Δικαιώματα: "Παγίδα";

   Τους τελευταίους 2 αιώνες όλοι τριγυρνούν από εδώ και από εκεί φωνάζοντας για τα δικαιώματα τους. "Έχουμε δικαιώματα", "εσείς δεν έχετε" "έχω και εγώ δικαιώματα". Παιδιά δεν θέλω να σας την χαλάσω αλλά δεν υπάρχουν δικαιώματα. Είναι φανταστικά! Τα σκαρφιστήκαμε όπως τον Μπαμπούλα, τα τρία γουρουνάκια, τον Πινόκιο και άλλες τέτοιες χαζομάρες. Τα δικαιώματα είναι μια ιδέα. Είναι φανταστικά, είναι μια χαριτωμένη ιδέα αλλά ως εκεί. Όμορφα και φανταστικά.
   Αλλά αν πιστεύετε ότι έχετε δικαιώματα να σας ρωτήσω το εξής: "Από που έρχονται;" Το πιο βλακώδες που έχω ακούσει να απαντάνε είναι: "Μας τα έδωσε ο Θεός". Πάλι από την αρχή! Η δικαιολογία του Θεού. Το τελευταίο καταφύγιο ενός ανθρώπου χωρίς απαντήσεις και επιχειρήματα. Οτιδήποτε δεν μπορούμε να περιγράψουμε ήρθε από τον Θεό. Προσωπικά πιστεύω ότι αν τα δικαιώματα έρχονταν από τον Θεό θα σας έδινε το δικαίωμα για ένα πιάτο φαγητό κάθε μέρα και το δικαίωμα για ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι σας. Ο Θεός θα σας πρόσεχε!
   Αλλά ας πούμε ότι είναι αλήθεια ότι ο Θεός μας έδωσε αυτά τα δικαιώματα. Γιατί μας έδωσε έναν συγκεκριμένο αριθμό; Η Διακήρυξη δικαιωμάτων στην Αμερική π.χ έχει δέκα διατάξεις. Προφανώς ο Θεός έκανε προχειροδουλειές εκείνη την εβδομάδα γιατί αναγκάστηκαν να την τροποποιήσουν 17 φορές. Φαίνεται πως ο Θεός ξέχασε μερικά πράγματα όπως η δουλεία. Αλλά ας πούμε ότι έδωσε τα αρχικά 10 στην Αμερική. Στους Βρετανούς έδωσε 13. Στους Γερμανούς 29. Στους Βέλγους 25. Οι Σουηδοί έχουν μόνο 6! Και μερικοί άνθρωποι στον κόσμο δεν έχουν καθόλου δικαιώματα. Τι σκατά θεϊκή συμφωνία ήταν αυτή; Καθόλου δικαιώματα; Γιατί ο Θεός να δώσει σε διαφορετικούς ανθρώπους διαφορετικών χωρών διαφορετικό αριθμό διαφορετικών δικαιωμάτων; Βαρεμάρα; Διασκέδαση; Κακά μαθηματικά; Έχουμε φτάσει ως εδώ για να καταλάβουμε ότι ο Θεός δεν είναι καλός στα μαθηματικά; Δεν μου φαίνεται για πολύ θεϊκό σχέδιο. Ακούγεται περισσότερο σαν κάτι που σχεδιάστηκε από τους ανθρώπους. Ακούγεται περισσότερο σαν μια ομάδα να προσπαθεί να ελέγξει την άλλη.
   Την στιγμή που η κυβέρνηση σου μπορεί να σου στερήσει τα δικαιώματα σου σε οποιαδήποτε στιγμή δεν έχεις δικαιώματα. Έχεις προνόμια. Μόνο αυτά υπάρχουν στις χώρες ανά τον κόσμο. Μια λίστα με προσωρινά προνόμια. Και αν ρίχνετε μια ματιά στην εφημερίδα θα ξέρετε ότι κάθε χρόνο η λίστα αυτή γίνεται όλο και πιο μικρή. Αργά ή γρήγορα, ελπίζω το δεύτερο οι άνθρωποι θα καταλάβουν ότι η κυβέρνηση δεν νοιάζεται για κανέναν από αυτούς. Δεν νοιάζεται για σένα ή τα παιδιά σου ούτε για τα δικαιώματα σου ή την ευημερία σου ή την ασφάλεια σου. Την ενδιαφέρει μόνο η δική της δύναμη να την διατηρεί και να την αυξάνει με κάθε ευκαιρία.
   Προσωπικά όσον αφορά τα δικαιώματα πιστεύω ότι 1 από τα 2 ακόλουθα ισχύει. Είτε έχουμε απεριόριστα δικαιώματα είτε δεν έχουμε καθόλου δικαιώματα! Προσωπικά τείνω προς τα απεριόριστα δικαιώματα. Για παράδειγμα αισθάνομαι ότι έχω το δικαίωμα να κάνω ότι με ευχαριστεί. Αλλά αν κάνω κάτι που δεν σου αρέσει έχεις το δικαίωμα να με σκοτώσεις. Που θα βρεις καλύτερη συμφωνία από αυτή; Έτσι λοιπόν την επόμενη φορά που κάποιος βλάκας θα σου πει έχω και εγώ το δικαίωμα της γνώμης μου πείτε του ναι και εγώ έχω το δικαίωμα της δικιάς μου γνώμης και η γνώμη μου είναι ότι δεν έχεις δικαίωμα της γνώμης σου. Μετά πυροβόλα τον και φύγε.
   Υποσημείωση: Όσοι συνεχίζουν να πιστεύουν ότι έχουν δικαιώματα ας κάνουν μια μικρή αναζήτηση πηγαίνετε στο wikipedia πληκτρολογείστε American-japanese 1942 και εκεί θα βρείτε τα πάντα για τα πολύτιμα κωλογαμημένα δικαιώματα σας.