Όταν την ώρα της κρίσης ένα κόμμα μετατρέπεται από παραγωγός πολιτικών λύσεων και κοινωνικών οραμάτων σε διαχειριστή προσωπικών αντιθέσεων και εξωπολιτικών συμφερόντων τότε έχουμε ένα κρίσιμο έλλειμμα πολιτικής.
Σ΄ ένα κράτος που καταρρέουν οι δημόσιες λειτουργίες, σε μία χώρα που καταρρέει η παραγωγική διαδικασία αντί για διαρθρωτικές αλλαγές, επίμονος μονόλογος μετρολογίας. Αντί για σχέδιο, στρατηγική, προοπτική και ελπίδα, συντηρητικές, νεοφιλελεύθερες εμμονές που οδηγούν σε κατάθλιψη και έκρηξη!
Σήμερα δίνουμε ένα διμέτωπο αγώνα απέναντι σε μια δεξιά διακυβέρνηση και σε μια δεξιά αντίληψη για το ρόλο μας ως έκφραση της κοινωνίας.
Κάποιοι είναι σίγουρο πως τον αγώνα αυτόν θα τον υπονομεύσουν. Υπονόμευση είναι να λες αλλά στα όργανα και στα στελέχη και αλλά στα τηλεοπτικά παράθυρα και στις κλειστές, μυστικές συναντήσεις. Υπονόμευση είναι να αφήνεις τους άλλους να δίνουν τη μάχη για τη νίκη και ο ίδιος να επενδύεις στην ήττα. Υπονόμευση είναι να μην εκφράζεις τη γνώμη σου για κάτι που θεωρείς λάθος, επειδή πιστεύεις ότι το λάθος αυτό μπορεί να σε συμφέρει.
Ότι και να κάνουν όμως θα μας έχουν απέναντι τους. Όσοι επιμένουν στη διατήρηση των κεκτημένων σε βάρος των άλλων, στην επιστροφή σ’ ένα σύστημα που καταρρέει, είναι η οπισθοφυλακή που δίνει την τελευταία της μάχη. Όμως ματαιοπονούν!
Η σύγκρουση σήμερα δεν είναι σύγκρουση μόνο ιδεολογιών και πολιτικών σχηματισμών. Είναι σύγκρουση νοοτροπίας και στάσης ζωής. Στη σύγκρουση αυτή είμαστε ξεκάθαρα με την παράταξη της κοινωνίας, της παραγωγής, και των αλλαγών, και όχι με την παράταξη της ιδιοτέλειας, του πλουτισμού μέσα από τον τυχοδιωκτισμό και την τεμπελιά, την παράταξη της συντήρησης, που φοβάται τις αλλαγές. Σε αυτή την πορεία θα έχουμε δίπλα μας τους ανθρώπους της εργασίας, τους ανθρώπους της δημιουργίας και της παραγωγής. Αυτοί οι Έλληνες μας κάνουν περήφανους. Είναι οι άνθρωποι που δεν το βάζουν κάτω, που θέλουν να προχωρήσουν μπροστά, είναι οι άνθρωποι του μόχθου και της ευρηματικότητας, οι άνθρωποι που δεν συμβιβάζονται με μια θεσούλα στο δημόσιο απλά για να λένε ότι δουλεύουν κάπου. Τέλος είναι οι άνθρωποι της καινοτομίας και της δημιουργίας και με αυτούς θα πάμε μπροστά. Θα συνθέσουμε τα καλύτερα κομμάτια της κοινωνίας για να δημιουργήσουμε την ομάδα που θα πορευτεί σε αυτό το δύσκολο αγώνα και είμαστε βέβαιοι για την επιτυχία του εγχειρήματος.
Η αγωνία μας είναι να ξαναεκφράσουμε τους δημοκρατικούς πολίτες, τα μέλη της δημοκρατικής παράταξης, τους μικρομεσαίους, τους μη προνομιούχους, που έλεγε ο Ανδρέας Παπανδρέου, τον χώρο της πολιτικής αναφοράς και νομιμοποίησής μας. Αυτούς τους συμπολίτες μας που είναι εργαζόμενοι, υπάλληλοι, αγρότες, μικρομεσαίοι, έμποροι, αυτοί που επιχειρούν καινοτομώντας, βιοτέχνες, συνταξιούχοι, νοικοκυρές, φοιτητές, σπουδαστές, άνεργοι, νεόπτωχοι. Αυτόν τον κόσμο είναι η αγωνία μας να τον ξαναεκφράσουμε. Γιατί αυτό που συμβαίνει είναι απουσία πολιτικού λόγου. Γιατί αυτός ο κόσμος, αυτοί οι πολίτες, αυτή η ραχοκοκαλιά της ελληνικής κοινωνίας και της ελληνικής οικονομίας, είναι αυτοί οι οποίοι σηκώνουν το βάρος της κρίσης, αυτοί ματώνουν.
Η πρόκληση για την πολιτική, για τους πολίτες, ιδιαίτερα για τους νέους, είναι να ανταποκριθούμε στις ανάγκες του καινούργιου που είναι μπροστά μας.
Μας αξίζει καλύτερο μέλλον και μπορούμε, ποτέ δεν είπαμε ότι ο δρόμος είναι εύκολος είπαμε ότι είναι σωστός και θα τον περπατήσουμε μαζί, είναι για μας αυτονόητο ότι μπορούμε αρκεί να δουλέψουμε μαζί, όλοι μαζί, να αφήσουμε την Ελλάδα ακόμα καλύτερη απ ότι την κληρονομήσαμε, να μπορέσουμε να κοιτάξουμε τις επόμενες γενιές στα μάτια, μόνο μαζί μπορούμε και μαζί θα πετύχουμε.
Ήρθε η ώρα να αποδείξουμε τι μπορούμε να κάνουμε.
.png "English"){kind=small}
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου