ΓΙΑΤΙ Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΑΝΑΣΚΕΦΤΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Φελνίκος

Αναμφισβήτητα η επιστολή Παπανδρέου στον Βενιζέλο με την οποίαν αξιώνει έκτακτο συνέδριο του και εκλογή ηγεσίας από τη βάση τάραξε τα νερά του ΠΑΣΟΚ και αιφνιδίασε τον Βενιζέλο, αλλά και όσους στο παρασκήνιο διεκδικούν, όπως ο Κ. Σκανδαλίδης, ρόλο "γεφυροποιού". Εκεί που ο Βενιζέλος επεδίωκε να βάλει τον Παπανδρέου στο κάδρο της Δημοκρατικής Παράταξης ή της Προοδευτικής Δημοκρατικής Παράταξης (στη Χαριλάου Τρικούπη πρέπει να αποφασίσουν αν θα λέγεται ΔΗΠΑΡ ή ΠΡΟΔΗΠ γιατί έχουμε μπερδευτεί) ο πρώην πρωθυπουργός έκανε κόντρα ρελάνς βάζοντας στο τραπέζι των συζητήσεων τα ρέστα του.

Πλέον η συζήτηση δεν είναι για το τι θα γίνει με την ΔΗΠΑΡ ή τη ΠΡΟΔΗΠ, αλλά τι θα γίνει με το ΠΑΣΟΚ. Θα τελειώσει έτσι, σβήνοντας αργά αργά και μέσω λεκτικών μεταμορφισμών, ένα ιστορικό κόμμα που κυριάρχησε στη Μεταπολίτευση και κυβέρνησε για περισσότερο από 20 χρόνια αυτοδύναμα την Ελλάδα; Ακόμη κι αν παρακαμφθεί και παραβιαστεί παράφωρα το καταστατικό του, πόσο πολιτικά και θεσμικά είναι ορθό να μην υπάρξει κάποια κομματική διαδικασία, έστω και μια τελετή για να μπει ο τίτλος "τέλος".

Εδώ γίνεται κηδεία για το θάνατο ενός και μόνου ανθρώπου, είναι δυνατόν να μην υπάρξει μια έστω τυπική μαζική διαδικασία για ένα κόμμα με ιστορία, αγώνες, ιδεολογία, στελέχη, οπαδούς, για ένα κόμμα που εξέφρασε ελπίδες, πόθους, όνειρα εκατομμυριών ανθρώπων, που δημιούργησε ισχυρά πάθη ακόμη και μίση στους αντιπάλους του. Είναι δυνατόν το ίσως πιό κραταιό κόμμα της Μεταπολίτευσης να πάει έτσι άκλαυτο; Είναι δυνατόν, αν θέλουν να κλείσουν την πόρτα του, να μην το κάνουν έστω με αξιοπρέπεια, αλλά στη ζούλα;

Και μόνον γι' αυτό θ' άξιζε όσοι αγωνίστηκαν για το ΠΑΣΟΚ και κυρίως όσοι τιμήθηκαν απ' αυτό (υπουργοί, βουλευτές, στελέχη, αξιωματούχοι κ.α.) να πουν τη γνώμη τους. Όχι όσοι συμφωνούν με την προταση του Γ. Παπανδρέου, αλλά και όσοι διαφωνούν ακόμη και όσοι συμπαρατάσσονται με τον Βενιζέλο.

Το κάθε κόμμα έχει το δικαίωμα να αλλάζει, να εξελίσσεται ακόμη και να μεταμορφώνεται αν εκτιμά ότι έτσι πρέπει να γίνει. Όμως υπάρχουν κάποιες διαδικασίες μέσω των οποίων αυτά γίνονται. Ακόμη και ο ιδρυτής του, ο Ανδρέας Παπανδρέου, δεν θα μπορούσε να διανοηθεί μιά τέτοια μείζονα απόφαση να μην τη θέσει στην κρίση των μελών και των στελεχών του κόμματος.

