Σήμερα μέχρι και εγώ το παραδέχομαι θα μιλήσω για πολύ ωραίο θέμα. Θα είναι τόσο ωραίο το θέμα που δεν θα χρειαστεί ούτε καν να το διακωμωδήσω με χαζά αστειάκια. Θα μιλήσω για τις τύψεις.
Οι τύψεις έρχονται σε όλες τις μορφές και όλα τα μεγέθη. Μερικές είναι μικρές όπως όταν κάνεις κάτι κακό για έναν καλό λόγο. Κάποιες είναι μεγαλύτερες όπως όταν απογοητεύεις έναν φίλο σου.
Κάποιοι ξεφεύγουν από τον πόνο της τύψης κάνοντας την σωστή επιλογή όσο δύσκολη και αν είναι. Μερικοί έχουν λίγο χρόνο για τύψεις επειδή κοιτάνε μπροστά στο μέλλον. Και κάποιοι πρέπει να συμβιβαστεί με το παρελθόν, και μερικές φορές θάβει τις τύψεις του υποσχόμενος στον εαυτό του ότι θα αλλάξει τους τρόπους του.
Ωστόσο, οι μεγαλύτερες μας τύψεις δεν είναι για τα πράγματα που κάναμε, αλλά για αυτά που δεν κάναμε. Πράγματα που δεν είπαμε που θα μπορούσαν να σώσουν κάποιον για τον οποίο νοιαζόμαστε πολύ. Ειδικά όταν μπορούμε να δούμε την σκοτεινή καταιγίδα να κατευθύνεται προς το μέρος του.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου