ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ – Η ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Η προοδευτική ιδεολογία και ο δημοκρατικός σοσιαλισμός είναι οι μόνοι πυλώνες που μπορούν σήμερα να επιβάλουν αποτελεσματικές επεμβάσεις στην οικονομία της αγοράς, πρωτίστως λόγω των περιεχόμενων ιδεών, αλλά και λόγω των ιστορικών καταβολών τους.

Δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αλλιώς, παρά ως προφανές το γεγονός ότι η οργάνωση του πολιτικού εποικοδομήματος σήμερα στην Ελλάδα είναι αναχρονιστική με βασικές αιτίες το πεπαλαιωμένο εκλογικό σύστημα και την ....

στρεβλή κομματική οργάνωση.

Η αλήθεια είναι ότι εδώ και χρόνια υπάρχουν ιδέες περί εκλογικών συστημάτων στην Ευρώπη, οι οποίες έχουν προσδώσει μεγαλύτερη αναλογικότητα με έμφαση ωστόσο σε σταθερές κυβερνήσεις, ακόμη και συμμαχικές διαρκείας, αλλά και μεγαλύτερη αντιπροσώπευση με μικρότερες μονοεδρικές περιφέρειες που οδήγησαν τις διαδικασίες στα κόμματα να αναμορφωθούν προς την κατεύθυνση των προκριματικών διαδικασιών και την δυνατότητα επιλογής διαφορετικού υποψηφίου και κόμματος. Στόχος πάντοτε είναι η ανάδειξη μιας κυβέρνησης πραγματικά και όχι πλειοψηφικά ισχυρής, η ευρύτερη αντιπροσώπευση και η επιπλέον ισχυροποίηση της ατομικής ψήφου.

Παράλληλα, πρέπει να αρχίσει να κερδίζει περισσότερο έδαφος ο διαχωρισμός του κόμματος από το κυβερνητικό σχήμα με την οργάνωση των κομμάτων με βάση την αρχή των διακριτών ρόλων ανάμεσα στον πολιτικό και κοινοβουλευτικό υπεύθυνο και στον κυβερνητικό υπεύθυνο. Με άλλα λόγια μιλάμε για τον διαχωρισμό του προέδρου ενός κόμματος από το υποψήφιο για πρωθυπουργό, γεγονός που επιρρωνύει την αρχή της διάκρισης των λειτουργιών – εξουσιών, αλλά και αναδεικνύει περισσότερες πολιτικές και κοινοβουλευτικές διεργασίες μέσα σε ένα κόμμα. Με τον τρόπο αυτό δεν θα εμφανίζονται και τα γνωστά φαινόμενα κόπωσης μετά από μακρά διάρκεια παραμονής στην εξουσία από ένα κόμμα και θα διατηρεί τις δικές του πολιτικές ζυμώσεις ανά πάσα στιγμή, καθώς και θα επιδιώκει τις απαραίτητες διεθνείς και ευρωπαϊκές σχέσεις.

Ουσιαστικά, δηλαδή, σήμερα δεν μπορεί να λέμε ότι φταίνε τα συγκεκριμένα κόμματα, από τη στιγμή που το πραγματικό πρόβλημα είναι δομή τους, η οργάνωση των λειτουργιών τους και η διαδικασίες ανανέωσης τους.

Αναμφίβολα, οι πολιτικές διεργασίες των κομμάτων πρέπει να χαρακτηρίζονται από έναν διαρκή και ουσιαστικό διάλογο με την κοινωνία και αυτό είναι το σημείο στο οποίο υστερούν σήμερα. Η διαδικασία αυτή επιτυγχάνει την ανάδειξη των πολιτικών εφαρμογών από τη βάση και την συνεχή επικαιροποίηση των ιδεών με τη συνδρομή των φορέων και του συνδικαλιστικού κινήματος. Αυτός θα πρέπει να είναι και ο πυρήνας στην διαδικασία επανεκκίνησης των πολιτικών κομμάτων σήμερα με έμφαση στην ανάδειξη νέων στελεχών που θα γαλουχηθούν μέσα από τη διαδικασία της κοινωνικής διαβούλευσης και θα εμπεδώσουν τις ιδέες αυτές σε στα κόμματα και την πολιτική.

Και αν στην τελική θα έπρεπε να κρατήσουμε κάποια επιφύλαξη αυτή θα ήταν λόγω της οικονομικής συγκυρίας και ότι τα μεγάλα αυτά βήματα θα πρέπει να γίνουν παράλληλα και χωρίς να θίγουν τις διαπραγματεύσεις για τη σωτηρία της χώρας.