Και όμως υπάρχουν top σχολές στα ελληνικά ΑΕΙ...

Ολόκληρα ιδρύματα ή μεμονωμένα τμήματα σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα και Κρήτη διακρίνονται κάθε χρόνο σε κάποια από τις σοβαρές παγκόσμιες κατατάξεις

Νησίδες αριστείας που αναγνωρίζονται διεθνώς υπάρχουν στα ελληνικά πανεπιστήμια. Τέτοια κέντρα αριστείας με διεθνείς περγαμηνές εδρεύουν στην Κρήτη και στην Αθήνα, αλλά και στη Θεσσαλονίκη και στην Πάτρα, καθώς ολόκληρα ιδρύματα ή μεμονωμένα τμήματα διακρίνονται κάθε χρόνο σε κάποια από τις σοβαρές παγκόσμιες κατατάξεις πανεπιστημίων ή και μεμονωμένων τμημάτων, που διενεργούν διεθνείς οργανισμοί και μέσα ενημέρωσης, όπως το Πανεπιστήμιο της Σαγκάης, η εκπαιδευτική επιθεώρηση των «Τάιμς» και η ...εγνωσμένου κύρους στις κατατάξεις εταιρεία Quacquarelli Symonds (QS).

Βέβαια, οι κατατάξεις αυτές δεν είναι συγκρίσιμες λόγω των διαφορετικών ποιοτικών κριτηρίων και της διαφοράς στο ειδικό βάρος κάθε κριτηρίου που χρησιμοποιούν, όμως έχουν πλέον καθιερωθεί σε όλο τον κόσμο και κάθε ίδρυμα θα ήθελε να το συμπεριλάβουν.

Στην Αθήνα. Στην εφετινή κατάταξη του Πανεπιστημίου της Σαγκάης το Τμήμα Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών του Πανεπιστημίου Αθηνών καταλαμβάνει μια από τις υψηλότερες θέσεις (76-100) στον κόσμο και ξεπερνά όλα τα ελληνικά τμήματα και πάρα πολλά παγκοσμίως στον τομέα της επιστήμης των Υπολογιστών.

«Αν δεν υπήρχαν κριτήρια, όπως το πόσοι διδάσκοντες με βραβεία Νομπέλ ή πόσοι ξένοι καθηγητές διδάσκουν - που, όπως καταλαβαίνετε, είναι σχεδόν ανέφικτα για τα ελληνικά ιδρύματα, αφού όταν ζητάμε έναν ξένο καθηγητή μάς... κόβει τα κονδύλια ο πάρεδρος -, θα ήταν πιστεύω μέσα στα 50 πρώτα», λέει στα «ΝΕΑ» ο αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών Θ. Σφηκόπουλος.

Αντίστοιχα, στην κατάταξη των «Τάιμς», που δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα, το Πανεπιστήμιο της Κρήτης εμφανίζεται στις θέσεις 276-300 των καλύτερων πανεπιστημίων του κόσμου, ενώ στην ανάλογη κατάταξη της QS το Πανεπιστήμιο Αθηνών, παρότι έπεσε 100 θέσεις από πέρυσι, διατηρείται στη θέση 387 των καλύτερων του κόσμου. Στις διεθνείς αξιολογήσεις, εκτός από το Καποδιστριακό και το Πανεπιστήμιο Κρήτης, συνήθως εμφανίζονται το Πολυτεχνείο της Αθήνας, το Αριστοτέλειο Θεσσαλονίκης, το Πανεπιστήμιο Πατρών και το Οικονομικό Πανεπιστήμιο.

Στην Κρήτη. «Η ερμηνεία που δίνω για την άνοδό μας στη λίστα των "Τάιμς"», λέει στα «ΝΕΑ» ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης Ευρ. Στεφάνου, «είναι ότι εφέτος έδωσαν μεγαλύτερη βαρύτητα στο κριτήριο απήχησης του ερευνητικού έργου. Στο Πανεπιστήμιο Κρήτης η απήχηση αυτή είναι πολύ υψηλή. Για παράδειγμα, σε άλλη διεθνή κατάταξη, την οποία διενεργεί το ολλανδικό Πανεπιστήμιο του Leiden, βρισκόμαστε στην 190ή θέση στον κόσμο. Ευχάριστη έκπληξη ότι το Πανεπιστήμιο Κρήτης κατατάσσεται υψηλότερα από ιστορικά ιδρύματα πολύ μεγαλύτερου μεγέθους, όπως το Λεμονόσοβ της Μόσχας ή το Λα Σαπιέντζα της Ιταλίας», λέει ο κ. Στεφάνου, τονίζοντας ότι η αριστεία στην έρευνα του κρητικού ιδρύματος εστιάζεται σε πολλούς τομείς, όπως τα λέιζερ, η μικροηλεκτρονική, η μοριακή βιολογία, το περιβάλλον, οι επιστήμες των υλικών κτλ., ενώ και η φήμη του ιδρύματος στον επιστημονικό κόσμο βρίσκεται σε πολύ υψηλά επίπεδα.

Στη Θεσσαλονίκη. Ο πρύτανης του Αριστοτελείου Ι. Μυλόπουλος συμπληρώνει ότι μια τακτική που ακολουθούσαν μέχρι πρότινος αρκετά πανεπιστήμια, μεταξύ των οποίων και το ΑΠΘ, ήταν να... σνομπάρουν τις κατατάξεις και να μη δίνουν στοιχεία! «Οπότε οι κατατάξεις μας έβγαιναν βάσει εκτιμήσεων. Εδώ και έναν χρόνο όμως δίνουμε στοιχεία, κάτι που από μόνο του μπορεί να μας ανεβάσει στις επόμενες αξιολογήσεις», λέει και συμπληρώνει ότι δυνατά σημεία του ΑΠΘ είναι η μεγάλη ιστορία πολλών σχολών του, αλλά και η δύναμη μεμονωμένων τμημάτων του, όπως λ.χ. το Πολιτικών Μηχανικών που κατετάγη πρόσφατα στις θέσεις 51-100 του κόσμου. «Γι' αυτό λέμε ότι κακώς επικρατεί η εντύπωση απαξίωσης των ελληνικών ιδρυμάτων. Οι επιστήμονες είναι από τους καλύτερους, οι υποδομές όμως πάσχουν».

Στην Πάτρα. Ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών Γ. Παναγιωτάκης συμπληρώνει πως μία από τις αιτίες που τα ελληνικά ιδρύματα δυσκολεύονται να αναδειχθούν υψηλότερα είναι ότι οι έρευνες χρησιμοποιούν και κριτήρια όπως ο αριθμός φοιτητών ανά καθηγητή, η χρηματοδότηση κτλ., που «ρίχνουν» τα μικρά πανεπιστήμια και ειδικά στην Ελλάδα της κρίσης.

«Εχουμε όμως πολλά δυνατά σημεία, όπως το Τμήμα Χημείας λ.χ., που σύμφωνα με πρόσφατους δείκτες είναι από τα καλύτερα στον κόσμο και, αν δεν υπήρχε το κριτήριο της χρηματοδότησης, θα ήταν και από τα πρώτα. Εχουμε πολλές νησίδες αριστείας στην Πάτρα και όταν οι απόφοιτοί μας στρέφονται στο εξωτερικό γίνονται ανάρπαστοι, ενώ εδώ δεν μπορούν να βρουν δουλειά».

πηγη: http://www.tanea.gr