Όταν ο Φλωρινιώτης πήγε Γιουροβύζιον! (vids ντοκουμέντα)

Τότε δεν είχαμε Ίντερνετ, για να ανακαλύπτουμε τον κόσμο με ένα κλικ. Πολλές φορές μαθαίναμε τα πράγματα με χρονοκαθυστέρηση. Ή, μάλλον, με ...χρόνων καθυστέρηση. Έτσι, κάποιο καλοκαίρι στα μέσα της δεκαετίας του ογδόντα, σε ένα δισκοπωλείο-καταγώγιο, ανακάλυψα μια κασέτα από εκείνες που έλιωσαν κυριολεκτικά στο παλιό Σάνυο κασετόφωνό μου. Ήταν το «Τώρα» του Κώστα Τουρνά.

Μιας και αυτή εδώ είναι στήλη αποκαλύψεων, μάθετε και πως ο Κώστας Τουρνάς ήταν ο αγαπημένος τραγουδιστής της εφηβείας μου. Όταν έσκισα το νάυλον περιτύλιγμα της κασέτας και την έβαλα στο Σάνυο, λίγο ως πολύ ήξερα τι να περιμένω. Μεταξύ άλλων, δύο μεγάλες επιτυχίες όπως το «Δεν μετανιώνω» και το «Μην της το πεις», τραγούδια τα οποία είχα ήδη λιώσει σε άλλη κασέτα, που είχα γράψει από το ραδιόφωνο!

Ωστόσο, ο συγκεκριμένος δίσκος (που τον είχα σε κασέτα) είχε κι άλλα «διαμαντάκια». Όπως το πρώτο τραγούδι της πρώτης πλευράς, το «Αυτή που έφυγε», το οποίο πάντα συντρόφευε τους ...ρομαντικούς, εφηβικούς μας χωρισμούς, ή τον «Αχιλλέα απ΄ το Κάιρο», το οποίο έκανε τον Φώτη να αναρωτιέται: «Και τι γίνονται αυτά τα παιδιά που δεν γίνονται άντρες; Γυναίκες;». Φώτης και τρέχα γύρευε...

Ωστόσο, εκείνο το τραγούδι που με είχε ξαφνιάσει ευχάριστα, ήταν και το πιο απρόβλεπτο βάσει της πολιτικής που ακολουθούσαν οι δισκογραφικές εταιρίες εκείνη την εποχή. Το τελευταίο της δεύτερης πλευράς ήταν συνήθως τραγούδι «τσόντα». Το τραγούδι που απλώς συμπλήρωνε τον δίσκο, την κασέτα. Αρκετές φορές μια «ξεπέτα» ή μια ...αφηρημένη τέχνη του δημιουργού, κάτι σαν αντίβαρο, για να μη γέρνει μονόμπαντα, για να μην έχει μεγάλο κενό η κασέτα, για να μην έχει τζούφιες στροφές ο δίσκος. Για να έχει έξι τραγούδια η πρώτη πλευρά και έξι και η δεύτερη. Σαν να τελειώνει η μπουκάλα με το Κάπτεν Μόργκαν, να βάζεις τη μισή τζούρα που απέμεινε στο ποτήρι και να συμπληρώνεις το υπόλοιπο με κοκακόλα, με αποτέλεσμα αντί να πίνεις «Κούμπα Λίμπρε» (ελεύθερη Κούβα), να πίνεις «Ρούμι λίμπρε» (ποτό ελεύθερο από ρούμι). Λονγκ ντρινκ χωρίς ντρινκ...
Η συγκεκριμένη κασέτα, όμως, στο τέλος της δεύτερης πλευράς της είχε μια έκπληξη. Το τραγούδι, αν μη τι άλλο, δεν ήταν ξεπέτα. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι αυτό η επιτυχία του δίσκου. Αλλά δεν ήταν... Εμάς, ωστόσο, μας άρεσε και το ακούγαμε συχνά, τόσο εξαιτίας της μοντέρνας -για την εποχή- μουσικής του, όσο και για τους φευγάτους στίχους: «Αχ να με παίρνατε σ΄ άλλους τόπους, να πω αντίο στους ανθρώπους και τα βάσανα, τους ουρανούς μ΄ εσάς ν΄ αγκαλιάσω κι εκεί ψηλά, ψηλά όταν φτάσω, να πω ανάσανα...»! Ούτε για την Ελλάδα των Μνημονίων να είχε γραφτεί. Ήταν το «Γιου Εφ Ο» (UFO)...

Το συγκεκριμένο τραγούδι, λοιπόν, το οποίο ανακάλυψα με καθυστέρηση αρκετών χρόνων, μετά από κάποια χρόνια ακόμα (καθυστέρηση στην καθυστέρηση) έμαθα πως είχε κυκλοφορήσει αυτόνομο λίγο πριν τον δίσκο «Τώρα» (να μια εξήγηση για το γεγονός ότι ενώ ήταν χιτάκι, δεν επιλέχθηκε σε καλύτερη θέση, παρά μόνο για την τελευταία). Ήταν υποψήφιο για μια θέση στον ήλιο της Γιουροβύζιον, ωστόσο στον ελληνικό προκριματικό έχασε με διαφορά στήθους (και τι στήθους;) από το «Οτοστόπ» της Άννας Βίσση που εκπροσώπησε την Ελλάδα στον διαγωνισμό του 1980 στην Ολλανδία (βγήκε 13η μεταξύ 19 χωρών). Το σκορ στον προκριματικό της Ερτ; 474-469! Στήθους λέμε...

Για να διαπιστώσετε πόσο έχουν αλλάξει τα δεδομένα από το μακρινό 1980, αξίζει να σημειώσω πως στον ελληνικό προκριματικό συμμετείχαν 12 τραγούδια(!) και πως μεταξύ των ηττημένων ήταν αρκετά γνωστά ονόματα. Όπως για παράδειγμα ο Δάκης που είχε δύο υποψηφιότητες (μία εκ των οποίων το υπέροχο «Πάρε ένα κοχύλι απ΄ το Αιγαίο» του Κώστα Χατζή, που βγήκε 3ο με 410 ψήφους), η Γλυκερία (5η με το «Έτσι απλά σ΄ αγαπώ», που έκανε αργότερα επιτυχία η φωνάρα της Ελπίδας), ο Γιώργος Πολυχρονιάδης (8ος με το «Θυμήσου με», αλλά διάσημος τότε με το αιρετικό «Αν ξανακατεβείς, Χριστέ, στη γη μας») και ο ...Γιάννης Φλωρινιώτης. Ναι, ο γνωστός! Με το «Έχω μια μελωδία», που ωστόσο καταποντίστηκε (10ο)...

Ενω για το επικό Έχω μια μελωδία του Γιάννη Φλωρινιώτη πατήστε εδω
 

Γράφει ο Μίλτος ο Νταλικέρης για το gazzetta.gr