42 εκατ. ευρώ (37 για τον πρώτο και 5 για τον δεύτερο, ο οποίος φέτος θα αγωνιστεί με τη μορφή δανεισμού στη Σαραγόσα), τα οποία μπορεί να αυξηθούν στα 47 με τα μπόνους (και τα 5 εκατ. ευρώ σε μπόνους περιλαμβάνονται στη συμφωνία για τον Κολομβιανό επιθετικό)...

Ίσως, όμως, οι «δράκοι» να μη σταματήσουν εκεί, καθώς Γκουαρίν και Άλβαρο Περέιρα βρίσκονται πρώτοι στη λίστα, με πολλές κορυφαίες ευρωπαϊκές ομάδες να ενδιαφέρονται για την περίπτωσή τους και την τιμή τους να ξεπερνά τα 20 εκατ. ευρώ, ενώ ο Χουλκ δεν παραχωρείται μόνο και μόνο γιατί η τιμή του ξεπερνά τα 50 εκατ. ευρώ... Από εκεί και πέρα Ρολάντο και Φερνάντο βρίσκονται επίσης στις λίστες πολλών ομάδων και δεν αναμένεται να παραχωρηθούν για λιγότερα από 15 εκατ. ευρώ έκαστος...

Και δύο αποτυχημένα deal
Οι μοναδικοί παίκτες από τους οποίους η Πόρτο δεν έβγαλε κέρδος ήταν οι Ντιέγκο και Τιάγκο Σίλβα. Για τον πρώτο η Πόρτο είχε δαπανήσει 8 εκατ. ευρώ, για να τον αποκτήσει από τη Σάντος το καλοκαίρι του 2004, ενώ δύο χρόνια μετά τον πούλησε στη Βέρντερ 6 εκατ. ευρώ. Τελικά οι Γερμανοί τα... οικονόμησαν, αφού ύστερα από τρεις σεζόν τον έδωσαν στη Γιουβέντους αντί 25 εκατ. ευρώ. Όσον αφορά τον Τιάγκο Σίλβα, τον αγόρασε από τη Ζουβεντούδε έναντι 5 εκατ. ευρώ το 2004 και έναν χρόνο μετά τον παραχώρησε για 3,5 εκατ. στην Διναμό Μόσχας, για να τον πάρει η Μίλαν το καλοκαίρι του 2008 από τη Φλουμινένσε αντί 10 εκατ. ευρώ.

Πηγή: gazzetta.gr