«Η Αριστερά θα μπορούσε να αποτελέσει λύση – Στο ΣΥΡΙΖΑ δεν πολυπιστεύω…»

• Γράφει: Βαγγέλης Λιακόγκονας
  
  

  Στάθης Παναγιωτόπουλος | ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
  

  «Πολυεργαλείο»! Αυτό είναι ο Στάθης (ή «Καφετζής») του τηλεοπτικού «Ράδιο Αρβύλα». Παρουσιαστής, ραδιοφωνικός παραγωγός, μάγειρας, performer ανεκδότων αλλά και συνειδητοποιημένος με όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα των αδιεξόδων, χωρίς να λέει πολλά. Λίγα και καλά… Δεν πολύ-πιστεύει στον ΣΥΡΙΖΑ και την «ανατροπή του πολιτικού σκηνικού»… Θεωρεί ότι το ΠΑΣΟΚ φταίει περισσότερο από τη ΝΔ, και χαρακτηρίζει με ένα επίθετο καθέναν από τους πολιτικούς αρχηγούς χωρίς να χαρίζεται… Διατηρεί δικό του site που περιλαμβάνει από συνταγές μαγειρικής έως συμβουλές για ζώα, το www.skylos.gr.
  Σύνθημά του, το «If life was easy, we could all go home…»
  

  

  - Η χώρα βρίσκεται σε τέλμα; Οι Έλληνες διοχέτευσαν την οργή τους στην κάλπη. Αποτελεί λύση η αριστερή επιλογή τύπου ΣΥΡΙΖΑ για επαναδιαπραγματεύσεις με τους δανειστές και ανατροπή του σκηνικού;
  Η χώρα βρίσκεται εδώ και πολλά χρόνια στο τέλμα, όπου μας οδήγησαν οι πολιτικοί και πολύ ευχαρίστως ακολουθήσαμε όλοι. Μας βόλευε. Στην κάλπη δεν είμαι σίγουρος αν διοχετεύσαμε την οργή μας μόνο, ίσως και την ανημποριά μας, αλλά και τον εσφαλμένο τρόπο αντίδρασης. Η Αριστερά, γενικά, θα μπορούσε να αποτελέσει λύση, αλλά στον ΣΥΡΙΖΑ δεν πολύ-πιστεύω, τουλάχιστον όχι για την “ανατροπή σκηνικού”. Μια αριστερή κυβέρνηση θα μπορούσε σίγουρα να αποτελέσει καλύτερη λύση σε ανθρώπινο, καθημερινό, κοινωνικό επίπεδο, αλλά αυτό το σκηνικό  δεν ανατρέπεται παρά μόνο με πτώχευση και επιστροφή στη δραχμή. Μένει να δούμε πόσο καλύτερο ή χειρότερο θα είναι το “νέο σκηνικό”…
  - Φταίνε το ίδιο πολύ τα 2 κόμματα εξουσίας των τελευταίων δεκαετιών; Μπορούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ να ανασυνταχθούν ή έχουν περάσει στο «χρονοντούλαπο» της ιστορίας;
  Το ΠΑΣΟΚ φταίει περισσότερο. Η ΝΔ, στο φινάλε, ποτέ δε συστήθηκε ως Σοσιαλισμός, δηλωμένη Δεξιά ήταν ανέκαθεν. Να μη σώσουν και ανασυνταχθούν ποτέ τους.
  - Πόσο φταίει ο ίδιος ο πολίτης σε καταστάσεις που συντηρούνται; Αλλάζει νοοτροπία ο Έλληνας ή η διάθεση να περνάμε καλά με όποιο κόστος θα υπάρχει για πάντα στο DNA μας;
  Όχι, δεν αλλάζει νοοτροπία, τουλάχιστον όχι σε μετρήσιμα μεγέθη. Είπα και πριν, μας καθοδήγησαν κάπου και δεν είπαμε, “στάσου, που πάμε;”, μόνο λίγοι δακτυλοδεικτούμενοι το είπαν και όλοι οι άλλοι τους είπαμε “σκάσε και τρώγε τώρα που έχει”.
  - Πόσο αισιόδοξος είσαι μεταξύ 2 εκλογικών αναμετρήσεων και της πολιτικής αστάθειας της χώρας;
  Καθόλου αισιόδοξος δεν είμαι, δε φάνηκε από τις προηγούμενες απαντήσεις;
  - Οι νέοι άνθρωποι στα «παλιάς κοπής» κόμματα μπορούν να δώσουν «νέο αέρα» σ’ αυτά, ή απλά «θα γίνουν ένα»;
  Αν πιάσεις λάσπη με τα γάντια δε «γαντώνεται» η λάσπη, λασπώνονται τα γάντια.
  - Είναι όσο επικίνδυνη υποστηρίζουν κάποιοι η παρουσία της «Χρυσής Αυγής» ψηλά στην κεντρική πολιτική σκηνή;
  Όχι, ίσα ίσα. Το γεγονός ότι μπήκαν στη Βουλή οι Χρυσαυγίτες τους αποδυνάμωσε, τους αφαίρεσε το στάτους του “εκτός νόμου” που είχαν, τους καθιστά μέρος του συστήματος και συνεπώς λιγότερο επικίνδυνους. Επίσης, το γεγονός της τηλεοπτικής τους έκθεσης, αν εξαιρέσει κανείς τους ελαφρόμυαλους που χαριεντίονταν μαζί τους για να τα έχουν καλά, τους εξέθεσε. Τώρα πολλοί περισσότεροι ξέρουν με τι ανθρώπους έχουν να κάνουν.
  
  

  Σαμαράς; Παρωχημένος -Τσίπρας; Ανεπαρκής -Βενιζέλος; Ευφυής

  - Χαρακτήρισε με ένα δυο επίθετα καθένα από τα παρακάτω πρόσωπα: Σαμαράς, Τσίπρας, Βενιζέλος, Παπαρήγα, Κουβέλης, Καρατζαφέρης, Μπακογιάννη, Μιχαλολιάκος, Μάνος
  Σαμαράς: Παρωχημένος
  Τσίπρας: Ανεπαρκής
  Βενιζέλος: Ευφυής
  Παπαρήγα: Επικίνδυνη για το κόμμα της
  Κουβέλης: Έντιμος
  Καρατζαφέρης: Αστείος
  Μπακογιάννη: Φτάνει πια με το Μητσοτακέικο!
  Μιχαλολιάκος: Φασίστας
  Μάνος: Δεν έχω γνώμη
  - Πόσο χρειάζεται η σάτιρα με τις παρούσες συνθήκες; Ξορκίζει απλά όσα ζούμε και μας βοηθά να αναπνεύσουμε ή είναι χρήσιμη και σαν εργαλείο πίεσης προς όσους εξουσιάζουν; Αν ισχύει το τελευταίο, πρέπει να γίνεται ή τελικά καθοδηγείται κι αυτό;
  Νομίζω πως και τα δύο ισχύουν, κατά συνέπεια πρέπει να υπάρχει. Οχι, δεν καθοδηγείται, αλλά μπορεί να καθοδηγήσει, κι αυτό είναι ένα πολύ κοφτερό μαχαίρι, θέλει προσοχή πως το κρατάς.
  - Πόσο παραπληροφορεί τελικά η άκρατη ελευθερία στο internet; Μήπως είναι δίκοπο μαχαίρι; Μήπως κάπου χάνεται το μέτρο;
  
  Φυσικά και χάνεται το μέτρο, αλλά αυτό συμβαίνει και με τον παραδοσιακό Τύπο. Η φιλολογία του τύπου “ο καθένας γράφει ό,τι θέλει στο internet” είναι σωστή μεν, αλλά συχνά χρησιμοποιείται ως προκάλυμμα λογοκριτικών / περιοριστικών προθέσεων. Πολύ επικίνδυνο. Ναι, είναι ξέφραγο αμπέλι. Υπάρχει, ωστόσο, κάτι που λέγεται κριτική σκέψη, και ΜΟΝΟ αυτή είναι η άμυνα. Καλύτερα ξέφραγο αμπέλι, παρά φραγμένο από τις… υπερκείμενες αρχές.
  - Πες μας το πολιτικό ανέκδοτο των ημερών…
  Αν η Μπακογιάννη κάνει εγχείρηση αλλαγής φύλου, θα γίνει ντόρος. Ντόρος, κατάλαβες;
  

