Ομιλία στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή

Ομιλία του Παντελή Οικονόμου στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή

1. Ζητάμε συγνώμη για τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ

Χρωστάμε στον ελληνικό λαό μια συγνώμη. Είναι αλήθεια ότι η Νέα Δημοκρατία με τη κυβέρνηση του κυρίου Καραμανλή και την αντιπολίτευση και την κυβέρνηση του κυρίου Σαμαρά, τον οδήγησε στην οικονομική καταστροφή. Στην καταστροφή αυτή, εμείς προσθέσαμε την πολιτική απελπισία με την διάλυσή μας. Διάλυση είναι: 

- Να εξαγγέλλουμε Συντακτικό Συνέδριο και στελέχη μας να απαντούν με νέα κόμματα κάθε τρεις και λίγο. 

- Να απευθύνουμε, πάλι κάθε τρεις και λίγο, εκκλήσεις συνεργασίας και οι αποδέκτες να απαξιούν να μας απαντήσουν, περιμένοντας να αγοράσουν κοψοχρονιά κομμάτια μας στην εκκαθάριση.

- Να επιβαρύνουμε την τραγική οικονομική κατάσταση του ΠΑΣΟΚ με αρνητικό δημόσιο θόρυβο. 

- Να κάνουμε εξαγωγή εγχώριων αντιθέσεων στην σοσιαλιστική κοινότητα σε όλο τον κόσμο, με αρνητικές συνέπειες στα εθνικά μας συμφέροντα. 

- Να αδυνατούμε να περάσουμε μια πρόταση νόμου κατά της ρατσιστικής βίας, χωρίς προηγούμενη έγκριση του κυρίου Σαμαρά. 

- Να ασχολούμαστε με ανασχηματισμούς αντί να καλούμε, κάθε μέρα, τον ΣΥΡΙΖΑ να συμμετάσχει στην κυβέρνηση.

Έ, όλα αυτά είναι διάλυση! Αλλά χρωστάμε και μια προειδοποίηση σε όλους όσους κερδοσκοπούν οικονομικά και πολιτικά, ποντάροντας στην κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ, όποιοι κι αν είναι, όπου κι αν είναι : η παράταξη σήμερα μετράει τους φίλους της και θα είναι εδώ, ξανά, πολύ γρήγορα. 

2. Μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα

Πραγματικά, η βάση της παράταξης, είτε βρέθηκε στη κομματική προσφυγιά, είτε επιμένει ΠΑΣΟΚ, συναντιέται ξανά, όλο και περισσότερο, στους «ανά την επικράτεια καφενέδες» με μόνο θέμα συζήτησης πως θα αλλάξουν τα πράγματα. Αλλαγή είναι: 

- Η ανάκτηση της αίσθηση υπερηφάνειας επειδή είμαστε δημοκράτες.

- Η υπέρβαση του έκτακτης κατάστασης που ζούμε, αλλά και του διχασμού γύρω από το μνημόνιο. Η καταδίκη των «μνημονιοδίαιτων», των πολιτικών προσώπων και δυνάμεων που αν δεν υπήρχε η λέξη «μνημόνιο» δεν θα είχαν να πουν τίποτα. 

- Η βελτίωση των συνθηκών της ζωής μας.

Και στις τρεις αυτές ανάγκες της παράταξης, απαντάμε θετικά: μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα και ξέρουμε πώς να το πετύχουμε

3. Με 4 μεγάλες, φιλολαϊκές αλλαγές νικάμε την ανεργία 

Όλα συνοψίζονται, τελικά, σε ένα: να τσακίσουμε την ανεργία, ιδιαιτέρως των νέων. Αν βάλουμε σε καλό δρόμο τη λύση αυτού του προβλήματος, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε και όλα τα άλλα. Αλλιώς είμαστε τελειωμένοι. Η κυβερνητική πολιτική είναι απολύτως ξεπερασμένη και ακατάλληλη για το σκοπό αυτό. Και ακόμα πιο ξεπερασμένη και ακατάλληλη βέβαια είναι η πρόταση της αντιπολίτευσης να προκαλέσουμε στάση πληρωμών. Στην πραγματικότητα, για να χτυπηθεί η ανεργία, χρειαζόμαστε 4 μεγάλες, φιλολαϊκές αλλαγές: 

- Θεμελίωση της κοινωνικής ασφάλισης με εγγυημένη χρηματοδότηση.

- Απλή και έντιμη φορολογία.

- Διοίκηση με πλήρεις υπηρεσίες υπέρ του εθνικού και δημοσίου συμφέροντος και καμιά δομή ή λειτουργία έξω από το σκοπό αυτό.

- Απονομή Δικαιοσύνης, ιδίως επίλυση διαφορών, με εξαιρετική ποιότητα και ταχύτητα. 

Και για τα τέσσερα αυτά θέματα υπάρχουν πολιτικές επεξεργασίες οι οποίες, φυσικά, εξελίσσονται διαρκώς. Και, φυσικά, υπάρχει πλούτος πληροφοριών, στοιχείων και μελετών σε διάφορα σημεία στον δημόσιο χώρο. Καλούμαστε να αποδείξουμε ότι έχουμε πολιτική βούληση, δύναμη και αυτονομία. Ουσιαστικά, όχι επικοινωνιακά.

4. Με τις 4 ΑΛΛΑΓΕΣ ανακτούμε την κυριαρχία μας!

Οι 4 ΑΛΛΑΓΕΣ, πέρα από την άμεση, θετική επίπτωσή τους στο πόλεμο κατά της ανεργίας, είναι η βασική εγγύηση για την επιστροφή μας στις αγορές και την καταγγελία του μνημονίου. Αυτό μπορεί και πρέπει να γίνει τώρα: να προχωρήσουμε χωρίς ανάγκη άλλης χρηματοδότησης από το σημερινό σχήμα! Αυτή τη διαπραγμάτευση θα έπρεπε να κάνει τη κυβέρνηση αντί να σπαταλάει ιστορικό χρόνο σε πάρεργα, αποστερώντας μας την ελπίδα που δικαιούμαστε.

Ασφαλώς, πέρα από τις 4 ΑΛΛΑΓΕΣ, είναι απαραίτητο να δώσουμε μεγάλη μάχη και στην Ευρώπη. Όπως είναι σήμερα η Ευρώπη δεν μας αρέσει. Πριν απ όλα, και η ένωση αλλά και η ζώνη του ΕΥΡΩ αποδεικνύονται ανίκανες να αντιμετωπίσουν την ανεργία. Αυτό που μας καίει δηλαδή. Και δυστυχώς, δεν είναι αυτό το μόνο στραβό. Ας μη ξεχνάμε ότι η ένωση ανέχεται να υπάρχουν ακόμα σε έδαφος της στρατεύματα κατοχής. Μιλάω για τα τουρκικά στρατεύματα κατοχής στην Κύπρο. 

Ασφαλώς όλα αυτά πρέπει να τα συζητήσουμε πιο αναλυτικά. Σε κάθε περίπτωση όμως, ευρωεκλογές δεν μπορούν να γίνουν χωρίς μια πρόταση λογικής και ανθρωπιάς. Ας είναι η φωνή αυτή, δική μας, ελληνική, σοσιαλιστική, δημοκρατική.