Δυο ακόμα νεκροί στις ελληνικές φυλακές και οι συλλογικές αναπηρίες μας

Πριν από λίγες μέρες, ένας βαρυποινίτης δολοφόνησε μέσα στις φυλακές έναν σωφρονιστικό υπάλληλο. Σήμερα, έγινε γνωστό ότι ο βαρυποινίτης βρέθηκε νεκρός μέσα στο κελί του σε άλλες φυλακές.

Νομίζω ότι λίγο-πολύ όλοι υποψιαζόμαστε το ίδιο, προσωπικά εύχομαι η ιατροδικαστική ενέργεια να μας διαψεύσει και να νιώσουμε άσχημα για τα όσα βιαστήκαμε να σκεφτούμε. Αν ρίξετε μια ματιά στις διάφορες ειδησεογραφικές ιστοσελίδες που καταγράφουν το γεγονός, θα διαπιστώσετε ότι πλήθος σχολιαστών καταλήγουν στο ότι καλώς έφυγε από τη ζωή και ο βαρυποινίτης, αντιμετωπίζοντας τον θάνατο του ως θεμιτή εκδίκηση.

Προσωπικά, λυπάμαι το ίδιο για τους δυο νεκρούς, καθώς θεωρώ ότι υπήρξαν και οι δυο θύματα του άθλιου σωφρονιστικού συστήματος της χώρας, στο οποίο έχει τύχει να αναφερθώ αρκετές φορές μέσα από την Παραπολιτική, και το οποίο ήταν στην ίδια τραγική κατάσταση και πολύ πριν την οικονομική κρίση.

Οι συνθήκες διαβίωσης των κρατουμένων είναι κατά κανόνα άθλιες, οι συνθήκες εργασίας των σωφρονιστικών υπαλλήλων είναι τραγικές και πολλοί και από τους μεν κι από τους δε εκμεταλλεύονται το χάος συμμετέχοντας αμφίπλευρα στην εδραίωση ενός παράνομου και σκοτεινού κράτους εν κράτει μέσα στα σωφρονιστικά ιδρύματα.

Κατά τη γνώμη μου, το Κράτος ενδέχεται να ευθύνεται εξίσου και για το ότι ένας κρατούμενος μπόρεσε να δολοφονήσει έναν υπάλληλο αλλά και για το ότι ο κρατούμενος που έκανε μια τέτοια πράξη δεν μπόρεσε να κρατηθεί στη ζωή.

Αντί επιλόγου, παραθέτω κάτι που έγραψε πριν από λίγο ο δημοσιογράφος της Καθημερινής Βασίλης Νέδος στο Facebook και με το οποίο συμφωνώ με τρόπο απόλυτο:

Οταν η ζωη ενος βαρυποινιτη, εστω και ειδεχθή εγκληματία θα πιανει στο ζύγι όσο και ενος ελεύθερου, υπερανω πασης υποψίας πολίτη, τότε θα εχουμε διανυσει ολη την αποσταση μεχρι την επικρατηση μιας ευνομούμενης, δικαιης πολιτειας. Εως τοτε ο καθε Καρέλι θα μας θυμίζει τις συλλογικες αναπηρίες μας.