  Να μείνουμε λαός «του Σαββατόβραδου και των μπουζουκιών»

  - Γνωρίζεις πολύ καλά και καλύπτεις τη διεθνή μουσική σκηνή αλλά και τα εγχώρια μουσικά πράγματα. Γιατί πιστεύεις ότι δεν προχωρά στην Ελλάδα -στο βαθμό που θα μπορούσε- η παραγωγή μουσικής εφάμιλλης του εξωτερικού; Είναι ολιγαρκές το κοινό;
  Επειδή ακούμε κατά συντριπτική πλειοψηφία ελληνική μουσική, είμαστε εσωστρεφείς ως λαός, ξενοφοβικοί σε μεγάλο βαθμό. Η παραγωγή υπάρχει. Η απήχηση είναι δυσανάλογη.
  

  

  - Είμαστε «ο λαός του Σαββατόβραδου και των μπουζουκιών». Θα αλλάξει αυτό;
  
  Όχι, και καλά θα κάνει να μείνει έτσι. Ωραία δεν είναι;
  - Ξεχώρισε 2 ελληνικές μπάντες από τις –ομολογουμένως- πολλές που υπάρχουν. Γιατί αυτές υπερέχουν κατά τη γνώμη σου;
  “Συγκροτήματα”, όχι “μπάντες”, αν πρόκειται να μιλήσουμε σωστά ελληνικά.  Ξεχωρίζω (με το ζόρι δύο!) τη Μαριέττα Φαφούτη, επειδή ξέρει «πολλά κιλά» μουσική και δουλεύει σκληρά, και τους Sleepin Pillow, που είναι προοδευτικό ροκ με την πλήρη έννοια του όρου, πάνε δηλαδή το ροκ μπροστά. Αλλά ξεχωρίζω κι άλλους, αρκετούς. Αλλά θέλεις μόνο δύο. Τι να σε κάνω…;
  - Επηρεάζει τις εταιρείες παραγωγής των μεγάλων μουσικών groups η κατάσταση στην Ελλάδα; Θα είναι λιγότερες οι συναυλίες φέτος γιατί η Ελλάδα είναι «φτωχός» προορισμός;
  Ε, φυσικά, ειδικά όταν μιλάμε για έναν κλάδο δραστηριότητας που ήταν εκ γενετής στραβός…
  - Η πειρατεία συνεχίζει και «σκοτώνει» τη μουσική ή αυτή έχει προ πολλού πεθάνει; Τι έγινε λάθος στη δισκογραφία τις τελευταίες δύο δεκαετίες;
  Η μουσική δεν πέθανε, κι ούτε πρόκειται. Στην Ελλάδα προσπαθούν (ανεπιτυχώς και άθελά τους) να τη σκοτώσουν οι εταιρείες δίσκων και το φρικτό κύκλωμα μανατζαρέων / παρατρεχάμενων / μεσαζόντων που νόμισαν ότι σφάζοντας την κότα με το χρυσό (ασημένιο!) αβγό θα γίνουν πλούσιοι. Η κότα ευτυχώς έδειξε φρόνηση και μετακόμισε σε δικό της, μικρό κοτέτσι.
  - Προβάλλει η ελληνική τηλεόραση μουσικές επιλογές αξιώσεων; Δίνεται χώρος σε νέες ομάδες και προσπάθειες; Το «Ράδιο Αρβύλα», προβάλλει νέους καλλιτέχνες, την ώρα που τα πρωινά προγράμματα προβάλλουν τη «μπουζουκοκρατούμενη» νύχτα. Μια Ελλάδα – δύο κόσμοι;
  Ο κόσμος είναι ο ίδιος. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του, έτσι και η εκπομπή μας κάνει τη δική της. Κατά τα άλλα, η “μουσική αξιώσεων” (ποιός θα το ορίσει αυτό; για τον καψούρη (σαν κι εμένα) ο Γονίδης είναι μουσική αξιώσεων!) δεν έχει και πολλή ανάγκη την τηλεόραση για να προβληθεί.
  

  

  www.skylos.gr