Άνοιγμα Βενιζέλου στο ΣΥΡΙΖΑ – Διαβάστε με ποιο τρόπο κάνει άνοιγμα στην Κουμουνδούρου ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ

Μεγάλη συζήτηση μεταξύ του κ. Βενιζέλου και των συνεργατών του έγινε και για το άρθρο του προέδρου του ΠΑΣΟΚ στην προσωπική του ιστοσελίδα με τίτλο “Μνημόνιο – Αντιμνημόνιο: Το Ψεύτικο δίπολο της κρίσης”. Συνομιλητές του επισημαίνουν με νόημα πως αν προσέξει κανείς το άρθρο – παρέμβαση του κ. Βενιζέλου με μεγάλη προσοχή θα διαπιστώσει πως αλλάζει τακτική και κάνει άνοιγμα στις ευρωπαϊκές δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ γράφει χαρακτηριστικά όπως επισημαίνουν συνεργάτες του:“ Στο εσωτερικό, όμως, του ΣΥΡΙΖΑ και ιδίως στο επίπεδο του στελεχικού δυναμικού, είναι προφανής και ρητός ο διαχωρισμός ανάμεσα σε όσους θέλουν μια σταθερή πορεία μέσα στην Ευρώπη και το ευρώ και όσους έχουν πειστεί ότι το μέλλον της χώρας βρίσκεται εκτός ευρώ και αν χρειαστεί και εκτός Ε.Ε.

Η εσωτερική αυτή αντίφαση είναι δυσβάστακτη για ένα κόμμα που είναι πολύ υπερήφανο για τις τελευταίες εκλογικές του επιδόσεις, οι οποίες δεν οφείλονται όμως σε αυτό, αλλά στη σφοδρή σύγκρουση του πολιτικού ΠΑΣΟΚ της κρίσης, του ΠΑΣΟΚ που κλήθηκε να σηκώσει ένα δυσανάλογα μεγάλο εθνικό και ιστορικό βάρος, με το κοινωνικό ΠΑΣΟΚ της μεταπολίτευσης που συγκρότησε τις μεγάλες πολυσυλλεκτικές πλειοψηφίες. Η αντίφαση αυτή είναι δυσβάστακτη για ένα κόμμα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ που περιέργως απέκτησε αυτοσυνειδησία πλειοψηφικού ρεύματος, χωρίς αυτό να αντιστοιχεί ούτε στα εκλογικά, ούτε στα καλύτερα δημοσκοπικά δεδομένα.”

Η συγκεκριμένη αναφορά πιστεύουν πως αποτελεί αλλαγή της στρατηγικής του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ προς τον ΣΥΡΙΖΑ, με την επίθεση φιλίας στην Κουμουνδούρου.

Υπέρ Παπανδρέου – Κατά Σαμαρά

Την ίδια ώρα στελέχη που πρόσκεινται στον Γ. Παπανδρέου διαβάζοντας με προσοχή το άρθρο του κ. Βενιζέλου κάνουν τις δικές τους ερμηνείες. Υποστηρίζουν πως ο κύριος Βενιζέλος επιχειρεί με άνοιγμα φιλίας να προσεγγίσει ξανά τον πρώην αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, με τον οποίο βρίσκονται στα μαχαίρια λόγω των οικονομικών του κόμματος. Γράφει ο κ. Βενιζέλος στο άρθρο του:

” Η δημαγωγική διαίρεση σε «μνημονιακές» και «αντιμνημονιακές» δυνάμεις και οι έντονες κοινωνικές και ιδεοληπτικές αντιδράσεις προκάλεσαν ισχυρές αμφιθυμίες και καθυστερήσεις στην πρώτη φάση της διαχείρισης της κρίσης μέχρι τον Ιούνιο του 2011. Η δεύτερη φάση αρχίζει τότε και σίγουρα στις αρχές Νοεμβρίου 2011. Φτάσαμε έτσι στην ιστορικά ειρωνική αντίφαση, ως εμπροσθοφυλακή της δεύτερης φάσης να εμφανίζονται, τώρα πλέον, δυνάμεις που διέπρεψαν στην «αντιμνημονιακή» ρητορεία της πρώτης φάσης.

Αν η ιστορία δεν είχε γραφτεί έτσι, αλλά κάποια στιγμή η προσπάθεια αυτή εγκαταλειπόταν προκειμένου να μη περικοπούν περισσότερο συντάξεις και μισθοί ή προκειμένου να μην υπάρξουν πρόσθετες φορολογικές επιβαρύνσεις ή ανάλογα δημοσιονομικά ή διαρθρωτικά μέτρα σε σχέση με την αγορά εργασίας ή το άνοιγμα επαγγελμάτων, τι θα είχε συμβεί άραγε; Θα είχε καμφθεί η συντηρητική και μονοδιάστατη Ευρωζώνη με επικεφαλής τη Γερμανία με τη σύμπραξη του ΔΝΤ; Θα είχε εφαρμοστεί ένα υποτιθέμενο «σχέδιο Β», όπως συζητήθηκε στην περίπτωση της Κύπρου; Ή απλώς τα πράγματα θα ήσαν τώρα πολύ, μα πάρα πολύ χειρότερα ιδίως για τους πιο αδύναμους;”