Κουβέντες αισιοδοξίας

   Πέρασε αρκετός καιρός από την τελευταία φορά που έγραψα αλλά οι δυσκολίες της σχολής βλέπεται. Λοιπόν προς το παρόν πέρασαν αυτά οπότε συνεχίζω να σας γράφω ακάθεκτα λίγες από τις σκέψεις μου που προκύπτουν από καθημερινές συζητήσεις που έχω με τους φίλους μου.
   Έχει ειπωθεί ότι το πιο θλιβερό πράγμα που ένας άνθρωπος μπορεί να αντιμετωπίσει είναι αυτό που θα μπορούσε να υπάρχει. Αυτό δηλαδή που θα μπορούσε να γίνει αν είχε κάνει κάτι αλλιώς ή αν είχε διαλέξει ένα διαφορετικό μονοπάτι. Στο μυαλό μου η άποψη αυτή είναι λίγο διαστρεβλωμένη. Προσωπικά θεωρώ ότι υπάρχουν πολύ πιο θλιβερά πράγματα. Όπως ένας άνθρωπος που κατάλαβε αυτό που ήταν σαν χαρακτήρας τόσο καιρό. Ή κάτι το οποίο δεν θα γίνει ποτέ γιατί δεν σου δίνεται η επιλογή να γίνει. Ή κάτι το οποίο δεν μπορεί να ξαναγίνει ποτέ λόγω των συγκυριών. Για αυτό μην αγχώνεστε για το τι μονοπάτι έχετε διαλέξει.

   Το να διαλέγεις μονοπάτι δεν είναι ποτέ εύκολο. Είναι μια απόφαση που παίρνουμε έχοντας μόνο την καρδιά να μας καθοδηγεί. Αλλά κάποιες φορές βρίσκουμε τον δρόμο προς κάτι καλύτερο. Μερικές φορές παλεύουμε μέσα από τις τύψεις και την συνειδητοποίηση των σφαλμάτων μας, από την κακία και την ντροπή που νιώθουμε γιατί δεν είμαστε οι άνθρωποι που προοριζόμασταν να ήμασταν. Εκείνη ακριβώς την στιγμή είναι που βρίσκουμε κάτι καλύτερο. Ή το κάτι καλύτερο βρίσκει τον δρόμο του σε μας....