Χθές βράδυ στο Wembley παρακολουθήσαμε ίσως την αρχή, τον πρόλογο του τι θα ακολουθήσει το καλοκαίρι στα γήπεδα της Πολωνίας και
της Ουκρανίας ανάμεσα στα Αγγλία και την Ισπανία . Δύναμη εναντίον ποιότητας. 'Ένα κλασσικό ευρωπαϊκό ντέρμπι ανάμεσα σε δύο μεγαθήρια του ευρωπαϊκού και παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Τριγωνάκια , συνεργασίες , σκληρά τάκλιν, αντεπιθέσεις φωτιά και ευρηματικές τακτικές και πρωτοφανές πάθος (για φιλικό) στα μάτια και στα πόδια των παικτών ήταν τα κύρια σημεία του παιχνιδιού.
Στο μάτς τώρα , τα πρώτα 45 λεπτά τα 'λιοντάρια' του Φάμπιο Καπέλο παίζοντας μια διπλή ζώνη ( από έναν προπονητή που έκανε διδακτορικό στο πανεπιστήμιο για την ζώνη) έδωσαν χώρους στους Φούριος Ρόχας του Βιθέντε Ντελ Μποσκε οι οποίοι έκαναν επίθεση στα 3/4 του γηπέδου χωρίς όμως αξιοσημείωτη φάση , αφήνοντας τον ρέκορντμαν πλέον Ίκερ Κασίγιας, που συμπλήρωσε 143 συμμετοχές με την Εθνική Ισπανίας ισοφαρίζοντας τον Θουμπιθαρέτα στην πρώτη θέση της σχετικής λίστας, να κάνει ένα ήρεμο ημίχρονο.
Το πρώτο ημίχρονο δεν έκριβε κάποιες συγκινήσεις. Μια Αγγλία παθητική , να παρακολουθεί και να περιμένει να χτυπήσει στην αντεπίθεση με τον Γουόλκοτ τον μοναδικό που μπορεί να χτυπήσει τους Ισπανούς στην ταχύτητα και με τους Ισπανούς να κάνουν τα γνωστά τους ''τσου κου - τσου κου'' , μπαλιες σε μισό τετραγωνικό λίγο έξω από το ημικύκλιο της περιοχής του Χαρτ χωρίς κάτι ιδιαίτερο. Ένα σουτ του Λάμπαρντ στο 30 και μια κεφαλιά του Μπουσκέτς στο 37 οι φάσεις των πρώτων 45 λεπτών.
Kαι ξαφνικά στο δεύτερο ημίχρονο το ποδόσφαιρο μας αποδεικνύει ακόμα μια φορά πόσο απρόβλεπτο είναι. Ένα γκόλ του Λαμπαρντ στο 49 και μία ευκαιρία των Ισπανών να ισοφαρίσουν 7 λεπτά μετά. Το απροσδόκητο ,το οποίο πρέπει να αντιμετωπίσει ο Ντελ Μπόσκε είναι η δυσκολία της Ισπανίας να ανατρέπει καταστάσεις όταν βρεθεί πίσω στο σκορ ( π.χ. Ισπανία - Ελβετία 0-1 πρεμιέρα φάσης ομίλων Μουντιάλ 2010) . Με ένα κάρο αλλαγές λοιπόν και ένα ουσιαστικά αλλά και ποιοτικά άλλο ματς η Ισπανία απορυθμίστηκε με τους νέους παίκτες να προσπαθούν να βρουν τα πατήματα των παλιών και τους παλιούς να προσπαθούν να κατανοήσουν το παιχνίδι των καινούργιων. Όσο συνέβαινε αυτό όμως, η Αγγλία ανέβαινε μέτρα στο γήπεδο πρέσαρε ψηλά και κατάφερε να δημιουργήσει δυο φάσεις με το ''ζιζάνιο'' που λέγεται Γουέλμπεκ.
Οι παγκόσμιοι πρωταθλητές με τα λεπτά να τους πιέζουν προσπάθησαν να ισοφαρίσουν στο τελευταίο δεκάλεπτο με την διπλή ευκαιρία του Φάμπρεγκας , ένα σουτ από τον αρχολίπαρο (!) Τόρρες που για ακόμα ένα παιχνίδι έδωσε μια τεράστια χαρά στους φίλους της Λίβερπουλ και την πώληση του στην Τσέλσι και φυσικά το δοκάρι στην κεφαλιά του Βίγια που ήταν εκ των κορυφαίων του αγώνα με highlight το φανταστικό κοντρόλ έπειτα από την σαραντάρα μπαλιά του Αλόνσο.
Κάνοντας λοιπόν έναν απολογισμό, αυτά που κρατάμε από το μάτς είναι τα εξής : Το τέρμα του Λαμπαρντ ήταν το 1999ό διεθνές τέρμα της Αγγλίας, στο 901ο παιχνίδι της.
Η Ισπανία έχασε! Τελευταία ήττα της ( σε φιλικό πάντα ) ήταν τον Αύγουστο του 2010 με 2-1 κόντρα στη Ιταλία καθώς και δυο ξεγυρισμένες τεσσάρες από Αργεντινή και Πορτογαλία μερικούς μήνες μετά το Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής.
Το κοουτσάρισμα του Φάμπιο Καπέλλο και ας έχασε τον γάμο του γιού του! . Μια (ας μου επιτραπεί η έκφραση) αλεπού των πάγκων που πήρε τίτλο σε όποια ομάδα πήγε στο παρελθόν και όπως ανέφερα προηγουμένως έκανε διδακτορικό στην διπλή άμυνα ζώνης στο πανεπιστήμιο. Αυτό νομίζω λέει πολλά.
Τέλος , μια υπενθύμιση. Έξι μήνες. Έξι μήνες που μας χωρίζουν από το EURO 2012 στα γήπεδα της Πολωνίας και της Ουκρανίας...
Let the game begins.....
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου