Α. Λοβέρδος : Μετά την Κύπρο διόρθωση και στην Ελλάδα

Διόρθωση στην Ελλάδα μετα την απόφαση της Κύπρου ζήτησε ο ανεξάρτητος βουλευτής Ανδρεας Λοβέρδος που μίλησε στην επιτροπή της βουλής. Μεταξύ άλλων ο κ. Λοβέρδος είπε πως η απόφαση της Κυπριακής Δημοκρατίας ήταν και αυτή του κ. Αναστασιάδη, του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, πριν από δυο μέρες στην ευρωζώνη.
Το να λέμε ότι στηρίζουμε μια απόφαση ενός νομιμοποιημένου δημοκρατικά κυπριακού οργάνου είναι σωστό αλλά όχι επαρκές.

Δεν βγάζει νόημα σε ό,τι αφορά σ’ αυτή την κρίσιμη συγκυρία αυτή η παραπομπή στον έχοντα την ουσιαστική αρμοδιότητα να πει το «ναι» ή το «όχι». Δεν πρόκειται για άσχετο θέμα με την Ελλάδα το θέμα που αφορά στην τελευταία απόφαση της ευρωζώνης. Είμαστε και εμείς μέλος της ευρωζώνης. Είμαστε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ως μέλος της ευρωζώνης του πιο προωθημένου τμήματός της.

’ρα, πρώτα απ’ όλα για την Ελλάδα, για την Ελληνική Δημοκρατία μετρά η εκτίμηση αν ήταν η απόφαση της ευρωζώνης σωστή ή λάθος. Ήταν άθλια, κύριε Υπουργέ. Από τη δική μου πλευρά, χωρίς να έχω την ενημέρωση που έχει ένα μέλος της Κυβέρνησης, έσπευσα Σάββατο πρωί αυτό να το πω, να το υπογραμμίσω και να ζητήσω από τον Υπουργό Οικονομικών να ενημερώσει την Τρίτη το πρωί, πριν το ζητήσουν τα κόμματα, την Ελληνική Βουλή διά της Επιτροπής Οικονομικών και ως προς την ουσία του θέματος και οπωσδήποτε ως προς τη στάση της Ελληνικής Κυβέρνησης.

Η δημοκρατία στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης απεδείχθη ανύπαρκτη μέσα από τις ιδιαιτερότητες που έχει αυτή η απόφαση και διαδικαστικά και ουσιαστικά. Ήταν μια απόφαση που ελήφθη πίσω από κλειστές πόρτες και που έθεσε σε κίνδυνο το ευρώ –σε αμφισβήτηση το ευρώ, για να το πω καλύτερα, αλλά και την Ευρωπαϊκή Ένωση στα όριά της ή και έξω από τα όριά της. Αυτά μπορεί κανείς να πει ότι είναι ισχυρισμοί. Σωστά. Μπορεί να το πει. Ελάτε να δούμε μαζί τι έγινε λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση της απόφασης.
Κατ’ αρχάς ως προς την ανεπανάληπτη ή μη φύση της άλλα είπε ο Επίτροπος κ. Ρεν, άλλα είπε ο κ. ’σμουσεν. Ο πρώτος υποστήριξε ότι αυτό επιβάλλεται μια και μόνη φορά, ο κ. ’σμουσεν έδωσε ενδεχόμενα επαναλήψεων. Αντιφάσεις σε ό,τι αφορά στην απόφαση αυτή, λόγου χάρη το μεγάλο θέμα της τραπεζικής ασφάλειας.

Δεύτερον, η κατακραυγή του διεθνούς Τύπου, όπως εγώ τουλάχιστον μπόρεσα να το ερευνήσω Σάββατο, Κυριακή και Δευτέρα, ήταν καθολική. Δεν είδα μεγάλο έντυπο –ακόμα και από τα γερμανικά- που να στέκεται υποστηρικτικά στην απόφαση αυτή, ειδικά όταν το έντυπο είναι οικονομικό. Η κατακραυγή ήταν τέτοια που οδήγησε πολλούς από τους μετόχους αυτής της απόφασης να ανασκευάζουν ότι άλλα πρότειναν αυτοί, ότι δεν τα πρότειναν ακριβώς έτσι, ότι αν ήταν στη θέση των άλλων ο τάδε δεν θα το έκανε κ.ο.κ. Πήραν αποστάσεις από την απόφαση.

Αυτή η απόσταση από την απόφαση δημιουργεί πεποίθηση πια ότι η απόφαση ήταν λάθος. Φονταμενταλιστές, νεοφιλελεύθεροι, οι γερμανικές εκλογές που εξομοιώνουν τους πάντες που κυνηγούν την επιδοκιμασία μέσω της ψήφου του γερμανικού λαού; Η ανυπαρξία κυβέρνησης στην Ιταλία; Οι ανήμπορες κυβερνήσεις του Νότου; Όλο αυτό το μείγμα, κύριε Υπουργέ είναι εκρηκτικό. Και τις συνέπειες μιας τέτοιας απόφασης που προκύπτει από αυτό το εκρηκτικό μείγμα θα τις υποστούμε όλοι. Τις υφιστάμεθα όλοι. Πρέπει να υπάρξουν διορθώσεις.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, η ευρωζώνη για να είμαι πιο ακριβής, παίρνει ένα μάθημα ό,τι κι αν γίνει, όποια και αν είναι η εξέλιξη. Όμως εμείς πρέπει να ξέρουμε. Η Κυβέρνηση τι είπε; Η Κυβέρνηση, ξαναλέω, σωστά λέει πως υπερασπίζουμε την απόφαση, συμπαριστάμεθα, δεχόμαστε την απόφαση που παίρνει το α’ ή το β’ νομιμοποιημένο όργανο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αλλά μέσα σε δυο μέρες η Ελληνική Δημοκρατία στήριξε δυο αντιφατικές αποφάσεις νομιμοποιημένων οργάνων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η ίδια για το θέμα του ευρώ, για την προοπτική της Ευρώπης τι υποστήριξε άραγε; Ποιες ήταν οι θέσεις και ποια ήταν η ενημέρωσή της; Πώς συμμετείχε στη διαμόρφωση αυτής της απόφασης -όπως εσείς είπατε στην τοποθέτησή σας, όταν πήραν το λόγο κάποιοι εκ των Κοινοβουλευτικών Εκπροσώπων- όταν η συμφωνία υπήρξε μεταξύ της ευρωζώνης και της Κυπριακής Δημοκρατίας; Στην πορεία της διαμόρφωσης της άποψης της ευρωζώνης που προσέφυγε στην Κυπριακή Δημοκρατία η Ελλάδα τι υποστήριζε; Αυτά πρέπει να τα μάθουμε.
Αν, κύριε Υπουργέ, υπάρχει δεύτερο σχέδιο, το λεγόμενο plan B, ας το δούμε να αναπτύσσεται. Έπρεπε όμως, αν υπάρχει, να ήταν το πρώτο σχέδιο, να είναι το plan A. Αυτό το μπρος-πίσω αυτές τις μέρες μόνο κακό κάνει στην Ευρώπη που πρέπει κάποια στιγμή πολιτικά να ενοποιηθεί, γιατί όσο αυτό δεν γίνεται, όλο τέτοια θα ζούμε πέραν της Ευρώπης και στα κράτη της, εν προκειμένω στα δυο κράτη του ελληνισμού: στην Ελληνική και την Κυπριακή Δημοκρατία.

Συγχωρήστε με, αλλά είναι τέτοια η ένταση του μεγάλου θέματος που ζούμε, που έπρεπε να δώσω τουλάχιστον τα περισσότερα από τα λίγα λεπτά της ομιλίας μου, στο κυπριακό ζήτημα. Σχετικά με το σχέδιο νόμου, θα έχω την ευκαιρία να τοποθετηθώ και επί των άρθρων, θέλω να πω ότι θα το στηρίξω, αλλά έχω την εντύπωση, κύριε Υπουργέ, αν είμαι καλά ενημερωμένος –και τα Πρακτικά της Επιτροπής είδα, αλλά και σας άκουσα και θα σας ακούσω- ότι οι προτάσεις που εμπεριέχονται σ’ αυτό το σχέδιο νόμου μπορεί να βοηθούν –είναι ορισμένες που είναι σε θετική κατεύθυνση και θα τις επισημάνω- αλλά από τη δική μου ενημέρωση από την αγορά όλους αυτούς τους μήνες, που ως Βουλευτής προσπαθώ να λειτουργήσω, δεν εκτιμώ ότι στο σχέδιο νόμου αυτό θεσπίζονται τα πρώτα, τα μεγαλύτερα, τα πιο επείγοντα –αν θέλετε- θέματα που αφορούν τη λειτουργία της αγοράς σήμερα.

Κλείνοντας, κύριε Υπουργέ, και γι’ αυτό το σχέδιο νόμου αλλά και για πολλά άλλα που θα έρθουν τις επόμενες μέρες, θα τοποθετηθώ πιο συγκεκριμένα, όπως είπα, επί των άρθρων.Η Ελλάδα, η οικονομία της, χρειάζεται πρόγραμμα άμεσης δράσης, ένα πρόγραμμα άμεσης δράσης που δεν θα θεωρεί τα υποκείμενα της ελληνικής αγοράς, τις επιχειρήσεις, ως λειτουργούντα υπό καθεστώς κανονικότητας. Σήμερα, κύριε Υπουργέ, το 95% των επιχειρήσεων είναι χρεωμένες, είναι επιχειρήσεις που οφείλουν. Στο 95% των απαιτήσεων της ελληνικής νομοθεσίας -που και επί των ημερών αυτής της Κυβέρνησης θεσπίζονται- οι νομοθετικές μας διατάξεις απευθύνονται σε μία λειτουργούσα οικονομία υπό καθεστώς απολύτου κανονικότητας. Δεν πάει, όμως, έτσι.

Τα αναπτυξιακά εργαλεία, τα οποία διευκολύνονται με την παρέμβασή σας, ίσως και να βοηθούσαν, αλλά υπό τις παρούσες συνθήκες νομίζω ότι άλλα θέματα είχαν απόλυτη προτεραιότητα. Θα τα δούμε, όμως, αυτά όταν συζητήσουμε κατ’ άρθρο.
Ευχαριστώ πολύ.