Εξυπακούεται πως τα ανωτέρω αποτελούν την αρνητική προσέγγιση του θέματος "ΠΑΣΟΚ τέλος". Γιατί υπάρχει και η θετική. Αυτή που προτείνει ο Γ. Παπανδρέου και πριν από αυτόν έχουν προτείνει αρκετά στελέχη. Ό,τι δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, παρά τα απογοητευτικά ποσοστά στις εκλογές του 2012 και τις ευρωεκλογές του 2014, μπορεί να αναγεννηθεί. Μέσα από κινηματικές διαδικασίες, αλλαγή πολιτικής, άλλες προσεγγίσεις, διαφορετικές προτεραιότητες και κοινωνικοπολιτικές συμμαχίες, νέα δομή ακόμη και σε επίπεδο ηγεσίας.

Ενδεχομένως τίποτε απ' όλα αυτά να μην μπορεί να συμβεί. Ίσως αυτές οι προτάσεις να είναι απλώς φαντασιώσεις. Ίσως οι προσπάθειες όσων επιμένουν ν' αλλάξουν το ΠΑΣΟΚ να μην είναι τίποτε άλλο παρά σαν των Τρώων τις συφοριασμένες προσπάθειες να μην πέσει η πόλη τους στα χέρια των Ελλήνων. Και εν προκειμένου του ΣΥΡΙΖΑ που εχει ηδη περάσει τα τα τείχη και λεηλατεί τα "πλούτη" του, δηλαδή τους ψηφοφόρους, τα προφέρειακά στελέχη ακόμη και τα συνθήματα και την παράδοση του ΠΑΣΟΚ.

Ακόμη όμως κι έτσι να είναι "πολεμικό συμβούλιο", δηλαδή συνέδριο, πρέπει να γίνει. Δεν ξέρω αν ο Βενιζέλος είναι Πρίαμος ή Έκτορας σίγουρα πάντως σήμερα είναι ο επικεφαλής της Χαριλάου Τρικούπη και σ' αυτόν ανήκει η ευθύνη να συγκαλέσει τα καταστατικά προβλεπόμενα όργανα όπου όλα αυτά θα συζητηθούν.

Όσο δεν το πράττει και το ΠΑΣΟΚ παραμένει θεσμικά οργανωμένο κόμμα με καταστατικό και προβλεπόμενες εσωτερικές λειτουργίες έχουν χρέος να αναλάβουν πρωτοβουλίες όσοι άλλοι συμμετέχουν, από θέσεις ευθύνης, σ' αυτό το κόμμα. Ακόμη και να φύγουν απ' αυτό και να φτιάξουν ή να μη φτιάξουν κάτι άλλο που θα τους εκφράζει καλύτερα. Εξάλλου τα κόμματα είναι εθελοντικές ενώσεις προσώπων.

Αν λοιπόν ο Βενιζέλος και οι συν αυτώ αρνούνται, και έχουν το δικαίωμα να το κάνουν, η ευθύνη για τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ πέφτει σ' αυτούς που διαφωνούν και δεν βολεύονται με όσα γίνονται. Διαφορετικά καθίστανται συνυπεύθυνοι. Και τούτο επειδή το ΠΑΣΟΚ είναι σε οριακή στιγμή. Ο κίνδυνος στις επόμενες εκλογές ακόμη και να μην εκπροσωπείται στη Βουλή δεν είναι αμελητέος.

Θα πρέπει λοιπόν όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Και φυσικά θα πρέπει να σταματήσουν κάτι ανάξιες λόγου παρόλες του τύπου "ο Παπανδρέου δυναμιτίζει την κυβερνητική σταθερότητα σε μια κρίσιμη στιγμή των διαπραγματεύσεων με την τρόϊκα". Υποθέτω πως αν ο Παπανδρέου ήθελε να την δυναμιτίσει θα το είχε κάνει εδώ και καιρό. Η μέχρι τούδε συμπεριφορά του δείχνει ότι δεν θέλει να ρίξει την κυβέρνηση και επιθυμεί να τελεσφορήσει, θετικά για τη χώρα, η διαπραγμάτευση με την τρόϊκα.

