Σύμμαχοι και αντίπαλοι στην κατάρρευση

Τέλος πολιτικού χρόνου για την κυβέρνηση Σαμαρά

“ Το κύριο άρθρο της Αυγής ”

Παρά τη μνημονιακή προσήλωσή τους, Σαμαράς και Βενιζέλος διαπιστώνουν ολοένα και περισσότερο ότι μεταξύ τους υφέρπει σύγκρουση συμφερόντων. Ο Σαμαράς αιμοδοτείται εκλογικά από τμήμα τού υπό κατάρρευση ΠΑΣΟΚ. Ταυτοχρόνως υιοθετεί κατ' ουσίαν χρυσαυγίτικη, αντιμεταναστευτική - ρατσιστική πολιτική, εξέλιξη που οδηγεί το συγκυβερνών ΠΑΣΟΚ να αποξενώνεται ιδεολογικοπολιτικά από την εναπομείνασα παραδοσιακή βάση του. Στην τελική ευθεία προ των εκλογών ο Σαμαράς διαβλέπει ότι είναι αναντίστρεπτη η πορεία διάλυσης του ΠΑΣΟΚ και επιχειρεί με αλαζονικό τρόπο να επιβάλει τους όρους του στην κυβερνητική συνεργασία, για όσο τουλάχιστον θα του είναι χρήσιμη και αναγκαία.

Δεν είναι, λοιπόν, πολιτική επιπολαιότητα τα όσα συνέβησαν χθες στη Βουλή με την κατάθεση και την απόσυρση, δυο φορές μάλιστα, της ρατσιστικής τροπολογίας. Ως ηγεμόνας ο Σαμαράς προσδιορίζει το πρόγραμμα της κυβερνητικής συνεργασίας στα θέματα εκείνα που δεν ενδιαφέρουν την τρόικα, δεν έχουν δηλαδή οικονομικό κόστος, παράγουν όμως συμβολική - ιδεολογική αξία, που είναι αναγκαία για την (ανα-)συγκρότηση του αστικού πολιτικού συστήματος προς τα δεξιά.

Μόλις πριν από δύο εβδομάδες ο Δένδιας είχε αναγκαστεί να αποσύρει διάταξη για τα περιφερειακά όργανα της ΕΛ.ΑΣ., καθώς η αρνητική ψήφος του ΠΑΣΟΚ είχε θέσει σε αμφιβολία την αρχή της δεδηλωμένης. Με τα τροϊκανά νομοσχέδια εν όψει, η χθεσινή κυβερνητική παλινδρόμηση στο θέμα της τροπολογίας μοιάζει σαν ελεγχόμενη άσκηση διαφοροποίησης των δύο κυβερνητικών εταίρων, ίσως και ως κίνηση αντιπερισπασμού απέναντι στα αντικοινωνικά μέτρα του νέου Μνημονίου. Παρ' ότι ο Σαμαράς υποχρεώθηκε τελικώς να αποσύρει την τροπολογία, έστειλε μήνυμα ανακαθορισμού των ενδοκυβερνητικών συσχετισμών, εν αναμονή των εκλογικών αποτελεσμάτων.

Συνεπώς, η σύγκρουση πολιτικών συμφερόντων που υφέρπει ενδοκυβερνητικά θα εκδηλωθεί σαφέστερα μετά τις εκλογές και αναλόγως της έκβασης του σχεδίου για την ανασυγκρότηση του "μεσαίου" μνημονιακού χώρου, με αιχμές τον Σγουρό, τον Καμίνη και τον Μπουτάρη. Αυτά ως προς τις μεσοπρόθεσμες στρατηγικές στοχεύσεις. Σχετικά με την τακτική, η Ν.Δ. φάνηκε να αισθάνεται στενάχωρα με το μεταναστευτικό νομοσχέδιο, καθώς αναγκάστηκε να το φέρει στη Βουλή και βασικές του αρχές υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η εικόνα δεν εξυπηρετεί τα σχέδια της Ν.Δ. για απορρόφηση του χρυσαυγιτισμού. Γι' αυτό χθες ο υπουργός Εσωτερικών Γ. Μιχελάκης και ο κρυφοχρυσαυγίτης πρωθυπουργικός φίλος Τ. Μπαλτάκος προχώρησαν στο σόου με την τροπολογία, αλλά και στην επαναφορά της ρητορικής περί "συνηγόρων των κουκουλοφόρων" και "ανακατάληψης" των πόλεων.

Η ακροδεξιά αυτή παλινδρόμηση αποδεικνύει την πρόθεσή τους να οξύνουν αδίστακτα το προεκλογικό κλίμα και ταυτοχρόνως προϊδεάζει για την πολιτική κρίση που θα έρθει στην επιφάνεια την επομένη των ευρωεκλογών. Όταν θα επιβεβαιωθεί η εκλογική υστέρηση της Ν.Δ. και η αμοιβαδοποίηση του ΠΑΣΟΚ. Όταν θα τους κατατρύχει η πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη κι αν δεν επιβεβαιωθούν σε όλη την έκταση οι φόβοι τους για μεγάλη δυναμική του ρεύματος της δημοκρατικής ανατροπής.

periodista.gr