Κομματικό συνέδριο πρότεινε, δεν πρότεινε αλλαγή κυβέρνησης. Εκλογή ηγεσίας από τη βάση πρότεινε, δεν πρότεινε αλλαγή πρωθυπουργού. Αν η ηγετική ομάδα της Χαριλάου Τρικούπη δεν μπορεί να αντέξει δύο λειτουργίες, μία κομματική και μία κυβερνητική, αυτό συνιστά δικό της πρόβλημα. Δεν είναι πρόβλημα ούτε του Σαμαρά ούτε της Μέρκελ ούτε του Παπανδρέου και του κόσμου του ΠΑΣΟΚ.

Και βέβαια δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορεί να γίνει συνέδριο της ΔΗΠΑΡ ή της ΠΡΟΔΗΠ και δεν μπορεί να γίνει συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. Το πρώτο είναι εύκολο και το δεύτερο δύσκολο; Γιατί άραγες; Επειδή στο πρώτο είναι δεδομένη η συμφωνία του Μπίστη και του Μόσιαλου, ενώ στο δεύτερο θα ακουστούν διαφορετικές φωνές;

Δεν καταλαβαίνουν ότι είναι προτιμότερη η φασαρία στα πανηγύρια από τη σιωπή στα νεκροταφεία; Δεν καταλαβαίνουν ότι τα κόμματα τα τρέφει ο διάλογος και η αντιπαράθεση ακόμη και η πολεμική. Δεν καταλαβαίνουν ότι οι κινηματικές διαδικασίες είναι πιό ζωογόνες από τις συμφωνίες κορυφής; Δεν καταλαβαίνουν πως στην κατάσταση νεκροφάνειας που βρίσκονται περισσότερες ελπίδες έχουν να επανέλθουν στη ζωή από ένα (ηλεκτρο)σοκ παρά από το να βρίσκονται μόνιμα στην εντατική με τον αναπνευστήρα;

Όταν μάλιστα ο Παπανδρέου δεν διεκδικεί, όπως γράφει στην επιστολή του, καμμία καρέκλα ο ίδιος και προτείνει να συζητηθούν τα πάντα -από τη φυσιογνωμία και την πολιτική μέχρι το όνομα και τα σύμβολα- δεν καταλαβαίνω γιατί ο Βενιζέλος αρνείται.

Το ευφυές από την πλευρά του θα ήταν να ενσωματώσει την πρόταση Παπανδρέου στα σχέδιά του. Και να καλούσε στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και όλες τις ομάδες και τις προσωπικότητες που θα συμμετάσχουν στο νέο σχήμα που θέλει να δημιουργήσει. Εξάλλου, ας μην κοροϊδευόμαστε, αν εξαιρέσεις ορισμένους, το 90% και πλέον έχουν ή είχαν σχέση με το ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα ενδεχομένως έτσι θα μπορούσε να αποκτήσει δυναμική το ΠΑΣΟΚ ακόμη και η ΔΗΠΑΡ ή η ΠΡΟΔΗΠ που θέλει να δημιουργήσει.

Η άρνηση βλάπτει τον Βενιζέλο. Μπορεί, άμεσα, να μην ωφελεί τον Παπανδρέου όμως του παρέχει τη δικαιολογητική βάση είτε για να μην συμμετάσχει στα ψηφοδέλτια της ΔΗΠΑΡ ή της ΠΡΟΔΗΠ κάτι που δεν συμφέρει τον Βενιζέλο αφού οι παπανδρεϊκοί αποτελούν την πλέον κρίσιμη μάζα για την εκλογική του ευδοκίμηση είτε για να αποφασίσει χωρίς κομματικές δεσμεύσεις το πολιτικό του μέλλον ακόμη και να φτιάξει δικό του κόμμα, κάτι που, πιθανότατα, θα αποτελέσει και τη χαριστική βολή στα σχέδια του Βενιζέλου, θα τροποποιήσει τους όρους του πολιτικού παιχνιδιού, προεκλογικά και μετεκλογικά, αλλά και της διακυβερνήσεως της χώρας.

Νομίζω πως για το καλό του ΠΑΣΟΚ, της Δημοκρατικής Παράταξης ακόμη και του ιδίου, ο Βενιζέλος ίσως πρέπει να σκεφτεί πιό δημιουργικά την πρόταση Παπανδρέου...